Ricardo Calleja: "Musimy ocierać się o ludzi z innych dziedzin".Ubi sunt? Chrześcijańscy intelektualiści dzisiajJosé María TorralbaChrześcijaństwo o mentalności mieszczańskiej jest problematyczne".Sekularyzacja Chile jest imponująca. W 2012 roku 64% osób poniżej 35 roku życia odczuwało pokrewieństwo z religią. Dziesięć lat później 63,6% twierdzi, że nie identyfikuje się z żadną religią. Sytuacja zmienia się jednak znacząco, jeśli spojrzymy na dziedzinę kultury, ponieważ w ciągu ostatnich piętnastu lat obecność religii w społeczeństwie wzrosła. Chrześcijańscy intelektualiści jest większa niż kiedykolwiek.
Kim oni są? Większość z nich ma zaledwie czterdzieści lat (niektórzy są znacznie młodsi), a ich głos jest słyszalny na każdym możliwym forum: w tradycyjnych mediach drukowanych, mediach cyfrowych, bardzo zauważalnie w radiu i nieco mniej w telewizji. Często udzielają wywiadów, piszą książki, uczestniczą w seminariach, a także angażują się w działalność akademicką.
Profil myślicieli
Intelektualiści ci są znani ze swojego udziału w debacie politycznej, ale ponieważ dorastali w przejściowym Chile, nie są skażeni podziałami, które wpływają na poprzednie pokolenia, które żyły pod dyktaturą Pinocheta. Daje im to ogromną swobodę wyrażania opinii i nie zaszufladkowuje ich w tradycyjnych formach chilijskiej polityki.
Ogólnie rzecz biorąc, utrzymują przyjazny styl i kultywują dialog z ludźmi, którzy myślą zupełnie inaczej, zwłaszcza z intelektualistami z nowej lewicy i socjaldemokracji. W rzeczywistości są przez nich bardzo szanowani. Większość z nich przypisuje się do tradycji chrześcijańsko-społecznej, ale nie wynika to z cytowanych przez nich tekstów, ale z nacisku, jaki kładą na "niewidzialniby użyć tytułu książki historyczki Cataliny Siles - jednej z nich - i o wspólnotowym wymiarze egzystencji.
W przeciwieństwie do tradycyjnych konserwatystów i liberałów, ich argumentacja nie jest przede wszystkim moralna lub ekonomiczna, ale zazwyczaj ma charakter polityczny. Na przykład, jeśli zamierzają dyskutować o aborcji, nie będą w pierwszej kolejności odnosić się do prawa do życia nienarodzonych, ale do faktu, że wskazując, że kobiety są panami swoich ciał, ich rozmówcy wprowadzają własną logikę najbardziej ekstremalnego kapitalizmu, z którym rzekomo walczą. Kiedy wspominają o eutanazji lub "małżeństwach" homoseksualnych, stawiają na pierwszym miejscu typ społeczeństwa, do którego prowadzą te praktyki.
Intelektualiści ci mówią o wszystkim, co dotyczy Chilijczyków, od imigracji i kryzysu bezpieczeństwa po mieszkalnictwo i kryzys demograficzny, ale nigdy w kategoriach "bitwy kulturowej" itp. Niektórzy z nich mają bardziej polemiczny styl, jak w przypadku Pablo Ortúzara, antropologa społecznego i byłego trockisty, ale ton większości z nich jest pojednawczy, a w każdym razie zawsze prowadzą dialog z ludźmi i autorami, którzy myślą inaczej.
Otrzymane wpływy
Ich chrześcijaństwo nie jest jedynie kulturowe, choć stało się w nich kulturą. Wszyscy są ludźmi, którzy żyją swoją wiarą, ale czerpią z szerokiego wachlarza tradycji intelektualnych. Istnieją autorzy, tacy jak Tocqueville, którzy są obecni w większości z nich, ale trudno byłoby ustalić wspólne wzorce. Raymond Aron, Chantal Delsol, Hannah Arendt i Robert Spaemann pojawiają się w swoich tekstach, ale także Foucault i de Beauvoir, a także bardziej klasyczni autorzy, tacy jak Arystoteles, Locke, Rousseau, Montesquieu i Marks.
