Zakończona przed kilkoma tygodniami wizyta Papieża w Iraku przyniosła wiele znaczących momentów, które dobrze zapisały się w pamięci historycznej świata; główne z nich są tematem felietonu w tym numerze. Jednym z tych szczególnych momentów była modlitwa "dzieci Abrahama", wypowiedziana przez Franciszka w obecności kilku przedstawicieli muzułmanów i w idealnym zjednoczeniu także z wyznawcami judaizmu, właśnie w mieście Ur, z którego wyszedł Abraham. Ojciec Święty modlił się, aby Bóg "uczynił nas instrumenty pojednania, budowniczowie sprawiedliwszego i silniejszego społeczeństwa.
Papież nawiązał w ten sposób do roli - i odpowiedzialności - religii w budowaniu ładu społecznego, oczywiście z własnej perspektywy, która nie jest wyłącznie ziemska. W istocie, religia nie jest tylko sprawą prywatną czy wewnętrzną, ukrytą w sumieniu wierzących, ale ma konsubstancjalny wymiar zewnętrzny i zbiorowy. Trzy lata temu, również w kontekście międzyreligijnym, papież mówił o aktualności tego podejścia "w obliczu owego niebezpiecznego paradoksu, który utrzymuje się dzisiaj, zgodnie z którym z jednej strony istnieje tendencja do sprowadzania religii do sfery prywatnej, bez uznania jej za konstytutywny wymiar człowieka i społeczeństwa, a z drugiej strony myli się sferę religijną i polityczną, nie rozróżniając ich w odpowiedni sposób". (Kair, 28 kwietnia 2017 r.). To są właśnie dwie skrajności, do których w praktyce prowadzi sekularyzm.
Istnieją jednak inne sposoby kształtowania i normatywnego ukierunkowania wkładu religii w życie społeczne, które pozwalają uniknąć tych zagrożeń. Dotyczy to tego, co zwykle nazywa się "laicyzmem", którego przykładem jest konstytucja hiszpańska; ściślej mówiąc, sformułowała go w sposób, który Trybunał Konstytucyjny nazwał "laicyzmem pozytywnym". Jest to zgodne z innymi systemami demokratycznymi, ponieważ jest to wyraźnie określone w ich tekstach konstytucyjnych lub też jest wynikiem rozważnej zmiany podejścia, które początkowo było mniej chętne do współpracy z wyznaniami religijnymi.
Omnes zorganizował Forum, aby omówić te zagadnienia i ich praktyczne przełożenia. Uczestniczyli w nim czołowi przedstawiciele katolicyzmu (sekretarz generalny Konferencji Episkopatu Hiszpanii, Mons. Luis Argüello) i judaizmu (p. Isaac Querub, ze wspólnot żydowskich), moderowani przez prof. Montserrat Gas. Dialog nie tylko przyczynił się do wyjaśnienia koncepcji teoretycznych, ale także rzucił światło i dostarczył argumentów na aktualne debaty i propozycje. Zainteresowani mogą w każdej chwili obejrzeć go na stronie YouTube.
