W odniesieniu do raportu Rzecznika Praw Obywatelskich w sprawie nadużyć seksualnych w Kościele, a przede wszystkim w odniesieniu do ekstrapolacji dokonanych na podstawie danych przedstawionych w ankiecie GAD3 załączonej do raportu, chciałbym poczynić następujące trzy uwagi:
Po pierwsze: Kościół - wierni świeccy, zakonnicy, hierarchia - chce i szuka tylko prawdy, miłości i sprawiedliwości. Prawda polega na faktach, a nie na demoskopijnych "szacunkach", które powodują zakłopotanie, niepokój społeczny, dyskredytację, oczernianie i poważne niebezpieczeństwo zniesławienia w sprawie tak bolesnej i delikatnej dla wszystkich. Dzięki Bogu, jest wielu ludzi, zarówno w Kościele, jak i poza nim, którzy nie dają się ponieść tego rodzaju spekulacjom.
Po drugie, Kościół patrzy na ofiary i pragnie jedynie słuchać, leczyć i naprawiać, na ile to możliwe, ich rany. Są to jego synowie i córki, którzy doznali poważnej niesprawiedliwości i których całe życie zostało przez nią boleśnie uwarunkowane. Kościół pragnie traktować ich z miłością Jezusa Chrystusa. Prosi i wielokrotnie prosił o przebaczenie za przeszłe czyny niektórych swoich dzieci, które nie dostrzegły i nie doceniły powagi i niesprawiedliwości wyrządzonej niewinnym ofiarom. Kościół jest dziś świadomy, że wykorzystywanie seksualne jest nie tylko ciężkim grzechem, ale także przestępstwem, które należy ukarać na forum kanonicznym i że musi współpracować z władzami sądowymi państw w celu zbadania i rozwiązania sprawy również na forum cywilnym.
Po trzecie, Kościół patrzy również z litością i smutkiem na sprawców, pomagając im - zawsze zachowując domniemanie niewinności, dopóki przestępstwo nie zostanie udowodnione - w podjęciu bolesnej rehabilitacji. Są oni również jego dziećmi i pragnie, aby w miarę możliwości osiągnęli osobiste uzdrowienie i zadośćuczynienie ofiarom.
Światłem i życiem Kościoła jest Ewangelia, która nigdy nie może iść w parze z niesprawiedliwością, brakiem miłości i prawdy.
