123. zgromadzenie plenarne hiszpańskich biskupów opublikowało list skierowany do całego ludu Bożego w sprawie nadużyć seksualnych w Kościele.

Pod tytułem "Wysłani, aby przyjąć, uzdrowić i odbudować" biskupi ponawiają prośbę o przebaczenie ofiarom i zobowiązują się "do zachowania przejrzystości w tym procesie i do odpowiedzialności przed ofiarami, Kościołem i Bogiem" oraz odnoszą się do realizacji planu działania. integralna naprawa.

Pełny tekst listu "Wysłany, aby powitać, uzdrowić i odbudować".

Wy jesteście światłością świata (Mt 5,14). Ludowi Bożemu i społeczeństwu hiszpańskiemu, w obliczu dramatu nadużyć, biskupi Zgromadzenia Plenarnego, świadomi, że zostali posłani, aby przyjąć i uzdrowić ofiary tej plagi społecznej, pokornie proponujemy następujące rozważania.

1. żal, wstyd i prośba o przebaczenie.

Nadużycia wobec nieletnich napełniły nas smutkiem. Podobnie jak przy innych okazjach, chcemy jednoznacznie wyrazić ból, wstyd i smutek, jakie wywołuje w nas ta rzeczywistość, która zdradza przesłanie Ewangelii. W żadnym wypadku nie zamierzamy szukać wymówek lub usprawiedliwień, aby uniknąć odpowiedzialności, która może spoczywać na nas jako Kościele.

Jednocześnie ponawiamy naszą serdeczną prośbę o przebaczenie wszystkim, którzy ucierpieli z powodu tych okropnych działań, zwłaszcza ofiarom i ich rodzinom. Prosimy również o przebaczenie Boga, któremu jako chrześcijanie nie byliśmy wierni. Cierpienie było spowodowane nie tylko nadużyciami, ale także sposobem, w jaki czasami sobie z nimi radzono. Nie ma wystarczających słów, aby wyrazić, jak bardzo jest nam przykro z powodu bólu ofiar, a także z powodu zdrady popełnionej przez niektórych członków naszych społeczności. Czyny te, które są nie tylko grzechami, ale także przestępstwami, są nie do pogodzenia z podstawowymi wartościami naszej wiary w Chrystusa, ponieważ są sprzeczne z miłością, współczuciem i szacunkiem, których On nas uczy i daje nam siłę do życia. Są także wezwaniem do głębokiego nawrócenia osobistego i wspólnotowego.

Przede wszystkim zobowiązujemy się do przejrzystości w tym procesie i do odpowiedzialności przed ofiarami, Kościołem i Bogiem. Nasi bracia, kapłani, zakonnicy i świeccy, zdradzając zaufanie, które otrzymali i powierzoną im misję, nadużywali tych osób, nieletnich lub bezbronnych, które zostały im powierzone w celu ich ochrony, edukacji lub opieki.

2. Działanie Kościoła: opieka nad ofiarami.

Wielu z nas spotkało ofiary tych nadużyć. Znamy ich twarze, historie i imiona. Chcemy wcielić się w ich ból. Prosiliśmy o ich przebaczenie, robimy to teraz i zawsze będziemy to robić. Proszenie o przebaczenie oznacza uznanie naszych ograniczeń, naszego ubóstwa, naszej słabości, naszego braku odwagi. Wiemy, że wyrządzone szkody i ból są nieusuwalne, ale prośba o przebaczenie i przebaczenie jest pierwszym krokiem do uleczenia ran.

Przede wszystkim możemy zapewnić, że kontynuujemy rozpoczęte w 2001 roku zobowiązanie do podjęcia konkretnych i skutecznych działań w celu zapobiegania przyszłym nadużyciom w naszym Kościele. Nieustannie i już od pewnego czasu dokonujemy przeglądu wszystkich naszych protokołów bezpieczeństwa i szkoleń, a także ściśle współpracujemy z władzami cywilnymi, aby zapewnić, że osoby odpowiedzialne za te przestępstwa zostaną postawione przed wymiarem sprawiedliwości.

- Odbiór i zadośćuczynienie. - W odniesieniu do ofiar, w celu ich przyjęcia i towarzyszenia im, we wszystkich diecezjach i instytucjach religijnych utworzono biura ochrony dzieci i przeprowadzono badania w celu zrozumienia skali problemu. Zachęcamy każdego, kto padł ofiarą nadużyć, do zwrócenia się do tych biur w celu rozpoczęcia procesu zadośćuczynienia i uzdrowienia. Jesteśmy gotowi wysłuchać, wesprzeć, zadośćuczynić i zaoferować pomoc potrzebną do uzdrowienia. Każdy urząd ds. ochrony dzieci jest otwarty na wysłuchanie i przyjęcie tego bólu.

