Żyjemy w czasach nadziei, które otwierają nas na głęboką odnowę Kościoła, opartą na wierności Chrystusowi i spójności jako Jego uczniowie, uważni na wyzwania naszych czasów. Musimy pamiętać, że przez Synod rozumiemy "podróż, którą odbywamy razem", jako chrześcijanie, jako Lud Boży, prowadzony przez Ducha Świętego.
Nie jest to jedynie biurokratyczny proces dążący do zmian peryferyjnych lub zwykłego podziału funkcji. To coś więcej. Odnosi się do tego, czym Kościół jest sam w sobie, do niezbędnej komunii z Chrystusem i wszystkimi ochrzczonymi, a stamtąd jest ukierunkowany na ewangelizację, na bycie wiarygodnymi świadkami Ewangelii w dzisiejszym świecie.
Synodalność jest kościelnym procesem słuchania i rozeznawania całego Ludu Bożego: opiera się na depozycie wiary, który się nie zmienia; urzeczywistnia się w słuchaniu naszych braci i sióstr oraz Ducha Świętego; konkretyzuje się w decyzjach podejmowanych na różnych poziomach. Ten proces, który papież Franciszek uruchomił w 2021 r., zawsze był inicjowany od dołu: grupy-parafie-diecezje-Konferencja Episkopatu.
Na podstawie wszystkich otrzymanych informacji opracowano dokument dotyczący etapu kontynentalnego. Następnie nastąpiła faza dialogu w siedmiu zgromadzeniach kontynentalnych (Afryka, Azja, Kanada i Stany Zjednoczone, Europa, Ameryka Łacińska, Oceania, Bliski Wschód), aby zaprezentować bogactwo różnorodności w różnych kulturach. Dzięki temu, co zostało przesłane przez każdy z kontynentów Instrumentum laboris o dokument roboczy na Zgromadzenie Synodu Biskupów, które odbędzie się w dwóch sesjach: w październiku 2023 i październiku 2024 roku. A podróż trwa nadal, zawsze w słuchaniu i rozeznawaniu woli Pana, jak żyć i reagować jako chrześcijanie w tym momencie historii.
Chociaż to od nas zależy, czy będziemy siać z pokorą, stałością i radością, już teraz znajdujemy pewne rezultaty, które daje nam Duch Święty. Niektóre z nich to: postęp w kierunku Kościoła otwartego i inkluzywnego, dynamicznego i miłosiernego, który smakuje jak dom i rodzina; ponowne odkrycie wymiaru modlitewnego; wzmocnienie chrzcielnego odniesienia wiary; większa świadomość współodpowiedzialności wszystkich chrześcijan w Kościele, zgodnie z różnymi powołaniami; wyzwanie przeżywania komunii, a przez to integracja różnorodności rozumianej jako bogactwo; większa jasność między tym, co istotne, a tym, co dodatkowe; potrzeba podjęcia wyzwania ewangelizacji słowem i świadectwem jako pilnej potrzeby, która dotyczy nas wszystkich.
Rozpoczynamy Zgromadzenie Synodu Biskupów, które jest kolejnym momentem w trwającym procesie synodalnym. Odbywa się ono od 4 do 29 października w Watykanie i gromadzi prawie 500 osób, z których około 362 ma prawo głosu. Jako wyraz kolegialności biskupiej, zdecydowana większość z nas to biskupi, ale po raz pierwszy 25% nie-biskupów (świeccy, diakoni, kapłani, życie konsekrowane) zostało włączonych, aby pomóc w rozeznaniu, które zawsze musi mieć miejsce wśród Ludu Bożego, którego wszyscy jesteśmy częścią. Praca będzie prowadzona w grupach językowych i na zgromadzeniu ogólnym. Są to dni bardzo intensywne, przeżywane w atmosferze modlitwy. Stąd wspaniała nowość, jaką są trzydniowe rekolekcje duchowe (1-3 października) w Sacrofano, niedaleko Rzymu, przygotowujące do prac Zgromadzenia.
Ponieważ jest to wydarzenie dla całego Kościoła, prosimy wszystkich, aby towarzyszyli nam i wspierali nas swoimi modlitwami. Abyśmy umieli rozeznawać, czego chce od nas Pan, abyśmy zawsze szukali dobra Kościoła, abyśmy żyli w komunii, abyśmy przyjęli bogactwo wielości, abyśmy wzrastali w dyspozycyjności, zaufaniu i hojności.
Jednocześnie zachęcam do śledzenia wiadomości na temat rozwoju Zgromadzenia Synodalnego za pośrednictwem wiarygodnych źródeł, unikając mylących i zideologizowanych informacji. Wierzę również, że jest to dobra okazja dla nas wszystkich do refleksji poprzez Instrumentum laboris który, choć jest zorientowany przede wszystkim na pracę Zgromadzenia Synodu Biskupów, jest doskonałym, jasnym i przystępnym materiałem, który może być również wykorzystany do dialogu w grupach parafialnych, ruchach świeckich, życiu konsekrowanym itp.
Na koniec chciałbym przypomnieć to, co wyraźnie wskazał papież Franciszek: "Droga synodalności jest drogą, której Bóg oczekuje od Kościoła trzeciego tysiąclecia. Możemy być kanałem lub murem; wznosić bariery lub być pomocą i możliwością; zamknąć się w naszych zabezpieczeniach lub otworzyć się na nowość Ewangelii. W tym ważnym momencie, w którym żyjemy w Kościele, konieczna jest współpraca wszystkich, zaangażowanie wszystkich. Musi być harmoniajako jedność w wierze, integrują polifoniaProjekt jest różnorodnością głosów i wrażliwości, a ostatecznie rozwiązuje się w symfoniaaby wspólnie, jako Kościół, ukazać piękno Ewangelii.
Podsekretarz Sekretariatu Generalnego Synodu Biskupów.
