Melchiades pochodził z Afryki Północnej, pomimo swojego greckiego imienia. Był papieżem w czasie pokoju przyznanego Kościołowi przez cesarza Konstantyna. Wkrótce po Edykcie Mediolańskim (313), który gwarantował pokój i wolność Kościoła, cesarz Konstantyn podarował papieżowi posiadłość w pałacu cesarskim na Lateranie, który stał się oficjalną rezydencją papieży. Sam Konstantyn nakazał budowę pierwszej rzymskiej bazyliki, Bazyliki Laterańskiej, znanej dziś jako św. Jana na Lateranie, na przyległym terenie.
Święty Melquiades był ofiarą ataków ze strony dawcyi zwołał sobór, aby potępić ich doktryny. Rygorystyczny donatyzm, zapoczątkowany przez Donata, biskupa Kartaginy, głosił, że tylko kapłani o nienagannym życiu mogą udzielać sakramentów, a grzesznicy nie mogą być członkami Kościoła.
Papież Miltiades lub Melquíades wyróżniał się swoimi wysiłkami na rzecz osiągnięcia zgody. Według Liber Pontificalis, rozpoczął on praktykę rozprowadzania w kościołach w Rzymie Eucharystia konsekrowany przez samego papieża. Pracował nad reorganizacją Kościoła i miejsc kultu, zmarł w 314 r. i został pochowany na cmentarzu św. Uważany jest za męczennika za cierpienia, które znosił pod rządami cesarza Maksymiana.
