"Szukałem Pana; odpowiedział mi i uwolnił mnie od wszystkich moich lęków": Psalm 33 wyraża ducha Eliasza po próbie przygnębienia. Kazał zabić setki proroków Baala, pokonał w próbie ognia na górze Karmel, stosując Torę, która skazywała bałwochwalców na śmierć. Ale królowa Jezebel daje mu do zrozumienia, że chce dla niego takiego samego końca. Ucieka i jest atakowany przez strach i znużenie życiem. "Wystarczy, Panie, zabrać moje życie", Wyraz jego twarzy przygnębia go: "Nie jestem lepszy od moich rodziców.
Bóg jednak nie prosił go, by był lepszy, ani by się oceniał, ale by pozwolił się karmić przez Niego. Chleb wypieczony na kamieniach, który podaje mu anioł, jest przedsmakiem Eucharystii. Daje mu to siłę do wędrówki przez czterdzieści dni i czterdzieści nocy na górę Horeb. To właśnie na górze Synaj, gdzie naród izraelski ma swoje korzenie, Eliasz odmładza swoje powołanie.
Eliasz miał kryzys wiary, a Efezjanie przeżywają kryzys w życiu Chrystusa, które otrzymali: Paweł napomina ich, aby nie "zasmucić Ducha Świętego". i sprawić, by zniknęły "od nich wszelka gorycz, gniew, złość, oburzenie, krzyk i oszczerstwo, z wszelką złośliwością".i być "naśladowcy Boga". y "Bądźcie dla siebie nawzajem życzliwi, o czułym sercu, przebaczając sobie nawzajem, jak Bóg wam przebaczył w Chrystusie"..
Wprowadzeni przez te dwa przykłady kryzysu, dochodzimy do szemrania Żydów, którzy nie wierzą, że Jezus może być "chlebem z nieba"; dla nich Jego człowieczeństwo jest przeszkodą w zrozumieniu Jego boskiej natury. Mówią, że on jest "syn Józefa".Rzeczywistość ta kontrastuje z przekonaniem, że Mesjasz musi zstąpić z nieba bez żadnej ziemskiej genealogii. Józef i Maryja są świadkami, że Jezus jest Synem Bożym. Nie jest to jednak czas na ujawnianie tajemnicy jego narodzin.
Jezus wzywa ich: "Nie szemrajcie między sobą".. Czasownik ten odnosi się do szemrania jego ojców na pustyni przeciwko Mojżeszowi. Jednocześnie, usuwając ich winę, objawia im, że tylko z atencją, jaką obdarza ich Ojciec, mogą iść do Niego z wiarą. Pomimo ich uporu, Jezus przystępuje do ujawnienia się jako "chleb życia y "chleb żywy, który zstąpił z nieba", pozwalając Ojcu obdarzyć ich wolnością i przyciągnąć do siebie. "Jeśli kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki; a chlebem, który Ja dam, jest moje ciało za życie świata". W języku semickim słowo "mięso" oznacza całą żywą osobę. Spożywając ją, otrzymujemy całego Jezusa Chrystusa i całe Jego życie: "...".Już nie ja żyję, ale Chrystus, który żyje we mnie".. Spożywając chleb, który daje życie, Jezus pomaga nam przezwyciężyć zniechęcenie i strach Eliasza, trudności i wady Efezjan oraz niewiarę Żydów.
Homilia na temat czytań z niedzieli 19.
Ksiądz Luis Herrera Campo oferuje swój nanomiliakrótkie jednominutowe refleksje do tych lektur.
