"Ucz się czynić dobro, szukaj sprawiedliwości"."Katolicka sieć mobilizacji"(CMN) to amerykańska organizacja katolicka, która chce znieść karę śmierci. Przeciwstawiając się karze śmierci, promuje sprawiedliwość naprawczą jako "transformujące i uzdrawiające doświadczenie", które leczy rany zadane przez przestępstwa w życiu ofiar i więźniów.
Katolicka Sieć Mobilizacyjna chce "bronić godność ludzi, budować sprawiedliwe relacje, dążyć do uzdrowienia, promować odpowiedzialność, umożliwiać transformację i promować równość rasową".
Aby omówić sprawiedliwość naprawczą i pracę CMN, Omnes przeprowadził wywiad z dyrektorem wykonawczym organizacji, Krisanne Vaillancourt Murphy. Podczas rozmowy Krisanne poruszyła szereg kwestii, w tym katolickie rozumienie sprawiedliwości, znaczenie nie zamykania ludzi w etykietach oraz szacunek należny zarówno ofiarom, jak i sprawcom.
Czym jest sprawiedliwość naprawcza i dlaczego jest dobrym rozwiązaniem?
- Sprawiedliwość naprawcza łączy ludzi dotkniętych krzywdą w dobrowolnym i bezpiecznym procesie. Proces ten umożliwia wszystkim zaangażowanym zrozumienie wpływu szkodliwego działania i tego, co jest potrzebne, aby wszystko naprawić. Może to być transformujące i uzdrawiające doświadczenie.
Sprawiedliwość naprawcza opiera się na przekonaniu, że każda osoba - niezależnie od krzywdy, której doznała lub którą spowodowała - zasługuje na godne traktowanie i możliwość przekształcenia krzywdy i cierpienia w uzdrowienie i pełnię.
Czy wierzysz, że każdy jest w stanie przejść przez proces naprawczy?
- Każda szkoda jest wyjątkowa i jako taka sprawiedliwość naprawcza nigdy nie jest "uniwersalna". Uznając, że sprawiedliwość naprawcza zawsze musi być dobrowolna, z pewnością istnieją przypadki, w których dana osoba może nie być gotowa lub chętna do udziału.
Uważam jednak, że sprawiedliwość naprawcza powinna być opcją dostępną dla wszystkich. Sprawiedliwość naprawcza daje ludziom, którzy doznali krzywdy, głos i podmiotowość, których nasz system prawa karnego zwykle nie zapewnia. Daje ludziom, którzy wyrządzili krzywdę, możliwość przyjęcia odpowiedzialności i rozpoczęcia procesu zadośćuczynienia w sposób, którego nasz system prawny zwykle nie zapewnia. Ogólnie rzecz biorąc, sprawiedliwość naprawcza stwarza warunki do uzdrowienia, a zatem powinna być bardziej dostępna.
Chciałbym dodać, że każdy z nas może żyć bardziej naprawczo w swoim własnym życiu, nie tylko w przypadkach przestępstw. Pamiętając o godności innych i naszej ludzkiej zdolności do odkupienia i transformacji, wszyscy możemy poprawić nasze osobiste relacje, wzmocnić nasze społeczności i na nowo zhumanizować nasze systemy społeczne. W szczególności dla katolików sprawiedliwość naprawcza pomaga nam zająć się zniszczonymi relacjami, tak jak zrobiłby to Jezus, modelując swój pojednawczy sposób.
"Katolicka Sieć Mobilizacji ma trzy ważne obszary: edukację, rzecznictwo i modlitwę. Dlaczego są one ważne?
- CMN stosuje trójstronne podejście do edukacji, rzecznictwa i modlitwy, ponieważ zmiana zachodzi w naszych sercach, umysłach i działaniach. Każde z nich postrzegamy jako równie fundamentalne dla transformacji nas samych i naszych zepsutych systemów.
Co oznacza sprawiedliwość i jak katolicy powinni ją promować?
- Na podstawie tradycji katolickiej i Pisma Świętego rozumiemy sprawiedliwość jako stan bycia we właściwej relacji z Bogiem, z innymi i z całym stworzeniem. Katolicy mogą uczestniczyć w dziele sprawiedliwości, szukając miejsc, w których relacje zostały zerwane, rozpoznając, gdzie jest cierpienie i rozpoczynając proces zajmowania się tym, co jest potrzebne, aby wszystko naprawić. W przypadkach, w których relacje zostały naruszone przez przestępstwo lub przemoc, sprawiedliwość naprawcza pomaga nam rozpoznać niesprawiedliwość i rozpocząć proces poszukiwania odpowiedniego rozwiązania.
