Niezamieszkany świat: za dużo jedzenia, za mało ludzi

Nasza planeta stoi w obliczu nieoczekiwanego paradoksu: podczas gdy produkcja żywności osiąga rekordowe poziomy, wzrost populacji spowalnia. Zjawisko to podważa mity na temat przeludnienia i stanowi wyzwanie dla zrównoważonego rozwoju i globalnej dystrybucji.

7 styczeń 2025-Czas czytania: 3 minuty
jedzenie

Zdjęcie wykonane przez Strigoo Studios

Jaki byłby procent zajmowanej powierzchni kontynentu, gdyby wszystkie 8,1 miliarda z nas mieszkało w miastach o gęstości zaludnienia podobnej do głównych współczesnych miast? Od 0,22% do 2,75%, gdybyśmy wszyscy mieszkali w miastach podobnych odpowiednio do Manhattanu i Honolulu, lub około dwa razy więcej dla każdego z tych miast użytych jako punkt odniesienia, jeśli wyeliminujemy z całkowitej powierzchni lądu obszary obecnie uważane za nienadające się do zamieszkania.


Obliczenia zostały wykonane przy użyciu prostej zasady trzech z gęstościami w centrum każdego miasta i biorąc pod uwagę, że całkowita powierzchnia kontynentalna planety wynosi 148,94 mln km² lub 79,41 mln km², jeśli wyeliminujemy zasadniczo niezamieszkaną powierzchnię (wszystkie pustynie, pasma górskie, rzeki, jeziora, bagna, ujścia rzek i zamarznięte obszary, Grenlandia, Syberia, Antarktyda). Nawet bez uwzględnienia gęstości zaludnienia miast w całym ich obszarze metropolitalnym, wyniki dotyczące zajętości planety przez każde miasto referencyjne byłyby nadal bardzo niskie. 

Obszar zurbanizowany

Obszar zurbanizowany planety wynosi około 1 56% całkowitego obszaru lądowego kontynentu (w tym wszystkie miasta i miasteczka oraz wszystkie drogi międzymiastowe i autostrady oraz małe drogi regionalne i powiatowe) lub około 2 93% obszaru uznawanego obecnie za nadający się do zamieszkania.

Opis tabeli generowany automatycznie

Planeta jest praktycznie niezamieszkały. Nie jesteśmy wieloma istotami ludzkimi, ale nielicznymi. Dzieje się tak, że kiedy nie opuszczamy miast i dróg lub modnych miejsc docelowych, nawet podczas "przygodowej" podróży, łatwo jest propagandzie strachu wmówić nam, że wszystko jest betonowe i asfaltowe. 

Produkcja żywności

Jeśli chodzi o zdolność planety do wyżywienia populacji, wszystkie alarmistyczne komunikaty są również sztuczne, fałszywe. 

Od 1960 r. światowa produkcja Produkcja warzyw na mieszkańca wzrosła o około 140%, a produkcja mięsa na mieszkańca wzrosła o około 100%, mimo że liczba ludności wzrosła o 159%, a świat przeznacza obecnie o 58% mniej hektarów na mieszkańca na rolnictwo i hodowlę niż w 1960 roku.

Graficzny interfejs użytkownika, automatycznie generowany opis aplikacji

W wartościach bezwzględnych, w ciągu 65 lat od 1960 r. całkowita powierzchnia upraw wzrosła tylko o 8%, ale populacja wzrosła o 159%. 

Afryka jest kontynentem, na którym populacja wzrosła najbardziej, o 360%, ale gdzie liczba hektarów na mieszkańca przeznaczonych na produkcję żywności spadła najbardziej, o -75% (Oceania nie jest porównywalna ze względu na małą populację). 

Wykres, wykres słupkowy Automatycznie wygenerowany opis

W 1960 r. świat przeznaczał średnio prawie 1,5 hektara na mieszkańca na rolnictwo i hodowlę zwierząt, a obecnie przeznacza około 0,6 hektara na mieszkańca (Azja 0,35 hektara na mieszkańca; Europa 0,65 hektara; Afryka 0,9 hektara; Ameryka Południowa 1,20 hektara; Ameryka Północna 1,27 hektara).

Planeta nas nie przerosła. Jej rozległe, dziewicze i dzikie krajobrazy przemawiają bezpośrednio do Boga. I jej miasta.

AutorJoseph Gefaell

Analityk danych. Nauka, ekonomia i religia. Inwestor venture capital i bankier inwestycyjny (profil na X: @ChGefaell).

Biuletyn informacyjny La Brújula Zostaw nam swój e-mail i otrzymuj co tydzień najnowsze wiadomości z katolickim punktem widzenia.