Dr Irene Kyamummi (Kampala, Uganda, 1983) jest czwartą z ośmiorga rodzeństwa. Należy do plemienia Baganda, które z trzema milionami osób jest największą grupą etniczną w Ugandzie w Afryce Subsaharyjskiej. Od dziecka chciała zostać lekarzem, "To nie była decyzja chwili, ale całego mojego życia. Zawsze chciałem być lekarzem. Chciałam pomagać chorym i pociągał mnie biały fartuch lekarzy. Jesteśmy Afrykanami, kochamy naszą ziemię i chcemy, aby nasze dzieci mogły żyć i służyć, wyjaśnia.
Na jego decyzję złożyło się kilka czynników. Jego rodzice, którzy byli nauczycielami w szkole podstawowej, zachęcali swoje dzieci do podążania za marzeniami, nawet jeśli brakowało im środków na ich realizację. "Moi rodzice wspierali mnie siostra Sanyu, która jest o rok starsza ode mnie, i ja; byli zadowoleni, że chcemy studiować medycynę, wskazuje na Worda.
Kolejnym czynnikiem był obraz zdrowia, który był na wyciągnięcie ręki. Irene i jej rodzina widzieli wiele dzieci umierających lub cierpiących z powodu ciężkiego niedożywienia. W Ugandzie, wg. CIA World FactbookWspółczynnik umieralności niemowląt odnotowany w 2019 roku wynosi 55 dzieci poniżej jednego roku życia na każde tysiąc urodzeń, co stanowi odsetek porównywalny z tym, który występuje w Hiszpanii - trzy zgony na każde tysiąc urodzeń, "to jest przytłaczająceUgandyjski lekarz podkreśla, że "ponieważ. "wzrasta na obszarach wiejskich i biedniejszych".
Jest to tym bardziej znacząceponieważ połowa ludności Ugandy to dzieci, około 23 miliony. Ponadto z niepokojem obserwujemy inne dane, które są jeszcze bardziej istotne na obszarach wiejskich: 3 na 10 dzieci poniżej 5 roku życia cierpi z powodu niedożywienia. A dwa miliony dzieci jest oszołomionych.
Koledzy odchodzący
"W 2008 roku zacząłem pracować w Mulago Hospital, największym publicznym szpitalu w kraju, z 1500 łóżkami i między 80 a 100 porodami dziennie. Fundacja Kianda poprosiła mnie o wyjazd do Kenii w celu prowadzenia projektu Child Health Project. (CHEP) Kimlea, co oznaczało opuszczenie ustalonej pracy, ale pociągała mnie idea oddania wszystkiego, co znałam, w służbę dzieciom. "Nie byłem blisko Nagrody Nobla, ale byłem blisko dzieci, które potrzebowały lekarza, mówi lekarz, wyjaśniając, że "Jedna trzecia moich kolegów jest na zewnątrz. Szukają więcej pieniędzy, lepszego życia. Spośród lekarzy, którym się to udaje, wielu odchodzi.
"Tam w Kenii, na obrzeżach Nairobi, narodził się projekt CHEP, leczyłam dzieci, które są chore i nie wiedzą, że są chore. Dzieci, które należą do rodzin, które nie wiedzą, kiedy iść do lekarza. Niektórzy cierpieli z powodu niedożywienia, lub chorób, które łatwo można wyleczyć w klinice. W bardzo krótkim czasie zaangażowałam się w projekt i chciałam dotrzeć do coraz większej liczby dzieci. W ciągu kilku lat zaopiekowali się ponad 3 tys. dzieci. Tam też dr Irene Kyamummi podjęła decyzję, która kiełkowała od dawna: leczyć i uzdrawiać ugandyjskie dzieci: "Popycham ten sam projekt w Ugandzie, ponieważ czuję pilną potrzebę przybliżenia opieki zdrowotnej do populacji, nadania rodzinom kultury opieki zdrowotnej. Myślę, że perspektywa jest ekscytująca".
Teraz dr Kyamummi właśnie odwiedziła Hiszpanię, aby odebrać nagrodę Harambee 2020 za promocję i równość kobiet afrykańskich za jej projekt CHEP, sponsorowany przez René Furterer Laboratories, mający na celu zapewnienie opieki zdrowotnej najbardziej zagrożonym dzieciom w Ugandzie.
Jak można sobie wyobrazić, Irene Kyamummi prosi o pomoc w budowie poradni w Kampali, która będzie "Pozwala nam to scentralizować pracę i ułatwić opiekę. Za jedyne 50 euro dziecko może otrzymać opiekę medyczną przez 10 lat. Potrzebujemy 25 000 euro na pierwszą fazę tej poradni.
