Można wskazać następujące narzędzia skutecznej komunikacji w kontekście towarzyszenia duchowego.
Aktywne słuchanie
Oprócz słuchania i dowiadywania się, co mówi, chcemy bardzo dobrze zrozumieć, co przekazuje. Aby to zrobić, należy całkowicie skupić się na tym, co nam mówi, a czego nie mówi - o co zapytamy go, jeśli będzie to właściwe - aby zrozumieć znaczenie tego, co komunikuje w kontekście swoich pragnień, nadziei i projektów.
W tym celu ułatwimy Ci pełne wyrażenie siebie, bycie szczerym; oceniamy, czy istnieje różnica między Twoimi słowami, tonem głosu i mową ciała a tym, co wiemy o Twoim ostatnim życiu. Wydobędę esencję tego, co komunikuje, by pomóc mu do niej dotrzeć, nie gubiąc się w długich opisowych opowieściach.
Oprócz patrzenia na niego i siedzenia tak, by ciało również było receptywne na sygnały, możemy streszczać, parafrazować, powtarzać i odzwierciedlać to, co powiedział, by mieć pewność, że jest w stanie wyrazić siebie, że go słyszę i rozumiem.
Moje słowa będą spójne z tym, co mi powiesz, bo odpowiadam na wątek Twój, a nie na własne z góry założone pomysły. Integruję i buduję na Twoich pomysłach, sugestiach i celach.
Przyjrzymy się, jak służyć mu zgodnie z jego potrzebami i celami, towarzyszyć mu zgodnie z potrzebami, które zgłasza, jego obawami, celami, wartościami i przekonaniami na temat tego, co uważa za ważne dla siebie, możliwe do osiągnięcia lub nie.
Będę starał się zachęcić, zaakceptować, zbadać i wzmocnić go, aby wyrazić swoje uczucia, spostrzeżenia, obawy, przekonania, sugestie itp. lub być w stanie ujawnić się, ponieważ wie i czuje, że jest mile widziany, a nie oceniany, aby móc kontynuować w kierunku celów.
Zadawanie mocnych pytań
Przydatne może być zadawanie otwartych lub bardzo bezpośrednich pytań, które pomogą im zastanowić się nad sobą, swoim życiem, projektem i w ten sposób umieścić siebie w realnym scenariuszu:
- które odzwierciedlają, że dowiedziałem się, jaki on/ona jest, co się dzieje, czego potrzebuje, czego chce, jak przeżywa daną sytuację. To wzmacnia aktywne słuchanie i pokazuje, że rozumiem ich punkt widzenia;
- które mówią o odkryciu, świadomości, zaangażowaniu lub działaniu. Na przykład pytania, które podważają ich założenia lub uprzedzenia, ich fałszywe przekonania, ich złe nawyki; które otwierają horyzonty, przynoszą niespodziewane pomysły lub generują nowe złudzenia;
- które są otwarte i dają większą jasność, możliwości lub nową naukę;
- które prowadzą do tego, że patrzysz w przyszłość, na to, czego chcesz, na rozwój, a nie tak bardzo usprawiedliwiasz się czy oglądasz za siebie.
Dołączenie hipotez
Wraz z doświadczeniem uczysz się, że nie jesteś Bogiem i że nie masz woli Bożej w czarodziejskiej różdżce. Tak więc, kiedy myślałeś i modliłeś się o coś dla drugiej osoby, ufasz działaniu Ducha Świętego w tobie i jednocześnie ufasz działaniu Ducha Świętego w drugiej osobie; i szanujesz wolność drugiej osoby, i zadajesz pytania w trybie hipotetycznym: czy mogłoby być tak, że..., czy pomogłoby ci, gdyby..., czy rozważyłeś, czy byłoby dobrze, gdybyś poszedł w kierunku, w którym chcesz..., czy pomogłoby ci, gdyby..., czy rozważyłeś, czy byłoby dobrze, gdybyś poszedł w kierunku, w którym chcesz...?
W ten sposób zostawiasz miejsce dla Boga, dla wolności i odpowiedzialności drugiej osoby, nie narzucasz tego, co uważasz, a ponadto jest większa szansa na "sukces" i mniejsza potrzeba kontroli-bezpieczeństwa z Twojej strony.
Komunikuj się bezpośrednio
Używaj języka, który jest zrozumiały, odpowiedni, jednowartościowy i pełen szacunku. Powinien mieć jak największy pozytywny wpływ, być jasny, bez eufemizmów, dobrze wyartykułowany, bezpośredni w przekazywaniu i dzieleniu się wrażeniami i poglądami. Jasne określenie celów, agendy, przeznaczenia środków, planów itp. Użyj metafor i analogii, aby pomóc zilustrować problem lub namalować obraz za pomocą słów. Reframe, aby pomóc zrozumieć z innej perspektywy to, czego on/ona chce lub czego nie jest pewien.
