Z nowym rokiem przychodzi podsumowanie tego, co zostało przeżyte i otwarcie na to, co ma nadejść. Boże Narodzenie stwarza ramy do odczytywania upływu czasu za pomocą niegasnącego światła przyniesionego przez Zbawiciela. Nauczanie Franciszka z ostatnich miesięcy podejmuje te ramy, rzucając światło na przeszłość i dając nadzieję na przyszłość. Wraz z nimi Papież pragnie, aby rozbrzmiewał głos pokoju i rozpalał ciepło miłosierdzia.
Zgodnie z ramami liturgicznymi, medytacje Angelus i Homilie wielkich uroczystości bożonarodzeniowych pozostawiły nam orientację na temat pokoju, który Ojciec pragnie zasiać w świecie, nie tylko po to, abyśmy go pielęgnowali, ale także zdobywali.
Pasterze i Magowie uczą nas, że musimy wznosić oczy ku niebu, czyli mieć serca i umysły otwarte na horyzont Boga, aby prowadził nas z nadzieją w tym świecie. Słowo Boże głoszące nadejście pełni czasów wraz z wcieleniem Syna Bożego wydaje się przeczyć temu, co dostrzegamy wokół siebie. "Jak może to być czas pełni, skoro na naszych oczach wielu mężczyzn, kobiet i dzieci wciąż ucieka przed wojną, głodem i prześladowaniami, gotowych ryzykować życie dla poszanowania swoich podstawowych praw? Rzeka nieszczęść, karmiona przez grzech, zdaje się przeczyć pełni czasu, którą przyniósł Chrystus. Jednak ta wylewająca rzeka nie może nic zrobić wobec oceanu miłosierdzia, który zalewa nasz świat".. Zanurzamy się w ten ocean ramię w ramię z Maryją Dziewicą, Matką miłosierdzia: "Pozwólmy sobie towarzyszyć Jej, aby na nowo odkryć piękno spotkania z Jej Synem Jezusem"..
Ocenę minionego roku można znaleźć w przemówieniu do korpusu dyplomatycznego akredytowanego przy Stolicy Apostolskiej. Papież stwierdził tam, że. "miłosierdzie było 'wspólną nicią', która kierowała moimi podróżami apostolskimi w ciągu ostatniego roku".i zwrócił uwagę na poważny kryzys migracyjny, którego dziś doświadczamy. "Zjawisko migracji stanowi ważne wyzwanie kulturowe, którego nie można pozostawić bez odpowiedzi".. Patrząc w przyszłość, głównym wyzwaniem, jakie przed nami stoi, jest przezwyciężenie obojętności w celu wspólnego budowania pokoju. O trudnej sytuacji bezrobotnych Franciszek mówił ponownie w przemówieniu do Chrześcijańskiego Ruchu Robotniczego. Przypomniał im, że praca jest powołaniem, na które możemy dobrze odpowiedzieć, jeśli zadbamy o wychowanie, dzielenie się i świadectwo.
Podczas swojej pierwszej wizyty w synagodze w Rzymie papież przypomniał wizytę swoich poprzedników, przywołując wkład dokumentu soborowego Nostra Aetate i z zadowoleniem przyjął istotne postępy w refleksji teologicznej i praktycznej między katolikami i Żydami. Dzisiejszy świat stawia przed nami wyzwania, takie jak ekologia integralna, którym powinniśmy wspólnie stawić czoła. Do delegacji fińskiej wspólnoty luterańskiej Franciszek wezwał do dalszego dialogu na rzecz większej jedności, pomimo istniejących jeszcze różnic, uznając, że łączy nas zaangażowanie w dawanie świadectwa o Jezusie Chrystusie.
Papież mówi o przyszłości naznaczonej miłosierdziem w nowym cyklu katechez podczas audiencji środowych, a także podczas jubileuszowych spotkań z migrantami, rektorami sanktuariów i pracownikami ochrony Watykanu. Do przyszłości nawiązał także, gdy zwrócił się do rodziców przedstawiających swoje dzieci do chrztu, przypominając, że najlepszym dziedzictwem, jakie mogą im zostawić, jest wiara. Przyszłość, krótko mówiąc, jesteśmy wezwani do budowania w Tygodniu Modlitw o Jedność Chrześcijan prosząc, aby "Wszyscy uczniowie Chrystusa znajdźmy sposób, aby wspólnie pracować nad niesieniem miłosierdzia Ojca do każdego zakątka ziemi"..
Dyplom z medycyny i chirurgii uzyskany na Uniwersytecie w Santiago de Compostela. Profesor eklezjologii i teologii pastoralnej w Katedrze Teologii Systematycznej na Uniwersytecie w Nawarze.
