Duch Święty, ubodzy i teologiaCóż za wspaniała obietnica! Zaoferowano nam ducha odwagi, zdrowego osądu, opanowania irracjonalnych instynktów, abyśmy osiągnęli zdrowy umysł, hart moralny, mądrość i pokój.
Świętujemy Ducha Świętego w dniu Pięćdziesiątnicy, prosimy o Niego podczas bierzmowania, ale nie zdajemy sobie sprawy, że jest On stałą siłą lub "modus operandi" każdego dnia na naszej drodze wiary. Jezus był nasieniem Boga na ziemi, a Duch Święty nasieniem Jezusa w sercu każdej nawróconej i ochrzczonej osoby.
Dar Ducha Świętego
Duch Święty jest najwyższym darem Jezusa, kiedy powiedział nam w John 14, 16... "Będę się modlił do Ojca, a On da wam innego obrońcę, który pozostanie z wami na zawsze, Ducha Prawdy, którego rozpoznacie i który pozostanie z wami na zawsze". Werset 26, dalej: "Duch Święty, tłumacz, którego Ojciec pośle wam w Moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem".
Wielki pocieszyciel, tłumacz i transkrybent Ojca przypomni nam, wyjaśni i nauczy nas wszystkich słów i dzieł, które Jezus powiedział i uczynił. Jeśli dziś mamy Bożą i ewangeliczną pamięć o naukach i czynach Jezusa, to dlatego, że Duch Święty wypełnił swoje zadanie. Innymi słowy, w Ewangelii Jana 14 Jezus potwierdza nam również, że Duch Święty jest nauczycielem, pocieszycielem strapionych serc i tym, który pomoże nam zrozumieć i zapamiętać to, co czytamy w Biblii i czego dowiemy się o Bogu i Jego słowie.
Ludzki umysł ma zwyczaj zapamiętywania tego, co negatywne, a nie tego, co pozytywne; zapamiętywania najpierw tego, co sprawiło, że płakaliśmy, a nie tego, co sprawiło, że się śmialiśmy. Duch Święty został nam zlecony, aby pomóc nam zapamiętać piękne nauki i zwycięskie czyny Jezusa, i to właśnie Duch Święty jest wielkim pocieszycielem, boskim doradcą i pomocnikiem Bożej łaski w intensywnych chwilach wewnętrznego uzdrawiania dręczących nas bolesnych wspomnień.
Pomoc Parakleta
Duch oznajmia nasz głód i potrzebę Boga oraz pomaga nam odkryć i zidentyfikować naszą prawdziwą istotę, abyśmy mogli modlić się dokładniej. Jak mówi List do Galacjan 5:16: "Postępujcie według Ducha, a nie spełnicie pożądliwości ciała. Oznacza to, że potrzebujemy Ducha Świętego, aby przezwyciężyć walkę z panowaniem ludzkich instynktów i skłonności. Walka z pragnieniami ciała to nie tylko pożądliwość czy perwersja: to także walka z tendencjami do pesymizmu, egoizmu, przemocy fizycznej i psychicznej, przywiązania do rzeczy materialnych, braku miłości i duchowego buntu.
Izajasz 11:2 opisuje dalej wielki dar Ducha Świętego: "i spocznie na Nim Duch Jahwe, Duch mądrości i zrozumienia, Duch rady i mocy, Duch poznania i bojaźni Bożej". Innymi słowy, jest On dawcą nadprzyrodzonej inteligencji, siły, rozeznania i poczucia szacunku dla Boga.
W Liście do Filipian 1:5 św. Paweł pragnie, "aby ten sam umysł Chrystusowy był w nas wszystkich". Aby kochać i współczuć miłosiernie jak Chrystus, musimy porzucić naszą ludzką naturę i przyjąć Jego boską naturę. W przeciwnym razie rodzimy się samolubni, zdystansowani, surowo osądzający, a nawet antyspołeczni. Kochać na sposób Boży to nauczyć się czuć tak, jak czuł Chrystus i działać tak, jak On działał, gdy miłosierdzie było w centrum wszystkich Jego działań.
Życie w Duchu
Żyć w Duchu to żyć z odwagą, wytrwałością, radością, odpornością i świętością. To żyć w duchowej szlachetności, z mądrym rozeznaniem, szukając woli Bożej. To być gotowym do podjęcia wielkich bitew z wielką odwagą, do przejęcia panowania nad tym, co ludzkie, aby żyć w wymiarze duchowym. Jeśli bowiem nie uduchowimy życia, życie uczłowieczy naszą wiarę. Żyć w wymiarze duchowym to zawsze preferować drogi Boga, oczekiwania Boga, mówić językiem wiary, modlić się tak, jak modliły się czyste i święte dusze, i odczuwać najbardziej wzniosłe uczucia, które nie są wytwarzane w zranionych umysłach i sercach uszkodzonych istot ludzkich, ale w uświęconym umyśle i intencjach, które widzimy manifestowane przez tych, którzy są zakochani w Bogu.