Dwóch chilijskich autorów wywarło na nich wyraźny wpływ. Z jednej strony historyk Gonzalo Vial (1930-2009), który w swoich przejrzystych felietonach prasowych ogłosił kryzys społeczny, który nadchodził w Chile i został wyrażony w poważnych wstrząsach, których kraj doświadczył w 2019 roku. Pokazał również ograniczenia racjonalności ekonomicznej, jeśli chodzi o zrozumienie tego, co dzieje się w kraju, co, w przeciwieństwie do bardziej tradycyjnej prawicy, autorzy ci stale podkreślali, ponieważ nieustannie kładli nacisk na specyfikę rzeczywistości politycznej, która nie jest redukowalna do gospodarki. Socjolog Pedro Morandé (1948) i jego obrona kultury ustnej i etosu latynoamerykańskiego również były stałą inspiracją w jego pracy.
Bohaterowie
Najbardziej znanym z nich jest Daniel Mansuy, profesor na Universidad de los Andes, felietonista polityczny i stały panelista w radiu i telewizji. W swojej książce Salvador Allende. Chilijska lewica i Jedność Ludowa (2023) dotyczyła jednej z najbardziej kontrowersyjnych postaci XX-wiecznego Chile. Nie tylko była drugą najlepiej sprzedającą się książką non-fiction w kraju od 1990 roku, ale została doceniona przez prawie wszystkie sektory polityczne za głębię analizy i przemyślenia. W rzeczywistości została zarekomendowana przez samego prezydenta Republiki, Gabriela Borica, przedstawiciela nowej lewicy. Mansuy jest również aktywnym badaczem Machiavellego i idei politycznych francuskiego oświecenia.
Inną dobrze znaną postacią jest Josefina Araos, młoda historyczka, która opublikowała Zapomniani ludzie. Krytyka rozumienia populizmu (2021), książka, która otrzymała bardzo pozytywne recenzje za wysiłki zmierzające do zrozumienia tego zjawiska, a nie do jego łatwej dyskwalifikacji.
Bez uszczerbku dla ich udziału w debacie publicznej, wszyscy oni prowadzą szeroko zakrojone prace badawcze. Manfred Svensson, znany ze swoich badań nad filozofią polityczną Reformacji (Tradycja arystotelesowska we wczesnonowożytnym protestantyzmieOxford University Press, 2024), tolerancji i publicznej obecności religii, a także Matias Petersen, który zajmuje się różnymi tematami związanymi z filozofią nauk społecznych (np. "The public presence of religion", Oxford University Press, 2024), Ekonomia polityczna, instytucje i cnota. Rewolucyjny arystotelizm Alasdaira MacIntyre'aRoutledge, 2024) oraz Gabriela Caviedes, która bada feminizm i gender.
Intelektualiści ci wykonują swoją pracę na różnych uniwersytetach, ale także w wielu innych miejscach. Myśli czołgów które pojawiły się w ostatnich latach.
Najbardziej znanym jest Instytut Studiów Społecznych (2006), który prowadzi badania i jest stale obecny publicznie. Ponadto jego wydawnictwo rozpowszechnia autorów, którzy umożliwiają mu wprowadzanie nowych tematów do debaty intelektualnej. Opublikował książki Roberta Spaemanna, Pierre'a Manenta, Roberta. P. George'a, Jean-Claude'a Michéa, Daniela Mahoneya, wspomnianego Pedro Morandé i Alejandro Vigo, a także prace własnych badaczy.
Młode profile
Z wyraźnie chrześcijańsko-socjalistycznym piętnem, należy zauważyć, co następuje IdeaCountryktórego członkowie są szczególnie młodzi. Są również silnie obecni w mediach, ale do tej działalności dodają programy szkoleniowe dla studentów uniwersytetów, w których promują powołanie do służby publicznej, z bardzo dobrymi wynikami.
Bliżej konserwatywnego liberalnego myślenia jest Res Publicathink tank, którego działania edukacyjne docierają do młodych ludzi w całym kraju. Prowadzi również wydawnictwo. Jego badacze, z których wszyscy są bardzo młodzi, są szeroko reprezentowani w mediach, zwłaszcza w radiu.
Wielu z tych intelektualistów wspiera program "Nueva Cultura" Universidad de los Andes, który od 2019 r. zapewnia stypendia na szkolenie intelektualistów publicznych z całej Ameryki Łacińskiej.
Chilijskie doświadczenie chrześcijańskich intelektualistów publicznych pokazuje, jak ważne jest interweniowanie w debatę krajową, robienie tego w wielu różnych kwestiach, w konstruktywnym tonie i bez radykalnego oddzielania świata badań od zadania uczestniczenia w mediach, ponieważ chociaż są to bardzo różne działania, nic nie stoi na przeszkodzie, aby te same osoby je wykonywały.
Profesor filozofii na Universidad de los Andes i felietonista polityczny gazety El Mercurio.
