Na stronie męczeństwo Perpetua i Felicity (III wiek), miały na celu powstrzymanie rozwoju chrześcijaństwa. Nie wolno było być chrześcijaninem. Teraz zabroniono zostać chrześcijaninem. Chciały ograniczanie ewangelizacji Kościoła.
Perpetua, młoda matka w wieku 22 lat, prowadziła w więzieniu dziennik swojego aresztowania, wizyt, które otrzymywała, ciemności. I kontynuowała pisanie aż do wigilii męczeństwo. Urodziła się w Kartaginie. Wraz z nią więziono Saturninusa, Revocatusa, Secondulusa i Felicity, młodą niewolnicę z rodziny Perpetui, wszyscy katechumeni.
W Modlitwie I Mszy Świętej
Imię Perpetua pojawia się w Modlitwie Eucharystycznej I lub Kanon rzymski Mszy i w litaniach do świętych. Dyskutuje się, czy Felicity, która podąża za Perpetuą, jest męczennicą kartagińską, czy rzymską męczennicą o tym samym imieniu, która ostatecznie stała się towarzyszką męczeństwa Perpetuy. Pamięć ta została skonkretyzowana w dwóch świętych kobietach. Jako matki małych dzieci reprezentowały one moralne męstwo i miłość do swoich dzieci. Wiara chrześcijańska.
Akty męczeństwa tych dwóch kobiet, zebrane z "Dziejów Męczenników" (vid. D. Ruiz Bueno, BAC), stanowią przykład przedkładania wymogów wiary nad więzy krwi. Można się z nimi zapoznać tutaj. Pisma Perpetuy tworzyły książkaPasja Perpetuy i Felicidad", ukończona później. Opowiada o tym, jak obie kobiety zostały rzucone dzikiej krowie, która je rozszarpała, zanim zostały ścięte.
