Wizerunki Pogrzebanego Pana i Najświętszej Maryi Panny Samotrzeciej ze Świątyni Szkoły Chrystusa są bardzo drogie i czczone przez gwatemalskich wiernych. Od Środy Męki Pańskiej, podczas czuwania Najświętszej Dziewicy, do Wielkiej Soboty, podczas procesji Pogrzebanego Pana, ich bracia i siostry oraz wielbiciele, liczeni w tysiącach, towarzyszą Chrystusowi i Jego Matce swoimi modlitwami i swoją obecnością w nieznacznym pokazie powszechnej pobożności, wiary i oddania.
Jak wspomina Marco Augusto García Noriega, honorowy prezes tego Bractwa i autor książki o tym starożytnym i ukochanym gwatemalskim nabożeństwie, "pierwsze dokumenty o Bractwie Pogrzebanego Pana i Najświętszej Maryi Panny Samotrzeciej ze Świątyni Szkoła Chrystusa pojawiają się w roku 1750. Wspomina się w nich o konfraterni odpowiedzialnej za protokoły Wielkiego Tygodnia dla ukrzyżowanego Chrystusa, choć prawdopodobnie konfraternia odpowiedzialna istniała już w 1650 roku, ale na skutek ówczesnych klęsk żywiołowych dokumentacja zaginęła".
Obraz Pogrzebanego Pana ze Szkoły Chrystusa
Wizerunek Chrystusa, jak podaje samo Bractwo, "jest pięknym dziełem z połowy XVIII wieku, które żywo ukazuje ciało poddane wysiłkowi, o czym świadczą mięśnie i ścięgna rąk i nóg".
García Noriega zwraca uwagę, że "około końca XVIII wieku wizerunek Chrystusa został zmodyfikowany i stał się wizerunkiem Chrystusa leżącego, tak aby ceremonie ukrzyżowania i zejścia mogły być przeprowadzane w każdy Wielki Piątek, jak to ma miejsce do dziś".
Procesje ukrzyżowania i zejścia tego Bractwa należą do najbardziej znanych i lubianych procesji w mieście Antigua, nie na próżno "Bractwo Pogrzebanego Pana i Maryi Najświętszej z Samotni Świątyni Szkoły Chrystusa składa się, jak dotąd, z ponad dziesięciu tysięcy aktywnych członków, którzy uczestniczą w głównych procesjach Szkoły Chrystusa", jak podkreśla Marco Augusto García.
Bractwo przez cały rok
Chociaż Wielki Piątek i Wielka Sobota są centralnymi datami w kalendarzu wyznawców i braci Szkoły Chrystusa, życie Bractwa nie ogranicza się do tych dat. Marco Augusto García Noriega wyjaśnia dla Omnes, że "Szkoła Chrystusa ma kilka procesji ze swoimi postaciami tytularnymi, z których główne to te w Wielki Piątek i Wielką Sobotę".
Oprócz tego, wyjaśnia García Noriega, "w drugim tygodniu maja odbywa się czuwanie Santísima Virgen de Dolores, po którym następuje mała, około czterogodzinna procesja w pobliżu kościoła".
Były prezes Szkoły Chrystusa dodaje, że "na początku obecnego wieku, a od ponad piętnastu lat, odbywała się dziesięciogodzinna procesja, w której uczestniczyli członkowie Bractwa wraz z rodzinami, a która cieszyła się dużym zainteresowaniem. Podczas tej procesji dostarczano uczestnikom różańce wraz z małą książeczką wyjaśniającą, jak należy je codziennie odmawiać. Niestety, procesja ta została zawieszona i ograniczona przez ówczesne władze kościelne, które argumentowały, że nie pokrywa się ona z kalendarzem liturgicznym".
Oprócz majowej procesji maryjnej, bardzo dużą frekwencją cieszy się procesja pierwszego listopada ku czci wiernych zmarłych. Ta znana procesja, jak opisuje García Noriega, "trwa od ośmiu do dziesięciu godzin. Jej początki sięgają 1949 roku, kiedy to nieżyjący już i bardzo lubiany w Gwatemali franciszkanin Fray Miguel Murcia wyznaczył jako cele tej procesji upamiętnienie wiernych zmarłych, zjednoczenie wszystkich bractw w kraju oraz umożliwienie odnowienia ślubów osobom, które nie mogły uczestniczyć w wydarzeniach Wielkiego Piątku lub Wielkiej Soboty. Procesja ta zbliża się do 75. rocznicy i cieszy się dużą popularnością wśród gwatemalskich parafian katolickich.
Hermandad del Señor Sepultado y María Santísima de la Soledad del Templo de la Escuela de Cristo (Bractwo Pogrzebanego Pana i Świętej Marii od Samotności ze Świątyni Szkoły Chrystusa) ma, jak widać, silne korzenie i obecność w życiu pobożności i celebracji w mieście Antigua.
Świadczy o tym Marco Augusto García Noriega, który wskazuje, że Bractwo "bierze czynny udział w eucharystycznej celebracji Zmartwychwstania, w uroczystości Bożego Ciała, uczestniczy w czynnościach liturgicznych innych Bractw, organizuje obchody Bożego Narodzenia i procesję Virgen de la O w dniu 25 grudnia. Przygotowuje także czuwanie przy świecach dla Virgen de la Soledad w środę pasyjną i dla Señor Sepultado w Wielką Środę".
Wiara, dziedzictwo i tradycja
W czasach postępującej sekularyzacji zapytaliśmy Marco Augusto García Noriega o rolę tego Bractwa w umacnianiu i przeżywaniu wiary w Gwatemali, a on odpowiedział: "Szkoła Chrystusa znana jest z tego, że spełnia trzy cele: wiarę, dziedzictwo i tradycję. FaithCzłonkowie stowarzyszenia muszą przez cały rok podejmować osobiste zobowiązanie do odnowienia swojej wiary, aby z każdym rokiem być lepszymi katolikami, zgodnie z nauką Jezusa Chrystusa. Dziedzictwoponieważ jej członkowie wiedzą, że muszą być przykładem praktykowania wartości chrześcijańskich, aby pod koniec życia mogli przedstawić się Bogu i móc powiedzieć "misja wykonana" i "misja zakończona". tradycja ponieważ członkowie przekazują wartości Szkoły Chrystusa z pokolenia na pokolenie, dlatego przynależność do niej jest powodem do dumy.