- Zapobieganie i szkolenie. - Dzięki zachęcie papieża Franciszka podjęto niezbędne kroki w trzech kierunkach. W tej Konferencji Episkopatu, służba doradcza dla urzędów diecezjalnych, obecnie w pełni operacyjna, odbyła liczne spotkania szkoleniowe w celu ustanowienia wspólnej pracy, aby umożliwić skuteczne towarzyszenie ofiarom. W odniesieniu do reszty Ludu Bożego, Konferencja Episkopatu, diecezje i zgromadzenia przygotowały i ogłosiły protokoły zapobiegania i wykrywania nadużyć oraz rozpoczęły procesy szkoleniowe dla wszystkich osób w Kościele, które pracują z nieletnimi, aby mogły pomóc w zapobieganiu tej pladze społecznej. W sferze prawnej, zarówno motu proprio Vos estis lux mundi jako Vademecum dotyczące kwestii proceduralnych związanych z wykorzystywaniem seksualnym, promulgowane przez Stolicę Apostolską, towarzyszyły w Hiszpanii przez Instrukcje dotyczące wykorzystywania seksualnegozatwierdzony przez Konferencję Episkopatu w kwietniu ubiegłego roku.

- Sprawozdawczość i działania. - Szybka ocena nadużyć, która jest niezbędna do szybkiego działania, musi natychmiast prowadzić do denuncjacji w sferze kanonicznej, cywilnej i karnej. Inicjuje to działania sądowe, które są niezbędne na drodze do zadośćuczynienia.

Należy zauważyć, że w kontekście prawnym ustalenie, czy dany czyn stanowi przestępstwo znęcania się i kto jest odpowiedzialny za taki czyn przestępczy, jest kwestią organu sądowego, a także środków prawnych, które mogą zostać podjęte w konsekwencji.

Niemniej jednak sumienie, które "jest najskrytszym wnętrzem i przybytkiem człowieka, w którym przebywa on sam z Bogiem" (GS 16), wzywa nas do rozpoznania tych wewnętrznie złych czynów, które naruszają prawo Boże, nawet jeśli nie mogą być docenione przez ludzką sprawiedliwość, i prowadzi nas do pilnej potrzeby zadośćuczynienia za nie.

3. Jest to problem Kościoła i społeczeństwa.

Jesteśmy również świadomi wpływu, jaki te działania mają na postrzeganie Kościoła przez opinię publiczną. Biskupi Hiszpanii uważają, że przypadki nadużyć są bardzo poważnymi sprawami, które muszą być rozpatrywane w ramach prawnych. Niestety, dotykają one wszystkich grup społecznych. Zdecydowana większość sprawców to członkowie rodziny lub osoby bliskie ofierze.

Jednak w tak dalekosiężnej kwestii skupienie się wyłącznie na Kościele oznacza rozproszenie problemu. Zalecenia i środki, które należy podjąć, powinny być skierowane nie tylko do nas, ale do całego społeczeństwa.

Wierzymy, że sposobem na wyleczenie tej plagi w Kościele i społeczeństwie jest nasza wspólna praca nad budowaniem sprawiedliwych, bezpiecznych i współczujących środowisk, w których każda osoba jest kochana, ceniona i szanowana.

Teraz, zgromadzeni na zgromadzeniu plenarnym, my, biskupi, szczególnie cenimy sobie świadectwo zebrane od ofiar, które pozwala nam umieścić je w centrum.

W tym roku różne organizacje i media opublikowały cztery raporty na temat wykorzystywania seksualnego nieletnich i osób bezbronnych w Kościele. Konferencja Episkopatu Hiszpanii, opierając się na pracy wykonanej przez Biura Ochrony Małoletnich, opracowała własny raport "Aby rzucić światło", zawierający 728 świadectw zebranych od lat 40. do dnia dzisiejszego. Nalegamy jednak, że ważni są ludzie, a nie liczby.

