Czytanie tekstu encykliki Fratelli tutti Papież Franciszek, uderzyły mnie szczególnie trzy słowa.
Pierwszym z nich jest. złożonośćPapież Franciszek wchodzi w tę koncepcję: nie rozumianą w sensie mechanicznym, ale jako szereg zjawisk, które dotyczą ludzkości. złożoność która charakteryzuje człowieka, badając wszystkie zagadnienia i implikacje, które mają związek z życiem każdego z nas i naszą relacją do życia innych.
Drugie słowo to. działanieMusimy o to zadbać! Każdy z nas, w ramach swoich kompetencji i zgodnie z własną odpowiedzialnością, musi starać się by dać światło temu światu pełno sytuacji, które wymagają weryfikacji i aktualizacji. Ten działaniemoim zdaniem, ma do czynienia ze wspólnotą (rządy i narody muszą to robić) i indywidualną odpowiedzialnością do którego powołany jest każdy człowiek dobrej woli. Z drugiej strony taki jest sens encykliki: listu okólnego, który nie jest przeznaczony tylko dla Kościoła, ale jest skierowany do wszystkich, którzy patrzą na świat z perspektywą.
Trzecie słowo to. marzenieMarz z nadzieją, damy radę!
Dobro wspólne
Encyklika ta jest doskonałym vademecum że streszcza kościelną wizję dobra wspólnego. Nie jest przypadkiem, że jest on oznaczony jako "społeczny", ponieważ streszcza naukę społeczną Kościoła, odwołując się także do wcześniejszego Magisterium (Deus caritas est Benedykta XVI i Centesimus Annus Jana Pawła II) i w ciągłości z tym ostatnim. Radziłbym wszystkim, zarówno głowom państw i rządów, jak i wszystkim obywatelom, aby ją przeczytali; nie tyle jako sprawę przestrzegania zasad wiary, ale jako sprawę wiary, ale jako sprawę wiary. przez chęć budowania lepszego społeczeństwa.
Komunikacja i dialog
Cytując Jana Pawła II, gdybym miał streścić w jednym tytule Fratelli Tutti, użyłby swojego słynnego wyrażenia skierowanego do obywateli rzymskich: Damose da fa' ("Ruszajmy" w dialekcie rzymskim). Jest to wezwanie do działania, ponieważ świat ulega tak wielu sytuacjom i to od nas zależy, czy to zmienimy: ruszajmy!
Już w Christus vivitPapież Franciszek, poświęcony młodym ludziom, zachęca nas, abyśmy nie sprowadzali komunikacji do roli instrumentu, ale raczej do stwarzanie siebie komunikacjabo w głębi duszy jesteśmy.
Encyklika ta nakreśla, moim zdaniem, element dialog. W odniesieniu do tego słowa mamy do czynienia z rewolucją intencji: dialog uwzględnia również to, co ma do powiedzenia drugi człowiek i co może pomóc mi lepiej zrozumieć świat. Jest to podstawowy aspekt, który powinien nas zachęcić do zainicjować te sposoby odnoszenia się do innych a jednocześnie przezwyciężyć wszystkie nadużycia sieci: uniknąć monologów, szukając od drugiego czegoś pożytecznego dla siebie i dla całego społeczeństwa.
Ewangelia proponuje słowo klucz: miłość. Miłość, nie rozumiana jako czysty sentymentalizm, ale jako być bliźnim dla tych, którzy są nam bliscy, a także dla tych, którzy żyją w sytuacjach dalekich od naszej strefy komfortu. To jest klucz do zmiany świata: Kościół uczy tego od 2000 lat, a w tej encyklice metoda podana jest w drugim rozdziale z przypowieścią o dobrym Samarytaninie.
Musimy opieka nad tymi, którym w pierwszej kolejności nie dalibyśmy kredytu.Tak właśnie postępuje Dobry Samarytanin.
(Tutaj można też przeczytać m.in. analiza Ramiro Pellitero encykliki Fratelli Tutti, którą ofiarowaliśmy w dniu jej publikacji).