Szlachetność i splendor chrześcijańskiego celibatu

Celibat jest rodzajem zakochania się w boskości. Osoba żyjąca w celibacie kieruje całą swoją erosPragnienie zaborczej miłości, czyli jego pragnienie zaborczej miłości, wobec Boga i od Boga, wobec innych.

4 styczeń 2024-Czas czytania: 3 minuty
celibat

Na stronie Chrześcijański celibatSerce w celibacie, czy to osób świeckich, kapłanów czy zakonników, jest boskim darem, dzięki któremu ludzkie serce zostaje osadzone w Sercu Chrystusa. W rytm bicia swego Umiłowanego, serce żyjące w celibacie powiększa się stopniowo, aż obejmuje całą ludzkość bez względu na rasę, kulturę, wiek czy język, głosząc w ten sposób światu promienną miłość Królestwa Bożego.

Na stronie celibat Życie duchowe nie jest właściwie aktem ludzkiego wyboru, ale wolnym przyjęciem Bożego zaproszenia. Osoba ludzka nie wybiera między małżeństwem a celibatem, tak jak wybiera między małżeństwem a pozostaniem singlem.

To, co naprawdę robi celibatariusz, to przyjęcie, z bezwarunkowym "tak", owocu pełnego miłości i wolnego rozeznania, boskiej propozycji wiecznej miłości oblubieńczej.

Celibat jest akceptowany w taki sam sposób, w jaki Syn Boży dobrowolnie przyjął swoją mękę i śmierć z miłości do Ojca, lub Dziewica Maryja, Boski plan, aby być Matką Odkupiciela. To "tak" było niezbędne do realizacji planu, który Ojciec z miłością zaplanował na całą wieczność.

Na stronie celibat przyczynia się do uświęcenia świata i całego stworzenia w inny sposób niż małżeństwo. Są to dwa uzupełniające się sposoby zaręczyn: jeden sakramentalny, drugi donacyjny.

Małżeństwo tworzy rodzinę; celibat troszczy się o ludzkość jako rodzinę. Małżeństwo ubóstwia ludzką miłość. Celibat uczłowiecza boską miłość. Małżeństwo rodzi cielesne dzieci; celibat rodzi dzieci duchowe. Małżeństwo rozmnaża i wychowuje gatunek ludzki, celibat składa ofiarę.

Osoba żyjąca w celibacie musi wysoko cenić małżeństwo, ale musi także nauczyć się je przekraczać. Dlatego właśnie celibat wzmacnia małżeństwo. Bez instytucji małżeństwa nie ma celibatu, ale czysta samotność; a bez celibatu małżeństwo łatwo ulega degradacji i trywializacji.

Osoba żyjąca w celibacie kocha wszystkich ludzi, poczynając od tych, którym zawdzięcza najwięcej: swoich rodziców, krewnych i przyjaciół. Ale w sercu celibatariusza nie ma miejsca na wyłączną miłość do kogoś innego niż sam Bóg.

W tym sensie celibat jest rodzajem zakochania się w boskości. Osoba żyjąca w celibacie kieruje całą swoją erosczyli jego pragnienie zaborczej miłości, wobec Boga i od Boga, wobec innych, tym razem już w formie agape. Osoba zamężna kocha Boga w swoim współmałżonku; osoba żyjąca w celibacie kocha wszystkich w Bogu.

Celibat jako dar

Prawdą jest, że celibat jest nie tylko darem, ale także zadaniem, które wymaga całkowitej wstrzemięźliwości. Ale ten radosny obowiązek nie oznacza stłumienia impulsu seksualnego, ale raczej jego wyzwolenie poprzez wychowanie uczuć i odkupienie własnego ego łaską, która płynie z otrzymanego daru.

Celibat, który nie jest właściwie rozeznany lub nie jest karmiony Bożą miłością dzień po dniu, jak płonące ognisko, może przekształcić się w celibat. karykatura celibatuKonsekwencje dla społeczności kościelnej i ludzkiej są tragiczne. Odnoszę się do faktów.

Celibat i małżeństwo

Osoba, która otrzymała cenny dar celibatu, podziwia i kocha instytucję małżeństwa, nawet jeśli w głębi duszy zdaje sobie sprawę, że jest ona tylko i wyłącznie dla Boga.

Osoba żyjąca w sakramentalnym związku małżeńskim ze swej strony podziwia i kocha dar celibatu w świecie, także dla swoich dzieci, jako znak i przedsmak królestwa niebieskiego. Niech każdy podróżnik idzie własną drogą, jak powiedział poeta, ponieważ nie ma czegoś takiego jak za dużo, za mało.

Osoba żyjąca w celibacie musi mieć wiele zdolności do wysiłku i poświęcenia osoby zamężnej dla swojego współmałżonka i dzieci; osoba zamężna, ze swojej strony, musi podziwiać zdolność kontemplacyjną osoby żyjącej w celibacie, jej całkowite oderwanie, nawet żyjąc pośród świata, i jej pragnienie oddania się każdemu człowiekowi, każdemu dziecku Bożemu, bez różnicy rasy, koloru skóry czy religii.

Małżeństwo i celibat stanowią zatem dwa sposoby świętego przeżywania tego samego i wyjątkowego powołania chrześcijańskiego: pierwsze podkreśla zjednoczenie Chrystusa z Jego Kościołem, drugie pewną i rzeczywistą obecność królestwa Chrystusa pośród nas.


*Na magazyn drukowany Omnes Styczeń 2024 zagłębia się w temat celibatu z kompetentnymi autorami i uwagami na temat nauczania papieży i Tradycji Kościoła.

AutorRafael Domingo Oslé

Profesor i kierownik katedry Álvaro d'Ors
ICS. Uniwersytet Nawarry.

Biuletyn informacyjny La Brújula Zostaw nam swój e-mail i otrzymuj co tydzień najnowsze wiadomości z katolickim punktem widzenia.
Banery reklamowe
Banery reklamowe