4. Nie tylko słowa: kompleksowy plan naprawczy.

Jesteśmy świadomi, że słowa nie wystarczą. Nasze działania są kontynuowane. Na tym samym Zgromadzeniu Plenarnym pracowaliśmy nad pierwszym projektem planu kompleksowego zadośćuczynienia ofiarom nadużyć, który obejmuje trzy linie działania, które już rozwijamy i które będziemy promować ze wszystkich sił:

- zwracanie uwagi na ofiary za pośrednictwem wszystkich kanałów prawnych i kościelnych,

- pełne naprawienie, w miarę możliwości, wyrządzonych szkód

- i szkolenia w celu zapobiegania takim nadużyciom w przyszłości.

Podjęliśmy decyzję o kontynuowaniu prac nad tym planem, zatwierdzeniu jego trasy po niezbędnych zmianach i ratyfikowaniu go na następnym Zgromadzeniu Plenarnym.

5. Cenna służba ludu Bożego.

Świeccy, misjonarze, osoby konsekrowane, diakoni, kapłani i biskupi, ponad naszymi ograniczeniami i słabościami, każdego dnia dajemy siebie, pomagając, towarzysząc, pocieszając i wypełniając bardzo trudną misję, która nie zawsze jest uznawana w naszych czasach.

Nie jest słuszne przypisywanie wszystkim zła wyrządzonego przez niektórych. Jesteśmy świadomi, że ta droga zadośćuczynienia jest niezbędna, a jednocześnie wierzymy, że może ona również pomóc w uleczeniu rany zadanej Ludowi Bożemu. Musimy także pamiętać o wszystkich tych, którzy czynią nas dumnymi z naszej wiary: kapłanach, którzy niosą Jezusa do każdego serca; osobach konsekrowanych, które poświęcają się edukacji i pomocy; kobietach konsekrowanych, które całym swoim życiem troszczą się o najuboższych i najbardziej potrzebujących; misjonarzach we wszystkich krajach świata, którzy czynią Ewangelię widzialną; świeckich, którzy poświęcają się jako katecheci lub wolontariusze; zakonnikach i zakonnicach, którzy wspierają nas swoją modlitwą oraz wszystkich tych, którzy żyją swoim chrześcijańskim życiem pośród zwykłych trosk.

6. Pełen nadziei.

Nasze zaangażowanie w zwalczanie nadużyć seksualnych jest również służbą na rzecz społeczeństwa, w którym żyjemy. Z pokorą oferujemy nasze smutne i bolesne doświadczenie, aby pomóc każdej innej instytucji w walce z tą plagą.

Chcemy patrzeć w przyszłość z nadzieją. Po raz kolejny powtarzamy, że nasza walka z wszelkiego rodzaju nadużyciami musi trwać nieprzerwanie. Jednocześnie chcemy okazać naszą głęboką wdzięczność i uznanie kapłanom i osobom konsekrowanym naszego Kościoła, zachęcając ich do życia z entuzjazmem i nadzieją skarbem powierzonej im posługi (por. 2 Kor 4, 7). Korzystamy z tej okazji, aby zaapelować do wiernych katolików o towarzyszenie im, zachęcanie i wspieranie ich w codziennym poświęceniu.

Wraz z Ludem Bożym zwracamy się do Chrystusa, fundamentu wszelkiej nadziei, który obiecał nam, że będzie z nami aż do skończenia świata (por. Mt 28, 20). Niech On, dobry pasterz, pomoże nam wyjść z mrocznych ciemności i kroczyć drogą uzdrowienia, pojednania i odnowy, w towarzystwie matczynej miłości Maryi.

Prosimy o modlitwę za ofiary i ich rodziny, a także za wszystkich członków naszego Kościoła.

Sekretarz generalny i rzecznik Konferencji Episkopatu Hiszpanii, Msgr. Francisco César García Magán był odpowiedzialny za informowanie mediów o wynikach 123. zgromadzenia plenarnego hiszpańskich biskupów, które odbyło się w Madrycie w dniach 20-24 listopada. 

Zarządzanie i rozwój różnych dochodzeń w sprawie nadużyć seksualnych popełnionych w Kościele były przedmiotem niektórych refleksji i prac hiszpańskich biskupów w tych dniach.

Obejmuje to zarówno list do Ludu Bożego w Hiszpanii w tej sprawie, który został jednogłośnie zatwierdzony, jak i zatwierdzenie procesu roboczego w celu ustrukturyzowania i opracowania kompleksowego planu zadośćuczynienia dla ofiar nadużyć.

List do ludu Bożego w sprawie nadużyć 

Zgromadzenie Plenarne dało zielone światło dla list do wszystkich wiernych który zajmuje się konkretnie problemem nadużyć seksualnych w Kościele.

