Franciszek o wojnie w Ziemi Świętej: "W imię Boga, wystarczy"."Znajdujemy się w bardzo poważnej sytuacji kryzysowej", mówi łaciński patriarcha JerozolimyFray Manuel należy do Kustodia Ziemi ŚwiętejZakon, założony przez św. Franciszka z Asyżu, został powierzony przez Stolicę Apostolską do strzeżenia miejsc, które były świadkami Wcielenia Chrystusa. Manuel przebywa obecnie w sanktuarium Betfagéznajdującym się na Górze Oliwnej. Z tego miejsca Jezus rozpoczął swoją podróż do Jerozolimy przed męką, siedząc na osiołku i otoczony wiwatującym tłumem z gałązkami palmowymi.
Ten zakonnik, który również mieszkał w Nazaret y Beit Sahour (obóz pasterzy, którym ukazał się anioł, w pobliżu Betlejem), mówią, że chociaż wojna "wstrząsnęła nimi z niezwykłą siłą", widzą Boga obecnego pośród wszystkich ludzi różnych wyznań, którzy gromadzą się, aby modlić się o pokój.
Jak wyglądał Twój proces powołania, gdzie jesteś teraz i czym się zajmujesz?
Wiele lat temu, po ukończeniu studiów z filologii hiszpańskiej, byłem w stanie nadać nazwę procesowi wewnętrznemu, o którym nie wiedziałem zbyt dobrze, na czym polega i jak się rozwija. Po dwóch latach zrozumiałem, że możliwe jest podążanie za Jezusem na drodze życia konsekrowanego, na drodze franciszkańskiej, ponieważ święty Franciszek odegrał istotną rolę w całym procesie. Służyłem w dawnej Prowincji Betica OFM i po przeżyciu silnych doświadczeń wewnętrznych z grupami pielgrzymów w Ziemi Świętej, Bóg dał mi pragnienie przybycia do ziemi, gdzie rozpoczęło się i zakończyło nasze zbawienie.
Po zjednoczeniu siedmiu prowincji franciszkańskich w Prowincji Niepokalanego Poczęcia Hiszpanii, otrzymałem posłuszeństwo, aby służyć Kustodii. Mieszkałem w Nazarecie, Beit Sahour, a obecnie przebywam w Jerozolimie, na Górze Oliwnej, w Sanktuarium Palm, w Betfage, które przywodzi na myśl miejsce, z którego Jezus odjechał na osiołku wraz ze swoimi uczniami i grupą do Jerozolimy, aby przeżyć swoją mękę, śmierć i zmartwychwstanie.
Jaka jest misja Custody?
W swojej posłudze duszpasterskiej Kustodia Ziemi Świętej obejmuje różne obszary działania:
-Sanktuaria i opieka nad pielgrzymami: franciszkanie są obecni w 50 sanktuariach, miejscach, które przypominają wydarzenia związane ze zbawieniem naszego Pana lub odnoszą się do apostołów lub Pisma Świętego; ponadto kamienie sanktuariów i ich trwałość na przestrzeni wieków gwarantują historyczną prawdę tego, co jest wspominane i celebrowane. Bracia przyjmują wielu pielgrzymów z całego świata, towarzysząc grupom jako asystenci duchowi, zapewniając wszystko, co niezbędne do celebracji, słuchając, dzieląc się i oferując świadectwo o miejscu, które sprzyja wzmocnieniu wiary lub jej umocnieniu. Ponadto Kustodia oferuje pielgrzymom miejsca noclegowe na kilka dni, zwane "Casa Nova": hotele lub hostele, w których mogą pracować z innej perspektywy.
-Parafie: duszpasterstwo parafialne Kustodii jest prowadzone w 29 parafiach, z których najbardziej znane są parafie w Jerozolimie, Betlejem, Yaffo (Jaffa) i Nazarecie, a także kościoły w Syrii i Libanie. Parafie arabskie stanowią jedną z najważniejszych form działalności Kustodii; zostały one utworzone w celu zapewnienia opieki duszpasterskiej chrześcijanom obrządku łacińskiego, stanowiącym mniejszość na Wschodzie, a dzięki działalności parafii, żywe kamienie (miejscowi chrześcijanie), którzy zachowali wiarę na przestrzeni wieków, czują się wzmocnieni i towarzyszą im w codziennym pielgrzymowaniu.
-Nauczanie, działalność artystyczna i intelektualna: edukacja i kultura to inne ważne działania Kustodii, która ma 15 szkół zwanych "Terra Sancta College" i około 10 000 uczniów w ośrodkach w Izraelu, PalestynaJordania, Liban i Cypr. W szkołach od najmłodszych lat dąży się do współistnienia muzułmanów i chrześcijan, prawdziwego dialogu i wzajemnej akceptacji.
