Alfonso Carrasco: "Ważne jest, aby być świadomym edukacyjnej pracy Kościoła".Carlos Esteban Garcés jest profesorem pedagogiki religii w Centro Universitario La Salle i w Papieskim Instytucie San Pío X, a także jest odpowiedzialny za szkolenie nauczycieli w archidiecezji madryckiej. Kieruje Observatorio de la Religión en la Escuela. Opublikował kilka książek i liczne artykuły na temat obecności religii w systemie edukacji, a w tym roku opublikował swoje najnowsze dzieło: "La ERE en la LOMLOE", dzieło składające się z czterech książek na temat nowego programu nauczania religii i kluczy do jego programowania dydaktycznego.
Ponadto współpracuje z Komisją Episkopatu ds. Edukacji w zakresie organizowania Konferencja "Kościół w edukacjiInicjatywa Konferencji Episkopatu Hiszpanii, której kulminacja nastąpi 24 lutego 2024 r., jest przedmiotem tego wywiadu.
Czy mógłbyś wyjaśnić propozycję kongresu edukacyjnego, który Kościół zamierza zorganizować w 2024 roku?
Na stronie Konferencja "Kościół w edukacji to inicjatywa Konferencji Episkopatu Hiszpanii zatwierdzona na Zgromadzeniu Plenarnym w 2023 roku. Zasadnicze cele kongresu są cztery: po pierwsze, zgromadzenie wszystkich podmiotów, osób i instytucji zaangażowanych w edukację katolicką na różnych polach w celu wzmocnienia komunii i wspólnej drogi; po drugie, ocena społecznego i kulturowego wpływu różnych projektów edukacyjnych Kościoła i jego służby na rzecz dobra wspólnego; po trzecie, kongres ma na celu rozpoznanie wyzwań, jakie obecna chwila stawia przed edukacją katolicką; wreszcie, ma na celu uczczenie kościelnej obecności i zaangażowania w edukację poprzez odnowienie jej w oparciu o stałą nowość Ewangelii.
EWydaje się, że kongres rozpoczął się przed tą datą w lutym 2024 roku.
W związku z tym kongres został zaplanowany jako trasa uczestnictwa, która rozpoczęła się w październiku 2023 r. i trwała od tego czasu do lutego, a jej kulminacją była sesja końcowa w dniu 24 lutego.
W pierwszej fazie odbyło się dziewięć paneli, po jednym dla każdego obszaru, w którym Kościół jest obecny w swojej misji edukacyjnej. W każdym z tych paneli dzielono się dobrymi praktykami z każdego z tych scenariuszy. W panelach podzielono się siedemdziesięcioma ośmioma doświadczeniami, z których filmy można obejrzeć na stronie internetowej kongresu; można również przeczytać teksty wszystkich prezentowanych doświadczeń. Ponadto jesteśmy w drugiej fazie otwartego uczestnictwa, w której wszyscy możemy uczestniczyć, zarówno na poziomie osobistym, jak i instytucjonalnym, prezentując inne doświadczenia i projekty edukacyjne, a także dzieląc się naszymi refleksjami za pośrednictwem kwestionariuszy zaproponowanych w każdym z obszarów. Na stronie internetowej znajdują się zakładki, w których można dzielić się doświadczeniami i refleksjami.
Dzięki wszystkim wkładom wniesionym w proces uczestnictwa, sesja końcowa kongresu odbędzie się w sobotę 24 lutego 2024 r. w Madrycie, gdzie przeżyjemy spotkanie, podczas którego będziemy mogli osiągnąć cele kongresu, aby spotkać się, wspólnie przejść, ocenić wykonaną pracę i odnowić naszą kościelną misję w edukacji.
Jakie są najistotniejsze wnioski z paneli i jak do tej pory przebiega uczestnictwo?
Odbywające się sesje odpowiedziały na zaplanowane cele ułatwienia wymiany doświadczeń, tworzenia sieci współpracy między uczestnikami i uwidocznienia obecności Kościoła w wielu sferach społecznych i kulturowych, które zwykle pozostają niezauważone.
Wierzę, że obecność Kościoła w szkołach i na uniwersytetach lub poprzez nauczycieli religii jest lepiej znana; ale są też inne obecności, które nie są tak dobrze znane w społeczeństwie, nawet w naszych środowiskach kościelnych. Mogę podać kilka przykładów tego, co jest mało znane, a co panele ujawniły: panel, który odbył się w Walencji pokazał, oprócz prezentowanych projektów, że istnieje prawie 400 specjalnych ośrodków edukacyjnych Kościoła, które opiekują się ponad 11 000 uczniów z różnymi niepełnosprawnościami. Inny panel, który odbył się w Barcelonie, pokazał, że Kościół jest również obecny w dziedzinie edukacji pozaformalnej, między innymi poprzez sieć szkół drugiej szansy, o których dowiedzieliśmy się od La Salle. Przedstawiono również kilka doświadczeń, które reprezentowały ogromną liczbę projektów wolnego czasu, które z parafii, ruchów i szkół towarzyszą wolnemu czasowi tysięcy dzieci i młodzieży. I podam jeszcze jeden przykład: edukacja transformacyjna i integracja, promowanie sprawiedliwości są obecne w wielu innych projektach, między innymi w ponad 370 ośrodkach kościelnych, które opiekują się nieletnimi, których opieka nie jest możliwa w ich rodzinach pochodzenia. Liczba tych nieletnich wynosi prawie 50 000
Co Kongres może wnieść do społeczeństwa?
Wierzę, że ogromna praca edukacyjna Kościoła, w wielu różnych obszarach, w których jest prowadzona, zasługuje na to, aby dzielić się nią z całym społeczeństwem. Kongres mógłby przyczynić się do uwidocznienia tej obecności, która jest realizowana właśnie jako wkład w dobro wspólne. W rzeczywistości wymiar ekonomiczny tej obecności należy do tak zwanego trzeciego sektora, a jego wkład społeczny jest oczywisty, ponieważ wszystkie jego projekty służą promocji i integracji ludzi. Kongres powinien przyczynić się do rozwoju kulturowego postrzegania edukacji jako dobra publicznego, w którym obecność państwa jest niezbędna, ale nie musi ono monopolizować całego zarządzania; wnioski z kongresu mogą lepiej docenić również istotny wkład społeczeństwa obywatelskiego; a współpraca między podmiotami powinna uwzględniać zasadę pomocniczości.
Podsumowując, które są Dlaczego warto wziąć udział w kongresie?
Miałem zaszczyt osobiście uczestniczyć we wszystkich październikowych panelach dobrych praktyk i było to bardzo budujące. Spotkania z bohaterami dzielonych doświadczeń i doświadczanie generowanych synergii to bogactwo, które natychmiast przekształca się w odnowioną motywację i zaangażowanie do dalszej pracy. Nie mam wątpliwości, że udział w kongresie będzie bardzo budującym doświadczeniem dla wszystkich i przyniesie owoce na poziomie osobistym i instytucjonalnym. Jestem przekonany, że doprowadzi on do nawiązania kontaktów między ludźmi i projektami, odnowi naszą pasję do edukacji i humanizacji. Wierzę, że Kościół zostanie wzmocniony w wypełnianiu swojej misji edukacyjnej, wszyscy będziemy za nią bardziej współodpowiedzialni i potwierdzimy naszą wiarę w nią.
