Twoje życie
Saint Louis Marie urodził się w 1673 roku w Montfort-la Cane, małym miasteczku w Bretanii we Francji. Jako dorosły człowiek dodał nazwę swojego rodzinnego miasta jako drugie nazwisko. Studiował teologię w paryskim seminarium Saint-Sulpice i na uniwersytecie Sorbona. Święcenia kapłańskie otrzymał 5 czerwca 1700 roku. W 1706 roku udał się z pielgrzymką do Rzymu, aby uzyskać zgodę papieża na pracę na misjach, zwłaszcza w Kanadzie. Klemens XI będąc pod wrażeniem jego apostolskiej gorliwości nadał mu tytuł Misjonarza Apostolskiego dla Francji, mandat do głoszenia misji parafialnych.
W 1713 r. założył Zgromadzenie św. Misjonarze Kompanii Maryia w 1715 r. żeńskie Zgromadzenie Córki Boskiej Mądrościpoświęcony służbie ubogim i nauczaniu.
Święty Ludwik Maria Grignion de Montfort zmarł 28 kwietnia 1716 roku. Beatyfikował go Leon XIII 22 stycznia 1888 r., a kanonizował Pius XII 20 lipca 1947 r.
W swojej encyklice Redemptoris MaterZ przyjemnością przywołuję, wśród wielu świadków i mistrzów duchowości maryjnej, postać św. Ludwika Marii Grignion de Montfort, który zaproponował chrześcijanom poświęcenie się Chrystusowi przez ręce Maryi jako skuteczny środek do wiernego przeżywania zobowiązania wynikającego z chrztu. Z przyjemnością zauważam, że w naszych czasach nie brakuje nowych przejawów tej duchowości i pobożności".
Jego dzieła
Święty Ludwik Maria Grignion de Montfort napisał kilka traktatów duchowych. Pierwszy to. Miłość wiecznej mądrościnapisane na jego osobisty użytek. Przede wszystkim jednak znany jest z twórczości maryjnej: Sekret Maryi, Godna podziwu tajemnica Różańca Świętegoi Traktat o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny.
Jego duchowa doktryna
Duchowa doktryna montfortiańska jest głęboko chrystocentryczna i maryjna. Jego dwa bieguny to: Chrystus Mądrość wcielona oraz "tajemnica Maryi", czyli prawdziwe nabożeństwo do Najświętszej Dziewicy jako pewna i łatwa droga do osiągnięcia pełnego utożsamienia z Jezusem. Tutaj zajmiemy się tylko drugim biegunem.
W Traktat o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi PannyLudwik Maria, po wprowadzeniu dotyczącym obecności Maryi w miłosiernym planie zbawienia Boga, analizuje rolę, jaką odgrywa Dziewica w historii zbawienia, czyli w tajemnicy Chrystusa i Kościoła, a następnie przechodzi do rozważań nad kultem maryjnym, podkreślając jego podstawy teologiczne, jego deformacje i różne przejawy. W trzeciej części wyjaśnia "prawdziwe nabożeństwo do Maryi", które - jak twierdzi - jest bardzo skutecznym sposobem dojścia do doskonałego utożsamienia się z Jezusem: "To nabożeństwo jest łatwą, krótką, doskonałą i pewną drogą do osiągnięcia zjednoczenia z naszym Panem, na czym polega doskonałość chrześcijańska" (nr 152).
Ludwik Maria podkreśla teologiczne i duszpasterskie wartości prawdziwego nabożeństwa do Najświętszej Dziewicy jako sposobu przeżywania zobowiązań wynikających z przymierza z Bogiem, które konstytuuje nas jako chrześcijan, a dokładnie z fundamentalnej konsekracji chrztu, jak czytamy w Traktat o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi PannyPełnia naszej doskonałości polega na upodobnieniu, życiu zjednoczonym i poświęconym Jezusowi Chrystusowi. Dlatego najdoskonalszym ze wszystkich nabożeństw jest niewątpliwie to, które najdoskonalej przypomina, jednoczy i poświęca nas Jezusowi Chrystusowi. Teraz Maryja jest istotą najbardziej podobną do Jezusa Chrystusa. Dlatego nabożeństwem, które najlepiej nas konsekruje i upodabnia do naszego Pana, jest nabożeństwo do Jego Najświętszej Matki. A im bardziej poświęcicie się Maryi, tym bardziej będziecie zjednoczeni z Jezusem Chrystusem. Doskonałe poświęcenie się Jezusowi Chrystusowi jest przez to samo doskonałe i całkowite poświęcenie się Najświętszej Dziewicy. Jest to pobożność, której uczę, a która polega - innymi słowy - na doskonałym odnowieniu ślubów i przyrzeczeń chrzcielnych" (nr 120).
Pod koniec Traktat o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny to kodeks postępowania maryjnego, czyli zobowiązanie do przeżywania konsekracji chrzcielnej z Maryją: "Wszystko streszcza się w tym, aby zawsze pracować dla Maryi, z Maryją, w Maryi i dla Maryi, aby doskonalej pracować dla Jezusa Chrystusa, z Jezusem Chrystusem, w Jezusie Chrystusie i dla Jezusa Chrystusa" (nr 257).
Praktyka służebności maryjnej jako akt całkowitego oddania się Bogu przez Jego Matkę jest żywotną realizacją głębokiego teologicznego rozumienia przez św. Ludwika Marię Grignion de Montfort tajemnicy Maryi i Jej relacji do tajemnicy Boga: "Ilekroć myślisz o Maryi, Ona myśli za ciebie o Bogu. Ilekroć chwalisz i czcisz Maryję, Ona chwali i czci Boga. I śmiem ją nazwać "relacją Boga", bo istnieje tylko w relacji do Niego; albo "echem Boga", bo ani nie mówi, ani nie powtarza, tylko "Bóg". Jeśli mówisz "Maryjo!", Ona mówi "Boże!" (nr 225).