Tłumaczenie artykułu na język włoski
Posłuchaj podcastu "Idealna para".
Od małego, w bajkach z dzieciństwa, opowiadano nam o parach, które kochają się bardzo mocno i bez wysiłku, gdzie wszystko jest cudowne i nie ma w ich życiu żadnych problemów.
Później kino romantyczne nauczyło nas tego samego.
W dzisiejszych czasach mówi się nam również, że tam, gdzieś, jest ktoś, z kim mógłbym żyć w sposób szczęśliwy i zadowolony. Z którym miłość byłaby bez wysiłku.
To, co jest ogromnie atrakcyjne, jest absolutną nieprawdą. Trzeba mieć świadomość, że nawet gdybyśmy znali każdego mężczyznę czy kobietę na świecie, to wspólne życie byłoby trudne, wymagałoby wysiłku.
Para składa się z dwóch osób, które są niedoskonałe, więc rezultatem będzie związek z niedoskonałościami. Nie ma co panikować, w każdym małżeństwie są rzeczy, które idą dobrze i rzeczy, które nie idą tak dobrze. To jest normalne.
Umiejętność zachowania ciszy i mówienia w odpowiednim momencie nie jest łatwa. Opanowanie arogancji, pychy, unikanie ciągłego pragnienia bycia ponad - to jeden z narkotyków, który powoduje najwięcej cierpienia - chęć zdominowania drugiej osoby, nie pozostawianie jej przestrzeni, wymaganie od niej, by robiła rzeczy tak jak ja, obserwowanie tego, co robi, co mówi, jej telefonu komórkowego, poczty, to częste postawy świadczące o niedojrzałości osoby i miłości.
Ponieważ związek pary jest relacją między równymi sobie, jeśli ktoś nie kontroluje swojej dumy, zawsze będzie próbował zyskać grunt nad drugą osobą. Chęć posiadania racji. Być odpowiedzialnym.
Dlatego osoba, którą poślubiliśmy ma wady i nie może ich nie mieć, bo ma grzech pierworodny. Wszyscy mamy wady.
O sukcesie związku decyduje wysiłek, walka z samym sobą, którą mężczyzna i kobieta chcą podjąć, aby poprawić siebie osobiście.
Oznacza to, że musimy mieć stałe predyspozycje do tego, by chcieć się doskonalić jako ludzie, być konsekwentnym w swoich przekonaniach i nie bać się, że nasz związek nie jest idealny.
Osoba, która umie prawdziwie kochać, to osoba, która dąży do poznania siebie, która nie boi się osobistej prawdy.
Lęk przed osobistą prawdą jest samobójczy i powoduje stagnację zdolności do miłości.
W dzisiejszych czasach istnieje wielki lęk przed kochaniem, przed zaangażowaniem się, ponieważ naprawdę przeczuwamy, że każda miłość wiąże się, w mniejszym lub większym stopniu, z pewną ofiarą.
Kto nie chce być w bólu, powinien spędzić całe życie wolny od miłości, mówi popularna piosenka. I tak jest.
To jest powód, dla którego wielu ludzi w naszym społeczeństwie idzie przez życie nie wiedząc, czym jest miłość, z ukrytym smutkiem i niepokojem, który od czasu do czasu rekompensują sobie odrobiną seksu. W ten sposób zyskujesz złudzenie, że jesteś kochany, nie możesz żyć w smutku cały czas!!!
Wielu idzie z sercem w ręku, ofiarowując je komuś, aby zrekompensować swoją pustkę, często wytworzoną przez lęk, jaki mają lub mieli przed prawdziwą miłością, szukając idealnego partnera, który nie istnieje, bo naszym idealnym partnerem jest ten, którego poślubiliśmy.
Aby to sobie uświadomić, musimy umieścić ją na szczycie naszych życiowych priorytetów i stracić lęk przed wysiłkiem i poświęceniem, jakiego wymaga miłość. Reszta to nieumiejętność kochania.
Wygoda nie idzie w parze z miłością.
Na ile człowiek nie oszukuje siebie, mówi sobie prawdę i stawia czoło samemu sobie, zorientuje się, że ten wysiłek jest mniej kosztowny, niż podpowiada nam wyobraźnia.
Wtedy rzeczywiście znaleźliśmy idealnego partnera, bo zaczęliśmy prawdziwie kochać. Wszystko inne jest tylko miękkim dotykiem, jeśli nie jest poparte mocną i silną miłością.
To jest takie proste i takie trudne.
