Wizerunek marki. Komunikacja w bractwach

Ponieważ ludzie są z natury towarzyscy, potrzebują innych, aby rozwijać swój potencjał, to skłania ich do wstępowania do różnych grup: towarzystw kulturalnych, firm handlowych, klubów sportowych, partii politycznych, stowarzyszeń sąsiedzkich, a także bractw.  

Organizacje są bardzo różne, w zależności od ich celu, ale wszystkie mają jedną wspólną cechę: potrzebują podstawowych narzędzi zarządzania, mniej lub bardziej wyrafinowanych w zależności od ich wielkości i złożoności celów: księgowości, zarządzania procesami, definiowania celów, zwracania uwagi na partnerów i czegoś, o czym często się zapomina, dobre zarządzanie komunikacją instytucjonalnąOznacza to dbanie i promowanie ich wizerunku, co jest czymś więcej niż tylko publikowaniem artykułów w prasie i zarządzaniem takimi pojęciami jak pozycjonowanie, wizerunek marki, identyfikacja grupy docelowej, polityka komunikacyjna i kilka innych. 

Dobrze byłoby przełamać opór w niektórych kręgach przed zastosowaniem tych koncepcji do bractw. Życie tyłem do tej rzeczywistości wiąże się z bardzo wysokimi kosztami. Są firmy, które zostają pochłonięte przez produkcję i pewnego dnia, nie wiedząc dlaczego, znajdują się poza rynkiem. Może się to zdarzyć także w bractwach, które niekiedy próbują chronić się przed koncepcjami i modelami, które nie są ściśle kościelne, czy raczej klerykalne, izolując się w bańce, która prowadzi do utraty kontaktu z rzeczywistością, przekształcając je w organizacje o dużej przeszłości i małej przyszłości.

Szef bractwa może być zaskoczony, a nawet niezręcznie, jeśli ktoś zapyta go, co to jest  wizerunek marki Ale gdybyś zapytał go, jaka jest opinia na ulicy o jego bractwie, na pewno coś by ci powiedział, nawet jeśli jego opinia może nie odpowiadać rzeczywistości.

Wizerunek marki to coś w rodzaju postrzegania i odczuć, jakie ktoś ma na temat danej organizacji. Niektóre marki kojarzą się z ekskluzywnością, jakością i wysoką ceną, inne utożsamiane są z niezawodnością, i tak dalej w przypadku każdego produktu, usługi czy organizacji. Pierwszym jest to, że celem większości organizacji jest zaspokajanie potrzeb rynku, celem bractwa jest ewangelizacja; tam zajmujesz się klientami, tutaj zajmujesz się duszami.  

Dwa pytania wstępne: wszystko się komunikujeto nie tylko zadanie konkretnych ludzi w konkretnym czasie. Organizacja procesji, troska o liturgię czy działania, nawet prywatne, osób odpowiedzialnych m.in. za bractwo, przekazują wzór braterstwa. Druga sprawa to fakt, że nie chodzi tu o zaplanowanie serii mniej lub bardziej oryginalnych, bezładnych działań, ale o zaprojektowanie modelu braterstwa. plan komunikacji instytucjonalnej kompletny i spójny. 

W tym celu należy zastanowić się nad charakterem mojego bractwa, odpowiadając szczerze na potrójne pytanie.

• Jak według mnie powinno być postrzegane moje bractwo?
• Czy tak to jest postrzegane?
• Co zrobić, aby te dwa postrzegania były zbieżne i wzajemnie się wzmacniały?

Obrazu bractwa nie buduje się od podstaw, jest on wypracowywany przez lata, czasem wieki. Są klasyczne, popularne, rygorystyczne, elastyczne, uniwersalne, sąsiedzkie, nowatorskie, trzeźwe w swoim dziedzictwie, bogate i wybujałe. W ten sposób moglibyśmy połączyć różne cechy, aby określić profil, jaki nadały mu lata i środowisko, przyjęty i wzmocniony przez osoby za niego odpowiedzialne.

Nie ma dobrych i złych bractw, każde z nich można porównać tylko z samym sobą, zgodnie z jego misją ewangelizacyjną; ale wygodnie jest określić, utrwalić i wdrożyć jego wizerunek, eliminując utrwalone z czasem przywary i deformacje (czym innym jest uznanie bractwa za ważne pod względem muzycznym, a czym innym, że w końcu nie jest to bractwo, lecz zespół muzyczny, który ustawia się przed procesją).

Stąd opracuj politykę komunikacyjną instytucji i zaplanuj odpowiednie działania. Celem instytucjonalnego Planu Komunikacji w bractwie nie jest zdobycie prestiżu i uznania; byłby to środek, aby stać się bardziej efektywnym, skutecznym i efektywnym w swojej misji: ewangelizacji.

Stanowi to wyzwanie dla osób odpowiedzialnych: odważyć się na postępowość w dosłownym tego słowa znaczeniu, lub innymi słowy, pokonać pętlę rutyny zarządzania i odważyć się na stawianie nowych wyzwań, nowych horyzontów.