List, skierowany w szczególności do ofiar, koncentruje się przede wszystkim na prośbie o przebaczenie dla ofiar, jak chciał podkreślić sekretarz generalny hiszpańskich biskupów, a także "słowo nadziei dla reszty ludu Bożego". 

Ponadto list ten zapowiada kompleksowy plan zadośćuczynienia dla ofiar, który ma zostać opracowany przez Konferencję Episkopatu Hiszpanii. 

Plan naprawy

Rzecznik hiszpańskich biskupów wskazał, że to, co zostało zatwierdzone na tym posiedzeniu plenarnym, to plan pracy, choć udało mu się rozwinąć trzy linie działania, które obejmują iter Praca przedstawiona przez Służbę Koordynacji i Doradztwa Diecezjalnych Biur Ochrony Małoletnich: uwaga poświęcona ofiarom oraz kompleksowa prewencja i zadośćuczynienie, ze wszystkich perspektyw, psychologicznej, społecznej i ekonomicznej.

W tym kontekście zaznaczył, że "nie możemy mówić o konkretnych datach, ponieważ musimy spełnić pewne wymogi ustawowe", choć chce uruchomić ją jak najszybciej.

Rzecznik biskupów był kilkakrotnie pytany o możliwość utworzenia funduszu finansowego w celu wypłaty odszkodowań ofiarom. Magán wskazał, że w tego typu przypadkach rekompensata finansowa dla każdej ofiary "musi zostać wypłacona przez sprawcę lub, jeśli ofiara zmarła, przez zaangażowaną instytucję. Zasadniczo nie Konferencja Episkopatu". 

Inne tematy Zgromadzenia Plenarnego

Oprócz nadużyć, biskupi zatwierdzili w tych dniach różne projekty, takie jak "Projekt na rzecz godności osoby". Inicjatywa ta ma na celu rozwiązanie różnych problemów, które wpływają na życie, godność osoby, rodzinę i społeczeństwo. Wśród kwestii, którymi należy się zająć, biskupi podkreślają rosnącą konsumpcję pornografii wśród młodych ludzi za pośrednictwem Internetu, trywializację seksualności, korzystanie z prostytucji i wykorzystywanie seksualne, zdrowie psychiczne i uzależnienia.

Zatwierdzono również system zgodności dla Konferencji Episkopatu Hiszpanii, podręcznik zgodności z przepisami i dobrymi praktykami dostosowany do charakteru i tożsamości EWG. 

Ponadto, jak stwierdzono w podsumowaniu tych dni, analizowane jest również ustanowienie w Hiszpanii Stołu Dialogu Międzyreligijnego między Kościołem katolickim a różnymi wyznaniami chrześcijańskimi.

Z drugiej strony, biskupi zatwierdzili listę trzech kandydatów, którzy zostaną przedłożeni Dykasterii ds. dyrektor W grudniu kończy się pierwsza pięcioletnia kadencja obecnego dyrektora krajowego Papieskich Stowarzyszeń Misyjnych, José María Calderón.

Zgromadzenie omówiło szereg dalszych kwestii. Otrzymało również informacje na temat aktualnego statusu Apse (TRECE i COPE) oraz PMO.

Kongresy i spotkania

W nadchodzących miesiącach planowane są różne spotkania, promowane przez różne obszary EWG, o których biskupi mówili również na tej konferencji.

Wśród nich można wymienić Kongres "Kościół w edukacji", który odbędzie się w Madrycie w sobotę 24 lutego 2024 r., Krajowe Spotkanie w sprawie Pierwszego Ogłoszenia, które odbędzie się w dniach 16-18 lutego w Madrycie lub Krajowy Kongres Powołaniowy zaplanowany na pierwszą połowę 2025 r., którego "celem jest podniesienie świadomości w całym Kościele i społeczeństwie na temat życia jako powołania".

Przewodniczący Komisji Episkopatu ds. Komunikacji Społecznej, bp José Manuel Lorca Planes, i przewodniczący Komisji Episkopatu ds. Liturgii, bp José Leonardo Lemos, podzielili się informacją na temat wytycznych, które obie komisje wspólnie opracowały, aby "pomóc i doradzić" w zakresie transmisji Eucharystii i innych celebracji liturgicznych lub "paraliturgicznych", zarówno w mediach ogólnych, jak i za pośrednictwem różnych platform społecznościowych. 

Dokument zaleca szczególną ostrożność w tych transmisjach, aby uniknąć zamieszania wśród wiernych. 

