Francesco Possenti, który przyjął imię Gabriel de la Dolorosaurodził się w Asyżu w 1838 roku w zamożnej rodzinie i był jedenastym z trzynaściorga dzieci. Od najmłodszych lat nauczył się modlić przez rodziców, którzy przekazali mu silną wiarę. Przeprowadzili się do Spoleto i kiedy miał zaledwie cztery lata, jego matka zmarła, a jego edukacja została pozostawiona w rękach jego ojca, Santosa. Jako nastolatek bardzo dobrze radził sobie w szkole.
Śmierć jego siostry Marii Luizy głęboko go naznaczyła i rozważał możliwość życia zakonnego. 22 sierpnia 1856 r., według Pasjonistów, usłyszał wyraźnie podczas procesji, że figura Najświętszej Maryi Panny powiedział mu kilka słówFranciszku, to życie nie jest dla ciebie". Dwa tygodnie później, w wieku 18 lat, udał się do Morrovalle, aby dołączyć do Pasjonistów.
Gabriel della Dolorosa dzielił się ze swoimi bliskimi radością z Bożego wezwania: "Radość, jaką odczuwam w tym domu, jest niewypowiedziana w porównaniu z zabawą, jaką miałem na zewnątrz. Nie zamieniłbym kwadransa spędzonego tutaj na wszystkie występy w Spoleto". Złożył śluby zakonne w Zgromadzeniu Męki Jezusa Chrystusa, zwiększył swoje nabożeństwo do Matki Bożej i poświęcił się ubogim. Zmarł na gruźlicę w wieku 24 lat, przed przyjęciem święceń kapłańskich.
Odważny w pościgu
Anne Line, wdowa z Londynu za panowania Elżbiety I (XVI-XVII w.), zaoferowała schronienie katolickim księżom, co doprowadziło ją do męczeństwo. Jest pamiętana w Anglii za swoją odwagę w czasach prześladowań: została stracona w Tyburn w Londynie. Wraz z nią zginęli księża Mark Barkworth z Zakonu Świętego Benedykta i Roger Filcock z Towarzystwa Jezusowego. Została kanonizowana przez św. Paweł VI w 1970 roku wraz z reszta Czterdziestu MęczennikówAnglii i Walii.
