Oddajcie mi moje święta, "zabraliście mi je".Biskup Enrique Benavent: "W wielu miastach Walencji czeka nas jeszcze długa odbudowa".Komu przeszkadzają święta?Wideo Katolickiego Uniwersytetu w Walencji przekroczyło 250 000 wyświetleń na wszystkich platformach, co czyni je jednym z najlepszych życzeń bożonarodzeniowych. W roku naznaczonym klęską żywiołową w Walencji, to pozdrowienie zdołało uchwycić najgłębszą istotę Bożego Narodzenia: wcielenie Słowa w sercu świata, nawet pośród błota.
Pomysł na wideo jest wynikiem zlecenia Caroli Minguet, dyrektor ds. komunikacji na uniwersytecie, dla Lucíi Garijo, która kieruje Laboratorium Widzialnej Myśli, poświęconym badaniu audiowizualnych formuł komunikowania antropologii chrześcijańskiej: "Nigdy nie wyobrażałam sobie, że zajdzie tak daleko" - mówi Lucía, podekscytowana odbiorem publiczności. "Myślę, że wideo dotyka czegoś uniwersalnego: wszyscy mamy w życiu chwile błota, a zobaczenie, jak Bóg wkracza w to błoto, daje nadzieję.
DANA i Boże Narodzenie
Wideo łączy w sobie obrazy zalanych ulic i ludzi pokrytych błotem sprzątających zniszczenia po burzy. Narracja, prowadzona powolnym głosem, przypomina tajemnicę Wcielenia, ponieważ "Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas". W poetycki sposób pokazuje, jak Bóg stał się błotem, aby być z tymi, którzy chodzą w błocie życia.
Poprzez codzienne sceny solidarności reklama pokazuje, jak najprostsze i najbardziej kruche rzeczy mogą stać się znakiem odkupienia. Muzyka towarzyszy przemianie gliny z symbolu katastrofy w surowiec, z którego powstaje ręcznie robiona szopka. Bóg nie boi się gliny, ponieważ widzi w niej możliwość stworzenia czegoś nowego. W Boże Narodzenie Słowo nadal wciela się w nasze życie.
Gestykulacja wideo
Nakręcenie filmu było dla Lucíi nie tylko kwestią zawodową, ale także głęboko osobistą, ponieważ w powodzi straciła babcię. "To było bardzo trudne. Na początku byłam chora z powodu emocjonalnego wpływu, ale potem zdecydowałam się wyjść i pomóc w sprzątaniu. Musiałam zrobić coś dla innych.
Kluczowy moment w procesie twórczym nastąpił, gdy wrócił do domu po błotnistym dniu pomagania poszkodowanym przez DANA: jego matka, ceramik, pracowała nad glinianą szopką. "Ten obraz mnie naznaczył. Pośród chaosu zobaczyłem, jak błoto można przekształcić w coś pełnego życia i nadziei". Zainspirowana tym doświadczeniem, Lucia zaczęła badać symbolikę gliny w Biblii i teologii.
Wkrótce potem otrzymał zlecenie na teledysk bożonarodzeniowy. Szukając inspiracji, natknął się na artykuł "Un Dios que se embarra" autorstwa profesora Leopoldo Quíleza z Wydziału Teologii na jego uniwersytecie. "Przeczytanie go było objawieniem. Pomogło mi to połączyć kruchość błota ze skandalem narodzin Chrystusa w stajni. Jest również wdzięczna za przekazanie zdjęć z filmu "Młodzi ludzie paradują w błocie", wyprodukowanego przez firmę produkcyjną Ongaku dla Opus Dei.
Wszyscy mamy wewnętrznego DANA
Zastanawiając się nad rezultatem, Lucia wyjaśnia, że w tym roku zrozumiała Boże Narodzenie w nowy sposób: "Nasza wiara jest skandalem. To akceptacja bezbronności, kruchości, faktu, że Bóg postanowił urodzić się w błotnistej stajni, aby się wcielić i nas zbawić". Jego zdaniem błoto staje się uniwersalnym symbolem ludzkiego cierpienia: "Wszyscy mamy w życiu DANA, bliski nam ból. Ale kiedy spotykasz twarz Boga, możesz sobie z tym poradzić. To główna nauka, jaką wyniosłem z tragicznej powodzi.
W czasach, gdy nadzieja wydaje się znikoma, ta sztuka przypomina, że prawdziwe światło świeci nawet w najbardziej błotnistych miejscach. W końcu Boże Narodzenie to nic innego jak pewność, że Bóg zbliża się nie do idealnego świata, ale do naszego życia takiego, jakie jest, z jego błotem i pięknem. Ten film jest dobrą ramą, aby wprowadzić nas do Jubileusz która rozpocznie się w przyszłym tygodniu i której tematem przewodnim jest Nadzieja.