Przewodniczący Komisji Episkopatu ds. Liturgii chciał podkreślić, że są to "wytyczne dla wszystkich, którzy przybliżają celebracje tym, którzy nie mogą fizycznie w nich uczestniczyć".

Bp Lemos podkreślił, że "chcemy, aby ludzie wzięli pod uwagę to, co jest ofiarowane: Tajemnicę Odkupienia i komu jest ona ofiarowana: konkretnym odbiorcom, zwłaszcza chorym, starszym i opiekunom".

W tym miejscu biskupi po raz kolejny przypomnieli, że śledzenie mszy za pośrednictwem mediów nie zastępuje uczestnictwa w niedzielnej mszy, jeśli ktoś nie ma poważnych przeszkód. 

Wśród niektórych wytycznych zawartych w tym dokumencie ustalono na przykład, że celebracje powinny odbywać się w miejscu świętym: kościele lub kaplicy, a zarówno kapłan celebrans, jak i akolici oraz wierni fizycznie obecni "powinni być świadomi, że celebracja jest transmitowana".

Lemos wezwał do "dbałości zarówno o rozwój liturgii, czytania... itd., jak i o realizację i retransmisję celebracji". W tym sensie celebrans "musi wiedzieć, że zwraca się zarówno do obecnej, jak i wirtualnej wspólnoty". 

Co więcej, dokument radzi, aby po zakończeniu transmisji celebracji eucharystycznej usunąć nagranie wideo, "aby nie powodować nieporozumień". Celebracja eucharystyczna jest przeżywana w duchowej komunii z prawdziwą wspólnotą zgromadzoną w określonym czasie i miejscu. "Wideo z Mszy Świętej nie jest 'zapisywane' do późniejszego obejrzenia" - powiedział bp. Lemos, choć zaznaczył, że niektóre momenty celebracji Mszy Świętej, takie jak homilia, "mogą być nagrywane jako pokarm duchowy dla wiernych". 

Kolejną radą jest to, aby księża, którzy przeprowadzają tego typu retransmisje, poinformowali o tym fakcie Delegację Episkopatu ds. Mediów w swoim biskupstwie, tak aby biskup był świadomy i wiedział, który ksiądz i w jaki sposób retransmituje tego typu uroczystości. 

Według słów biskupa Lemosa, "nie chodzi o kontrolowanie lub ograniczanie, ale o pomoc, przede wszystkim kapłanom, którzy prowadzą tego typu transmisje, aby były one godne i pomagały zarówno osobom obecnym fizycznie, jak i wirtualnie". 

Biskupi odpowiedzialni za obie komisje podkreślili, że wytyczne te zostaną opublikowane na stronie internetowej CEE i rozesłane do księży diecezjalnych.

Zgromadzenie plenarne hiszpańskich biskupów rozpoczęło się w poniedziałek 20 listopada od omówienia kilku tematów: społeczno-politycznego pęknięcia, które charakteryzuje hiszpański kontekst społeczny, zarządzania nadużyciami w Kościele oraz, w tle, spotkania z papieżem Franciszkiem w dniu 28 listopada w celu omówienia wyników wizyty w hiszpańskich seminariach. 

Kardynał arcybiskup Barcelony i przewodniczący Episkopatu Hiszpanii, monsignore Juan José Omella, otworzył sesję plenarną przemówieniem poświęconym wyzwaniom stojącym przed Kościołem w Hiszpanii w "czasie naznaczonym wojną, polaryzacją oraz kryzysem gospodarczym, społecznym i politycznym w naszym kraju". W tym sensie odniósł się do "ponad 11 milionów ludzi w Hiszpanii, którzy żyją w sytuacji wykluczenia społecznego lub prawie 5 milionów, głównie nastolatków i młodych ludzi, którzy czują się samotni". 

W kontekście, który określił jako "spolaryzowany", przewodniczący EWG wezwał do pozostania "bardziej zjednoczonym niż kiedykolwiek" i podkreślił, że "świat potrzebuje, abyśmy dawali świadectwo ludzkiej i egzystencjalnej korzyści, która płynie z patrzenia na rzeczywistość z perspektywy wiary". 

Znaki nadziei: młodzi ludzie i Synod

Przewodniczący hiszpańskich biskupów wskazał na Synod jako znak nadziei dla Kościoła i społeczeństwa.

W tej kwestii Omella potwierdziła, że podczas Synodu "staraliśmy się przezwyciężyć pokusę obrony lub narzucania się i staraliśmy się uważnie słuchać tych, którzy przemawiają, zwracając szczególną uwagę na wewnętrzny głos i ruchy wzbudzone przez Ducha Świętego".

