Szczepan, Grek lub Żyd wykształcony w kulturze hellenistycznej, był wysoko ceniony w społeczności jerozolimskiej. Jego imię pojawia się w Dziejach Apostolskich (rozdział 6) jako pierwszego z siedmiu wybranych do pomocy apostołom w ich misji i jest opisany jako "człowiek pełen wiary i Ducha Świętego".
Po wyjaśnieniu jego uwięzienia i uwięzienia, rozdział 7 Fakty jego dyskurs na temat historii Izraela i jego męczeństwo. Po jego ostatnich słowach - "Widzę niebiosa otwarte i Syna Człowieczego stojącego po prawicy Boga" - ukamienowali go. Umarł ze słowami: "Panie, nie miej im za złe tego grzechu". "Saul zgodził się na jego śmierć", pisze św.
Miejsce męczeństwa św. Szczepana w Jerozolimie tradycyjnie znajduje się przed Bramą Damasceńską, obecnie kościołem Saint-Etienne. W chrześcijaństwie oddanie Święty Szczepan był silny od samego początku. Jego męczeństwo zostało utrwalone w sztuce. Dante wspomina o nim w "Boskiej komedii". W samych Włoszech 14 gmin nosi jego imię.