Żyć w Duchu to porzucić to, co już do nas nie należy, by wyruszyć na poszukiwanie tego, co jest nam przeznaczone. Zawsze nadawać priorytet życiowym decyzjom zgodnie z boskim porządkiem, wybierając prawdę zamiast fałszu, nie martwiąc się o to, co świat myśli, uznaje lub sugeruje; tylko to, czego Bóg chce i pragnie. Innymi słowy, być i działać zgodnie z Bożym zamysłem i wolą.
Ci, którzy chodzą w Duchu, zawsze kochają Boga z szacunkiem, podkreślając wyższość Jego miłości, deklarując głód i pragnienie Jego słowa, modlitwy, sakramentów i pragnąc doświadczać bardziej wzniosłych, duchowych i nadprzyrodzonych doświadczeń.
Uzdrowienie przez Ducha Świętego
Żyć w Duchu Świętym to być w życiu na miarę nie ran przeszłości, ale wizji przyszłości: wolni od zniewolenia, zależności, współzależności i zniewolenia. Jedynym sposobem, w jaki szatan nas trzyma, jest związanie nas fizyczną i psychiczną niewolą, aby stworzyć w nas ducha duchowego niewolnictwa. Tym bardziej potrzebujemy uwolnienia przez Ducha Świętego. Rozkoszą wroga jest uczynienie nas niewolnikami; rozkoszą Boga jest uwolnienie nas.
Duch Święty, w swojej wyzwalającej misji, chciałby nas od tego uwolnić:
1 - uporczywe wspomnienia porażki,
2 - ból porzucenia lub oszukania osoby potrzebującej,
3 - poczucie winy,
4 - zgubne urazy i nienawiści,
5 - stygmatyzacja za znęcanie się, gwałt, przemoc,
6 - nieodwracalne straty,
7 - niewola, wady, niewolnictwo,
8 - osobisty grzech lub szkody spowodowane grzechem innych,
9 - depresja, niepokój, rozgoryczenie,
11 - poczucie braku znaczenia lub kryzys egzystencjalny,
12 - poczucie beznadziejności.
Pokój, który daje Duch Święty
Duch Święty daje nam wielki dar pokoju serca. Jest to pokój, który godzi nas z historiami i postaciami w naszych historiach. Jest to pokój, który staje się nieprzepuszczalną warstwą duszy w obliczu zniewagi, obrazy, odrzucenia, niezadowolenia. Pokój jest siostrą wiary i autorem nadziei. To pokój daje nam władzę nad wyniszczającymi myślami i wojowniczymi uczuciami. Pokój jest pomostem do szczęścia. Bez pokoju w sercu nikt nie jest szczęśliwy.
Żyć w duchu to żyć wierząc Bogu i Jego obietnicom. Izajasz 43:1 tak pięknie mówi: - "Ja cię stworzyłem, nie bój się, bo cię ocaliłem, wezwałem cię po imieniu i jesteś mój. Jeśli przekroczysz rzekę, będę z tobą, a nurt cię nie zmiecie. Jeśli przejdziesz przez środek płomieni, nie spłoniesz, bo Ja jestem Jahwe, twój Bóg, i aby cię ocalić, dałbym ci to. Egipt, Etiopia i Sabę zamiast ciebie, ponieważ cię kocham i jesteś dla mnie cenna.
Kiedy żyjemy w Duchu, możemy doświadczyć tego, co św. Paweł powiedział w Liście do Rzymian 8:31-37, "Jeśli Bóg za wami, któż przeciwko wam? Któż was może odłączyć od miłości Bożej? Ani próby, ani ucisk, ani prześladowanie, ani głód, ani utrapienie, ani choroba, ani miecz, ani niebezpieczeństwo, ani śmierć... z tego wszystkiego wyjdziemy zwycięsko... bo nic nie zdoła was odłączyć od miłości Boga w Chrystusie Jezusie".
Zdrowe życie
Kiedy żyjemy w Duchu, możemy wyznawać to, co św. Paweł w uderzający sposób powiedział w Liście do Filipian 4:11-13: "Wiem, jak żyć pokornie i wiem, jak mieć pod dostatkiem. Jestem przygotowany na wszystko, czy jestem syty, czy głodny, czy mam pod dostatkiem, czy jestem w potrzebie.
Recepty na zdrowe życie we wszystkich dziedzinach i ludzkich doświadczeniach można znaleźć w Liście do Galacjan 5, 22-23. Według Biblii katolickiej, owoców Ducha Świętego jest dwanaście i są one wymienione jako: miłość, radość, pokój, cierpliwość, wytrwałość, uprzejmość, dobroć, łagodność, cichość, wierność, skromność, wstrzemięźliwość, czystość.
Czego jeszcze szukamy? Jeśli otrzymamy Ducha Świętego, Jego dary i owoce, będziemy w stanie odczuwać najczystsze i najprawdziwsze uczucia, aby osiągnąć wysokość i godność dzieci Bożych. To jest zdrowe życie.
Duch Święty, ubodzy i teologia