Strona internetowa CMN nie używa słowa "przestępca", "kryminalista" ani żadnego innego synonimu, dlaczego?
- Katolicka zakonnica i znana orędowniczka przeciwko karze śmierci, siostra Helen Prejean, lubi powtarzać, że "wszyscy jesteśmy warci więcej niż najgorsza rzecz, jaką kiedykolwiek zrobiliśmy w naszym życiu". Etykiety takie jak "przestępca" i "sprawca" - a nawet etykiety takie jak "ofiara" - nie biorą pod uwagę, że każdy z nas, przez sam fakt, że jesteśmy ludźmi, spowodował i doświadczył krzywdy w swoim życiu. Granice między "ofiarą" a "sprawcą" nie są tak wyraźne. Wiele osób, które wyrządziły poważną krzywdę, również doznało krzywdy w pewnym momencie swojego życia.
Postanawiamy unikać tych etykiet, ponieważ wierzymy, że Bóg postrzega nas jako coś więcej niż "ofiarę" czy "przestępcę". W Jego oczach wszyscy jesteśmy dziećmi Bożymi, wszyscy mamy godność i wszyscy zasługujemy na szacunek.
Czy możliwe jest znalezienie równowagi między szacunkiem i sprawiedliwością należną ofiarom a szacunkiem należnym skazanym na śmierć?
- W "Fratelli Tutti"Papież Franciszek pisze, że "każdy akt przemocy popełniony wobec istoty ludzkiej jest raną w ciele ludzkości. Przemoc prowadzi do większej przemocy, nienawiść do większej nienawiści, śmierć do większej śmierci. Musimy przerwać ten cykl, który wydaje się nieunikniony".
Kiedy jako społeczeństwo mówimy o sprawiedliwości dla ofiar, wiemy, że musi ona obejmować pewną miarę odpowiedzialności osoby, która wyrządziła im krzywdę, oraz sposób na zapewnienie im bezpieczeństwa przed przyszłymi występkami. Nie oznacza to jednak, że musimy utrwalać cykl przemocy. Możemy zaoferować rodzaj sprawiedliwości, który nie tworzy więcej "ran w ciele ludzkości".
Jak wytłumaczyć osobom pokrzywdzonym popełnionymi przestępstwami, że kara śmierci nie wchodzi w grę?
- Często najlepszym sposobem podejścia do osób, które padły ofiarą przestępstwa, nie jest mówienie lub głoszenie kazań, ale słuchanie. Z otwartością i ciekawością musimy starać się zrozumieć wyjątkowy ból, jakiego doświadczają ludzie. Musimy towarzyszyć im w ich (często trwającej całe życie) podróży bólu i uzdrowienia.
Myślę o moich przyjaciołach Syl i Vicki Schieber, których córka, Shannon, została tragicznie zamordowana w 1998 roku. Syl i Vicki zostały poinformowane przez organy ścigania, że kara śmierci jest jedyną rzeczą, która da im "zamknięcie" i spokój. Ale nigdy nie pogodziły się z myślą, że zabicie zabójcy Shannon pomoże im się wyleczyć.
Syl i Vicki są katolikami przez całe życie. To właśnie podczas odmawiania Modlitwy Pańskiej na mszy zdały sobie sprawę, że mogą wybrać inną ścieżkę: ścieżkę przebaczenia. Podjęły trudną decyzję o wybaczeniu zabójcy Shannon i stały się silnymi orędowniczkami odstąpienia od kary śmierci. Odegrali również ważną rolę w zniesieniu kary śmierci w ich rodzinnym stanie Maryland w 2013 roku.
Syl opowiada, jak wiele lat po śmierci Shannon spotkała mężczyznę, którego ojciec został zamordowany 20 lat wcześniej. Podczas gdy Syl odrzuciła pomysł, że zemsta pomoże mu się wyleczyć, ten mężczyzna wybrał inną ścieżkę: gniewu i urazy. W pewnym momencie rozmowy mężczyzna powiedział do Syl: "Rany, chciałbym być tam, gdzie ty".
Wciąż zbyt wiele ofiar czeka na "zamknięcie", które społeczeństwo obiecało im wraz z karą śmierci. Jesteśmy im winni możliwość uwolnienia się od tego, co papież Franciszek nazywa "cyklem, który wydaje się nieunikniony". Zasługują na spokój i uzdrowienie, które znaleźli Syl i Vicki.
