Piękno, liturgia i bractwaBractwa: Głowa czy serceNauka społeczna Kościoła: przewodnik i podstawa życia bractwCzasami warto przypomnieć sobie podstawowe pojęcia, które są uznawane za oczywiste, ale wymagają odświeżenia, aby nie zostały zapomniane w rutynie codziennego życia.
W przypadku bractwaPoza ich codzienną działalnością nie możemy tracić z oczu ich natury i celów: są to publiczne stowarzyszenia wiernych Kościoła katolickiego, których misją jest chrześcijański rozwój ich członków.
Sposoby realizacji tej misji to. szkolenieMisją Kościoła jest popieranie nauczania lub przekazywania doktryny chrześcijańskiej, pielęgnowanie cnoty miłości, popieranie kultu publicznego i uświęcanie społeczeństwa od wewnątrz (por. CIC c. 298.1 CIC).
To hierarchia kościelna ustanawia je jako stowarzyszenia publiczne i przyznaje im osobowość prawną, aby mogły pełnić swoją misję w imieniu, przez delegację, Kościoła.
Na stronie Bractwa są powierzone czynności zastrzeżone ze swej natury władzy kościelnej (por. CIC c.301) i dlatego logicznie podlegają nadzorowi tej władzy (por. CIC 303).
Nie są one jednostkami autonomicznymi; ich misję, działalność i kierunki duszpasterskie określa Kościół, reprezentowany bezpośrednio przez ordynariusza diecezji, w której bractwo się ukonstytuowało.
Po skoncentrowaniu się na podstawach natury i celów bractw, wydaje się jasne, że będą one musiały być uważne na wskazania duszpasterskie, które Kościół proponuje wiernym w danym momencie, przyjąć je jako własne i starać się je rozpowszechniać i realizować wśród swoich braci i sióstr, z czynnym posłuszeństwem. W każdej diecezji te wskazania dotyczące rządów są ustalane przez ordynariusza diecezji, w Hiszpanii przez Konferencję Episkopatu Hiszpanii.
Taki jest kontekst pracy, którą zaprezentowała w styczniu ubiegłego roku pod tytułem "Wierny Bóg dotrzymuje swojego przymierza".które napisał jako "Instrument pracy duszpasterskiej nad osobą, rodziną i społeczeństwem proponowany Kościołowi i społeczeństwu hiszpańskiemu z perspektywy wiary w Boga i dobra wspólnego"..
Ten obszerny dokument, zamiast programu działań, proponuje ".refleksje, którymi należy się podzielić z członkami Kościoła i ze społeczeństwem hiszpańskim, w oparciu o aktualną sytuację kulturową, społeczną i polityczną.".
Zamierza ona "pobudzenie do refleksji i dialogu na tematy o szczególnym znaczeniu dla życia kościelnego i społecznego w okresie zbiegu wielu wydarzeń, polityczny, gospodarczy i kulturowy wyraz wielkiej transformacji, która wpływa na przekaz wiary i współżycie w naszym społeczeństwie.". Refleksje, że "chcą zachęcać do publicznej obecności katolików w środowiskach i instytucjach, których są częścią".
To właśnie tutaj bractwaInstytucjom oferuje się plan pracy, który został już opracowany i jest w pełni gwarantowany. Plan, który obraca się wokół trzech osi: osoba, rodzina i społeczeństwo.
Dokument nie daje katalogu działań do wykonania, ale raczej propozycje refleksji, pogłębienia i dostosowania ich do programowania bractw w ich zadaniu formacji stałej i uświęcania społeczeństwa.
Główna myśl raportu została określona już we Wstępie: "Osoba i społeczeństwo są nierozłączne, a rodzina jest sojuszem, który je łączy.". Ten podstawowy zarys został zmieniony przez głęboki kryzys kulturowy i społeczny, dlatego Kościół "oferuje propozycję antropologii adekwatnej do elementarnego doświadczenia ludzkiego".
Stąd identyfikuje niektóre problemy dzisiejszego społeczeństwa: kryzys państwa opiekuńczego; kultura indywidualizmu (redukcja osoby do jednostki); zastąpienie uczuć przekonaniami; dyktatura relatywizmu oraz konsekwencje tych problemów w rodzinie i społeczeństwie.
Po tej analizie zauważa "brak publicznego zaangażowania ze strony katolików", których zachęca, czy raczej nakłania, do interwencji poprzez zaproponowanie i, jeśli to konieczne, skonfrontowanie antropologii chrześcijańskiej.
Niniejszy dokument ma na celu wywołanie w bractwa zmianę ich podejścia, tak aby nie zaniedbując ich codziennego zarządzania - organizowania nabożeństw, procesji, troski o braci itp. - mogły być także ośrodkami doskonałości intelektualnej i doktrynalnej, które mogą odegrać decydującą rolę w odbudowie społeczeństwa obywatelskiego.
Jest całkiem możliwe, że takie przedsięwzięcie zostanie odrzucone, a nawet oprotestowane, również w bractwach, przez tych, którzy są zamknięci w swojej wieży z kości słoniowej, oderwani od rzeczywistości i obawiają się, że ich fałszywe bezpieczeństwo zostanie zachwiane. Takich ludzi najlepiej jest ignorować.
PhD in Business Administration. Dyrektor Instituto de Investigación Aplicada a la Pyme. Brat Starszy (2017-2020) Bractwa Soledad de San Lorenzo, w Sewilli. Opublikował kilka książek, monografii i artykułów na temat bractw.