Zadanie to jest jednym z tych, które najbardziej przyczyniają się do poszukiwania drogi pokoju, ponieważ, idąc za przykładem świętego Franciszka, w szkołach Kustodii pokój znajduje się tam, gdzie panuje nienawiść, a ścieżek szuka się tam, gdzie można pozostawić ślady harmonii. Zadanie nauczania wymaga wielkiego wysiłku, ponieważ możliwości ekonomiczne chrześcijan są ograniczone, a Kustodia przyjmuje tych uczniów bezpłatnie, nawet na kursach, które następują po obowiązkowej edukacji. Wykwalifikowanym młodym ludziom Kustodia zapewnia stypendium na kontynuowanie nauki na uniwersytecie.
Ponadto, Custody posiada "Studium Biblicum Franciscanum"Muski Centre for Oriental Christian Studies" w Kairze i Instytut "Magnificat" w Jerozolimie, który jest konserwatorium otwartym dla chrześcijan, żydów i muzułmanów; muzyka często łączy ludzi różnych wyznań i warunków, a konserwatorium wykonuje nieocenioną pracę w tej dziedzinie. Kustodia posiada również "Chrześcijańskie Centrum Informacyjne", które za pośrednictwem mediów przekazuje całemu światu najważniejsze wydarzenia, wiadomości i wszystko, co dotyczy życia chrześcijańskiego w Ziemi Świętej.
-Posługa charytatywna, praca socjalna: wspieranie miejscowych chrześcijan i innych osób, które przychodzą do Caritas lub do jej własnych ośrodków, takich jak domy dla osób starszych lub opieka nad dziećmi, młodzieżą i młodymi ludźmi z rozbitych rodzin, jak ma to miejsce w przypadku "Caritas dla osób starszych".Casa del fanciullo"w Betlejem. Kustodia buduje również domy dla chrześcijan: najbardziej znaczącym przykładem jest dzielnica św. Franciszka w Betfage; ponadto oferuje mieszkania w domach należących do Kustodii w zamian za symboliczny czynsz, z czego korzysta 350 rodzin.
-Opieka duszpasterska nad migrantami: inną rzeczywistością występującą na obszarze terytorialnym Kustodii jest opieka nad katolikami z Filipin, Ameryki Łacińskiej, Europy Wschodniej i Afryki, którzy przyjeżdżają, zwłaszcza kobiety, do Izraela w poszukiwaniu pracy. W szczególności parafia św. Antoniego z Yaffo (Jaffa) służy dużej wspólnocie Filipińczyków, nie tylko poprzez celebracje liturgiczne, ale także oferując pomieszczenia na spotkania i zajęcia.
Poprzez wszystkie te działania, Kustodia wykonuje cichą i codzienną pracę w poszukiwaniu współistnienia i pokoju.
Jak to jest żyć wiarą w Ziemi Jezusa?
Życie wiarą w miejscach, które kontemplowały nasze zbawienie, wiąże się z wielką odpowiedzialnością, ponieważ z jednej strony przechodzisz lub odwiedzasz sanktuaria, które przypominają o wydarzeniu Jezusa, czy to historycznym, czy zmartwychwstałym, i ten fakt sprawia, że czujesz się uprzywilejowany, ponieważ wielu chrześcijan chciałoby mieć to samo doświadczenie, a nie może; z drugiej strony bierzesz na siebie odpowiedzialność bycia świadkiem tego, co widzisz przed innymi, zawsze szukając spójności życia i kroczenia w prawdzie.
Ślady pozostawione przez Mistrza z Nazaretu są intensywne i wystarczy udać się do Grobu Pańskiego lub na Kalwarię, aby codziennie na nowo przeżywać wielką miłość, z jaką zostaliśmy umiłowani i odkrywać piękno Ewangelii, biorąc pod uwagę, że nieustannie rozbrzmiewają słowa: "Dlaczego szukacie żyjącego wśród umarłych? Nie ma Go tu, zmartwychwstał" (Łk 24, 5-6). Ten fakt czyni cię nosicielem nadziei, posłańcem pokoju i dobra; popycha cię do chodzenia z ludźmi i odzierania się z wielu rzeczy, aby pocieszać, słuchać i uwiarygodniać, że Królestwo jest rzeczywistością.
Zamknięcie się w sobie, brak gościnności lub dzielenia się życiem innych byłoby sprzeczne z tym, co widzę każdego dnia: kamieniami, które przypominają mi o żywych kamieniach tworzących Kościół, gdzie Pan nadal naucza, uzdrawia, zachęca i przekazuje słowa życia.