Ćwiczenie w jedności, które według słów arcybiskupa Barcelony "jest wielkim znakiem, na który czeka świat, warunkiem koniecznym, aby świat przyjął głoszenie Chrystusa, które realizuje Kościół". 

Przewodniczący EWG wspomniał również o nadziei, jaką pokazało ponad milion młodych ludzi, którzy wzięli udział w ostatnich Światowych Dniach Młodzieży w Lizbonie.

Znak nadziei, dla którego arcybiskup Barcelony zaproponował "odnowienie naszych struktur, abyśmy byli w stanie przyjąć tych zdezorientowanych i spragnionych młodych ludzi w naszych parafiach, ruchach, szkołach, uniwersytetach, szpitalach, ośrodkach Caritas i innych instytucjach". 

"Edukacja w zakresie odpowiedzialności seksualnej to nie aborcja".

Edukacja, w szczególności znaczenie towarzyszenia dzieciom i młodzieży oraz edukacja afektywna i seksualna, była również obecna w przemówieniu otwierającym tę sesję plenarną.

Omella zwróciła uwagę na porzucanie szkoły, utratę autorytetu w klasie i rosnący problem hiperseksualności i przemocy, które są potęgowane przez nadużywanie ekranów.

W tym miejscu arcybiskup Barcelony zaapelował, by "nie zwodzić ich substytutami. Szczęście pisane wielkimi literami oznacza miłość, a nie pornografię, służbę, a nie czekanie, aż zrobią to inni, poświęcenie, a nie życie dla siebie, szczerą przyjaźń, a nie wykorzystywanie ludzi dla własnego dobra, szukanie dobra innych, a nie wykluczanie tych, którzy nie myślą tak jak ja, troskę o najsłabszych, a nie wyśmiewanie ich (zastraszanie) lub pozostawianie ich samych, by umarli z żalu, odkrywanie prawdziwego powołania, a nie wybieranie według pieniędzy. Uczyć ich, że nie można być szczęśliwym bez drugiej osoby. Że moje szczęście rośnie, gdy rośnie szczęście tych, którzy są wokół mnie". 

Omella podkreślił wyzwanie, jakim jest afektywna edukacja seksualna dzieci i młodzieży. W tej kwestii podkreślił potrzebę "uczenia ich odpowiedzialnego przeżywania wszystkiego, w tym seksualności. Związek seksualny między mężczyzną i kobietą jest aktem, który może być źródłem nowego życia, dlatego konieczne jest kształcenie młodych ludzi, aby działali z miłości i biorąc pod uwagę, czy mogą wziąć odpowiedzialność za swoje czyny, to znaczy, czy mogą przyjąć dziecko z godnością. Wychowywać do odpowiedzialności to umieć powiedzieć "nie" związkowi, jeśli nie jest się w stanie zaakceptować życia, które może się w nim pojawić. Wychowanie do odpowiedzialności seksualnej to nie aborcja, ale ukazywanie pięknej relacji między seksualnością, miłością i życiem. Wychowywać to uczyć, jak czekać, a jeśli ktoś nie jest w stanie tego zrobić, to uczyć, jak zawsze przyjmować konsekwencje swoich działań, tak jak dzieje się to we wszystkich dziedzinach życia".

W rzeczywistości Omella sformułowała kongres ".Kościół w edukacji"który odbędzie się w Madrycie 24 lutego 2024 roku. 

Potępienie ekstrapolacji danych dotyczących wykorzystywania seksualnego

"W żadnym wypadku nie zamierzamy szukać wymówek lub usprawiedliwień, aby uniknąć odpowiedzialności, która może spoczywać na nas jako instytucji", kontynuował przewodniczący hiszpańskich biskupów w odniesieniu do zarządzania Kościołem w Hiszpanii w obliczu nadużyć. 

Omella podkreśliła trwające prace nad "zaostrzeniem i przeglądem protokołów bezpieczeństwa i szkoleń, a także ścisłą współpracę z władzami cywilnymi w celu zapewnienia, że osoby odpowiedzialne za tego rodzaju czyny zostaną postawione przed wymiarem sprawiedliwości".

Przewodniczący EEC wspomniał o raporcie przedstawionym przez hiszpańskiego rzecznika praw obywatelskich, w którym "Kościół współpracował, dostarczając wszystkich dostępnych informacji" i potępił bezpodstawną ekstrapolację danych dokonaną przez niektóre media w następstwie ankiety przeprowadzonej przez GAD3 zawartej w raporcie.

