W święto Poświęcenia Świątyni Jezus objawia się jako brama owczarni i dobry pasterz. Mówi. "Jestem drzwi owiec, dobrego pasterza, echo słów Boga do Mojżesza, gdzie "Jestem to jego imię. Jezus jest bramą, która pozwala owcom opuścić granice owczarni i pasać się w wolności. Jeśli drzwi są zamknięte, złodziej wchodzi skądś indziej i kradnie, zabija i niszczy. Dla Jezusa łotr jest tym, który przyszedł przed nim i w zawoalowany sposób także tym, który prowadzi teraz swój lud. Dwa razy mówi: "Ja jestem dobrym pasterzem. Co więcej, w języku greckim: "piękny pasterzgdzie piękno to nie tyle konotacja fizyczna, ale piękno całego jego jestestwa i działania, w przeciwieństwie do brzydkiego pasterza, który jest najemnikiem, który nie dba o owce, a jeśli widzi nadchodzącego wilka, to ucieka.
Jezus wyjaśnia trzy działania, na których polega jego piękno, przez które piękny pasterz "daje" swoje życie. "Dawanie", po grecku tithēmiCo oznacza wkładać, wkładać, umieszczać. Staramy się nadać różne niuanse jednemu czasownikowi. Pierwszym pięknem pasterza jest to, że "naraża" (z narażeniem) własnego życia, gdy widzi nadchodzącego wilka. Interesuje się owcami i ryzykuje swoje życie, swoją sławę, swój prestiż, swój honor. Najemnik nie zna owiec, zajmuje się nimi w grupach; piękny pasterz natomiast opowiada: "Ja znam swoje i moje znają mnie".A to wzajemne poznanie, które w Biblii jest poznaniem miłości, jest takie samo jak między Ojcem i Synem. Kiedy Jezus powtarza: oddaję za nich życie, można to zrozumieć: "rozporządzam". mojego życia, nie zatrzymuję tego życia miłości z Ojcem dla siebie jako zazdrosnego skarbu, ale dzielę się nim ze swoimi, którzy wchodzą w komunię miłości, jaka istnieje między Ojcem a mną.
Jezus ma inne owce, które nie są z tej owczarni, które posłuchają Jego głosu i staną się jednym stadem (to nie jest jedna owczarnia!), jednym pasterzem. Oryginał mówi. "jedno stado, jeden pasterz".Między trzodą a pasterzem nie ma koniunkcji, ponieważ trzoda i pasterz mają jedno i to samo życie. "Dlatego Ojciec mnie kocha, bo depozyt moje życie dla owiec i Podnoszę ponownie".jak szata. Bożą drogą jest dawać życie i to dawać je obficie.
To właśnie czyni dla nas piękny pasterz, składa swoje życie na ołtarzu krzyża i podejmuje je na nowo w nowym grobie. Przywódcy dawali ludowi wiele nakazów i przykazań, aby utrzymać go w owczarni, Jezus otrzymuje od Ojca tylko jedno przykazanie: oddać życie za owce, uwolnić je z owczarni i poprowadzić na pastwiska życia wiecznego. Na przykładzie pięknego pasterza stawiamy sobie pytanie, czy udaje nam się żyć jak on i w nim dla małej trzódki, którą on sam, w Kościele, nam powierzył.
Homilia na czytania z IV niedzieli wielkanocnej
Ksiądz Luis Herrera Campo oferuje swój nanomiliakrótkie jednominutowe refleksje do tych lektur.