Oprócz strzeżenia Miejsc Świętych, Kustodia pełni również rolę ekumeniczną. Jakie kroki zostały podjęte z innymi wyznaniami chrześcijańskimi i jaki jest obecny klimat?
Statuty partykularne Kustodii Ziemi Świętej poświęcają cały rozdział ekumenizmowi i relacjom z innymi religiami. Podążając za wielowiekową tradycją wielu franciszkanów, którzy na Bliskim Wschodzie niestrudzenie pracowali na rzecz spotkania i dialogu z różnymi wyznaniami chrześcijańskimi, Kustodia kontynuuje swoje zaangażowanie w poszukiwanie szacunku i dialogu z innymi wyznaniami i ich tradycjami.
Wykonywanych jest wiele gestów, mniejszych lub bardziej znaczących: przyjmowanie innych wyznań w sanktuariach i zapewnianie przestrzeni i warunków niezbędnych do celebracji i nabożeństw (prawosławnych i protestanckich); organizowanie koncertów, poprzez Instytut MagnificatDziałania UE w tym wieloaspektowym kraju obejmują bożonarodzeniowe spotkanie Żydów, chrześcijan i muzułmanów, świąteczne spotkania z patriarchami wyznań chrześcijańskich, podpisywanie wspólnych dokumentów i podejmowanie decyzji w obliczu niesprzyjających okoliczności oraz wiele innych działań, które wyznaczają codzienne życie tego wieloaspektowego kraju.
Obecnie panuje dobry klimat we współpracy z innymi kościołami, czy to w Komisji "Światowej Rady Kościołów" (WCC), czy w "Światowej Radzie Kościołów" (WCC).Status quo"Kustodia uczestniczy również w wydarzeniach modlitewnych o pokój, w których biorą udział wierni, patriarchowie i delegaci. Wreszcie, Kustodia utrzymuje płynny dialog zarówno z Autonomią Palestyńską, jak i Państwem Izrael, ponieważ, jak można powiedzieć, jedziemy na tym samym wózku.
Jak żyć swoim powołaniem w czasie wojny?
Wojna wstrząsnęła nami z niezwykłą siłą i rzuciła nas w najgorsze ludzkie cechy: konfrontację, nienawiść, przemoc i niezgodę. Jeśli Jerozolima już żyje pośród ataków, nalotów, inwigilacji i wszelkich innych środków, jakie można sobie wyobrazić, to w tym czasie wojny wszystko zostało zmienione. Kultura nienawiści i strachu skłania mnie do poszukiwania pokoju i zrozumienia ze wszystkimi ponad wszystko; wiem, że jest to specyficzne dla naszego franciszkańskiego powołania, ale te trudne czasy w Ziemi Świętej sprawiają, że ten wymiar wyłania się jeszcze mocniej.
W ten sam sposób wojna prowadzi mnie do ćwiczenia introspekcji, aby zobaczyć, co jest naprawdę wartościowe i dobre w moim sercu, aby poznać moje ciemne obszary i rozpocząć poważne ćwiczenie pojednania z samym sobą. Święty Franciszek powiedział, że jeśli nie ma pokoju w sercu, nie można dawać pokoju innym. Podobnie czas wojny zmusza mnie z wielką siłą do życia czymś, co jest unikalne dla chrześcijaństwa: kulturą przebaczenia. Nie jest to łatwe, ale podtrzymuje mnie zdanie benedyktyna Anselma Grüna: "Jeśli zgodzisz się przebaczyć sobie, przebaczysz".
Jakich pełnych nadziei świadectw doświadczyłeś w środku konfliktu podobnego do tego, który przeżywamy? W jakich sytuacjach byłeś w stanie dostrzec rękę Boga?
Dla mnie największym świadectwem są spotkania modlitewne w intencji pokoju w Ziemi Świętej, gdzie ludzie różnych wyznań spotykają się w oparciu o jedną rzecz, która jest naszą siłą: modlitwę. W moim sanktuarium w Betfage, gdzie znajduje się chrześcijańska dzielnica zbudowana przez Kustodię, położona w dość radykalnej dzielnicy arabskiej, we wtorki, czwartki i soboty spotykamy się na modlitwie różańcowej w intencji pokoju. To wzruszające widzieć chrześcijan, głównie Palestyńczyków, spotykających się w przekonaniu, że pokój jest możliwy, jeśli potrafimy pozostać zjednoczeni w Bogu pokoju i że Maryja, Królowa Pokoju, jest naszą siłą.