"Jaki cel kryje się za tym nonsensem?" - zapytał Omella, który podkreślił, że "szczególnie niepokojące jest dla nas to, że generuje to szkodliwy obraz naszej misji w ogóle. To niesprawiedliwe, że zło wyrządzone przez mniejszość jest im przypisywane. Taka sytuacja jest niedopuszczalna i wymaga dokładnego i bezstronnego przeglądu danych, aby skorygować wszelkie uprzedzenia, które mogły zostać złośliwie ekstrapolowane. Dokonaliśmy przeglądu informacji na temat wyżej wymienionego badania ze strony Rzecznik Praw Obywatelskich w swoim raporcie i szczerze mówiąc, nie możemy mieć zaufania do prawdziwości i wiarygodności takich wyników".

Niesprawiedliwość, w obliczu której przewodniczący hiszpańskich biskupów ponownie wyraził swój "szacunek i uznanie dla kapłanów i zakonników naszego Kościoła" oraz wystosował "apel do wiernych katolików, zachęcając ich do okazania im uznania i zaufania". 

Hiszpania, kraj gościnności 

Arcybiskup Barcelony przypomniał w swoim przemówieniu, że obecnie 1 na 5 Hiszpanów jest obcego pochodzenia. Hiszpania jest krajem gościnnym i "to przekształciło hiszpańskie społeczeństwo, a wraz z nim nasze diecezje, parafie i wspólnoty kościelne", przypomniał Omella. 

Rzeczywistość migracyjna w Hiszpanii ma jednak ostrzejszą stronę: nieuregulowana imigracja, a w szczególności migracja drogą morską, która często staje się "tragiczną trasą, która często kończy się śmiercią i jest godnym ubolewania miejscem docelowym, gdy nie jesteśmy w stanie zaoferować po ludzku akceptowalnych możliwości przyjęcia i późniejszej integracji". Przewodniczący EWG określił politykę hiszpańskiej i europejskiej administracji publicznej w obliczu rzeczywistości migracyjnej jako "krótkowzroczną". 

Problemy społeczno-ekonomiczne 

Obecne perspektywy społeczno-gospodarcze w Hiszpanii, naznaczone rosnącym bezrobociem, rosnącym ryzykiem wykluczenia społecznego i inflacją, były również obecne w przemówieniu otwierającym to zgromadzenie plenarne.

Prezes wyraził gotowość EWG do współpracy z administracją publiczną w kilku kwestiach: 
-Podejście do niepewności zatrudnienia z perspektywy holistycznej.
-Skonsolidowanie i opracowanie systemu gwarancji minimalnego dochodu.
-Poprawa dostępu do godnych warunków mieszkaniowych
-Zapewnienie ochrony dziecka i rodziny
-Osiągnięcie postępów w regulowaniu statusu migrantów. 

"Wszystkie umowy są zgodne z prawem, jeśli są zgodne z systemem prawnym".

Hiszpania przeżywa obecnie szczególnie intensywny okres pod względem politycznym i społecznym. Niedawne pakty inwestytury hiszpańskiego rządu i ich konsekwencje dla systemu prawnego i równości społecznej nie pozostały niezauważone na początku tego zgromadzenia.

W tym miejscu Omella wezwał "przywódców politycznych oraz liderów społecznych i opiniotwórczych do zrobienia wszystkiego, co w ich mocy, aby zmniejszyć klimat napięcia społecznego". 

Przewodniczący hiszpańskich biskupów poświęcił wymowny akapit paktom rządowym, do którego dodał również kilka słów poza tekstem. W tym delikatnym punkcie przewodniczący hiszpańskich biskupów chciał podkreślić swoje "wezwanie do dialogu społecznego między wszystkimi instytucjami hiszpańskiego społeczeństwa bez kordonów sanitarnych i wykluczeń".

Choć kardynał arcybiskup Barcelony nie odniósł się wyraźnie do amnestii, wyraźnie zaznaczył, że "wszystkie pakty są zgodne z prawem, o ile szanują system prawny, praworządność, podział władzy w naszej demokracji, zapewniają równość wszystkich Hiszpanów i gwarantują równowagę polityczną, gospodarczą i społeczną, którą my, Hiszpanie, zapewniliśmy sobie w konstytucji z 1978 r., która zwieńczyła intensywną drogę transformacji".

Omella podkreślił potrzebę wspólnego porozumienia, które zagwarantuje równość Hiszpanów i pozwoli uniknąć pęknięć społecznych, takich jak te, przez które przechodzi Hiszpania: "Każde porozumienie, które próbuje zmodyfikować status quo uzgodnione przez wszystkich Hiszpanów w konstytucji z 1978 r., powinny mieć nie tylko konsensus wszystkich sił politycznych naszego łuku parlamentarnego, ale także poparcie bardzo wykwalifikowanej większości społeczeństwa, zgodnie z samą konstytucją", powiedział przewodniczący EWG.

Omella kontynuował: "W przeciwnym razie takie pakty doprowadzą jedynie do większych podziałów i konfrontacji między Hiszpanami. Bezruch nie wystarczy, by powstrzymać wszelkie reformy. Ale nie są też reformatorskimi próbami fragmentaryzacji współistnienia w Hiszpanii. Reformy są zawsze konieczne, ale muszą być zgodne z ustanowionymi dla nich mechanizmami prawnymi, muszą dążyć do wspólnego dobra wszystkich i zawsze muszą mieć konsensus zdecydowanej większości obywateli". 

Juan José Omella "pominął" scenariusz swojego przemówienia, aby poprosić nowego prezydenta hiszpańskiego rządu o "aktywną współpracę ze wszystkimi siłami politycznymi w celu odzyskania spójności społecznej i poświęcenia wszystkich swoich wysiłków na zszycie ran społecznych, które zostały spowodowane przez niektóre z ostatnich paktów inwestycyjnych".

Auza z zadowoleniem przyjmuje raport Rzecznika Praw Obywatelskich w sprawie nadużyć w Kościele

Ze swojej strony nuncjusz Stolicy Apostolskiej w Hiszpanii chciał podkreślić trzy kwestie: godność ludzką, wolność sumienia, edukację i pracę prowadzoną w celu wyeliminowania nadużyć seksualnych w sferach Kościoła. 

Bernardito Auza wezwał do "stałego zwracania uwagi na zmienne aspekty życia ludzi, na które społeczeństwo musi być świadome". Wśród tych aspektów Auza podkreślił częstość aborcji, sytuację wykluczenia ponad 11 milionów ludzi w Hiszpanii oraz sytuację tak wielu migrantów. 

Auza zwrócił uwagę na swoje zainteresowanie pracami Zgromadzenia Plenarnego w odniesieniu do edukacji "ze względu na jej związek z wychowaniem moralnym i sumieniem". W tym sensie odniósł się do jednego z tematów, które będą omawiane w tych dniach: propozycji Zakonu Karmelitów Bosych dotyczącej ogłoszenia św. Teresy Benedykty od Krzyża (Edyty Stein) Doktorem Kościoła Powszechnego oraz Konferencji Episkopatu Anglii i Walii dotyczącej ogłoszenia św. Johna Henry'ego Newmana Doktorem Kościoła Powszechnego. Obaj święci zostali wymienieni przez nuncjusza jako przykłady, które "pomagają dzisiejszemu człowiekowi w sercu jego osobistych wahań i perypetii".

Wraz z wolnością sumienia nuncjusz wyraził życzenie, aby "edukacja, którą zapewniają nasze szkoły, była pomocą w formacji dzieci i młodzieży w poszukiwaniu prawdy, która czyni ich wolność i sumienie słusznymi".

Podobnie jak biskupi chcieli zwrócić uwagę na pewne dezinformacje, które pojawiły się po prezentacji Raportu, nuncjusz chciał podziękować "Rzecznikowi Praw Obywatelskich i jego zespołowi ekspertów za ich pracę i wyrażamy nasze zobowiązanie, że zalecenia zostaną dogłębnie przeanalizowane we współpracy ze wszystkimi instytucjami i wszystkimi ludźmi dobrej woli". W szczególności Auza podkreślił "w szczególny sposób jego "mądrą decyzję o umieszczeniu ofiar w centrum Raportu i w sercu jego zaleceń".

Na koniec przedstawiciel Stolicy Apostolskiej w Hiszpanii odniósł się do obecnej sytuacji społeczno-politycznej w Hiszpanii, dziękując Konferencji Episkopatu, "która towarzysząc narodowi hiszpańskiemu w demokratycznej transformacji, chwalonej i podziwianej przez koncert narodów, jest stale zaangażowana w zapewnienie swojego "wkładu w utrzymanie dobrej woli, harmonii i pokojowego współistnienia, w służbie wszystkim Hiszpanom". Ufam, że ty i twoi współpracownicy będziecie wiedzieć, jak towarzyszyć każdej sytuacji z mądrością, rozwagą i troską".