Testo originale del articolo in inglese qui
Kilka tygodni temu Omnes ogłosił w swoim internetowym wydaniu temat kolejnego Jubileuszu Kościoła Światowego, który odbędzie się w 2025 roku - Pellegrini della Speranza. Informacja, mało ujawniona przez inne media, pojawiła się podczas prywatnego spotkania, jakie papież Franciszek odbył z przewodniczącym Papieskiej Rady ds. Krzewienia Nowej Ewangelizacji Rino Fisichelli.
W marcu tego roku, Pontefice ogłosił, że, po raz pierwszy, podał do wiadomości publicznej szczegóły i życzenia dotyczące zbliżającego się Roku Świętego, w liście skierowanym do Vescovo Fisichella i opublikowanym przez Ufficio Stampa Santa Sede.
W naszych przewidywaniach mówiliśmy, że poza tematem i logistycznym aspektem przygotowania wydarzenia, które zgromadzi w Rzymie, centrum chrześcijaństwa, miliony wiernych z całego świata, trzeba zastanowić się nad drogą duchowego przygotowania, które będzie mu towarzyszyć.
Najbliższy precedens, Wielki Jubileusz roku 2000, został w rzeczywistości przygotowany przez św. Jana Pawła II sześć lat wcześniej, w 1994 roku, celebrowanym listem apostolskim Tertio millennio adveniente.
Tekst opublikowany niedawno przez Papieża Franciszka idzie właśnie w kierunku zabezpieczenia i wzmocnienia duchowego wymiaru Jubileuszu, wydarzenia, które należy postrzegać "jako szczególny dar łaski, charakteryzujący się odpuszczeniem grzechów, a w szczególności odpustem, pełnym wyrazem Bożego miłosierdzia", jak to było zawsze, od pierwszego Roku Świętego w 1300 r. wskazanego przez Papieża Bonifacego VIII.
Fede, speranza, e carità
Z tego właśnie powodu Ojciec Święty sugeruje, aby Dykasteria ds. Ewangelizacji znalazła najbardziej odpowiednie sposoby i środki, aby przeżyć to tak bardzo oczekiwane doświadczenie".con fede intensa, speranza viva e carità operosa".
Ogólnym hasłem będzie, jak przewidywali również wszyscy, Pellegrini della speranza, i będzie znakiem - pisze Papież w liście do Fisichelli - ".o nowym rinnovamento, które wszyscy uważają za pilne.". Zwłaszcza, że przychodzimy z dwóch lat charakteryzujących się epidemią, która zmieniła również duchowe samopoczucie ludzi, przynosząc śmierć, niepewność, wyrafinowanie, samotność i ograniczenia wszelkiego rodzaju. Francesco jako przykłady podaje również kościoły, które zostały zmuszone do zamknięcia biur, szkół, miejsc pracy i struktur rekreacyjnych.
"Musimy zachować dostęp do wiary nadziei, która została nam dana, i uczynić wszystko, co możliwe, aby każdy z nas odzyskał siłę i pewność, by stawić czoła przyszłości z otwartym umysłem, ufnym sercem i szeroką wizją" - taką perspektywę proponuje Ojciec Święty. Wizja otwartości i nadziei, którą można osiągnąć jedynie poprzez ponowne odkrycie skutecznego powszechnego braterstwa, konkretyzującego się przede wszystkim poprzez dotarcie do najuboższych i najbardziej pokrzywdzonych, którzy powinni być uprzywilejowaną publicznością Jubileuszu 2025.
"Te podstawowe aspekty życia społecznego muszą zatem łączyć się z wymiarem duchowym "pellegrinaggio", który nie może przekraczać piękna stworzenia i troski o wspólny dom, poprzez który - jak pokazało wielu młodych ludzi w wielu częściach świata - można również ukazać istotę "wiary w Boga i posłuszeństwa Jego woli".
Le Quattro "Costituzioni" Soboru Watykańskiego II
W tej kwestii papież Franciszek proponuje przyjąć za wzór drogi przygotowania cztery "Konstytucje" Soboru Watykańskiego II,... Dei Verbum sulla rivelazione divina, la Lumen Gentium sul mistero e formazione della Chiesa e del Popolo di Dio, la Sacrosanctum Concilium sulla liturgia e infine la Gaudium et spes sulla proiezione della Chiesa nel mondo contemporaneo, arricchita da tutto l'apporto magisteriale degli ultimi decenni con i pontefici successivi, fino ai giorni nostri.
Wielka symfonia modlitw
W oczekiwaniu na odczytanie ulotki ze szczegółowymi wskazaniami dotyczącymi obchodów jubileuszu, która zostanie opublikowana w późniejszym terminie, papież sugeruje, aby w poprzednim roku wydarzenie jubileuszowe było poświęcone "ad una grande "sinfonia" di preghiera", perché prima di partire verso il luogo santo, bisogna "recuperare il desiderio di stare alla presenza del Signore, di ascoltarlo e adorarlo".
In breve, la preghiera deve essere il primo passo del pellegrinaggio della speranza, attraverso un anno intenso "In cui i cuori possono aprirsi per ricevere l'abbondanza della grazia, facendo del 'Padre nostro', la preghiera che Gesù ci ha insegnato ci, il programma di vita di ciascuno dei suoi discepoli.".
Un primo bilancio del percorso sinodale
W odniesieniu do powszechnego zaangażowania i udziału całego Kościoła, postępy procesu synodalnego, który w tym pierwszym roku obejmuje Kościoły lokalne, przebiegają z satysfakcją. W niedawnej nocie Sekretariatu Generalnego Synodu Biskupów czytamy, że 98% Konferencji Episkopatów i Synodów Kościołów Wschodnich na całym świecie wyznaczyło osobę lub zespół zajmujący się procesem synodalnym.
Według danych zebranych podczas różnych spotkań online z osobami odpowiedzialnymi za Synod, istnieje również wielki entuzjazm ze strony świeckich i życia konsekrowanego. "Nie jest przypadkiem" - czytamy w nocie - "że podjęto niezliczone inicjatywy promujące konsultacje i rozeznanie eklezjalne na różnych terytoriach". Wiele z tych świadectw gromadzonych jest co jakiś czas na stronie internetowej www.synodresources.org.
Pewien sukces odniosła także multimedialna inicjatywa poświęcona modlitwie synodalnej - www.prayforthesynod.va - uruchomiona wspólnie z Papieską Światową Siecią Modlitwy za Synod i Międzynarodową Unią Przełożonych Generalnych, która wykorzystuje także aplikację o nazwie Kliknij, aby się modlićProponowane są intencje spisane przez wspólnoty monastyczne i kontemplacyjne, nad którymi każdy może medytować.
Non mancano le sfide nel cammino sinodale, tra cui "i timori e le riluttanze di alcuni gruppi di fedeli e del clero"e una certa sfiducia tra i laici".że wątpią w to, że mają swój udział w tym, co robią.". Do tego należy dodać utrzymującą się sytuację pandemii, która nadal nie sprzyja spotkaniom osobistym, które niewątpliwie są o wiele bardziej owocne w dzieleniu się i wymianie. Nie jest to przypadek - zaznacza Sekretariat Synodu - konsultacji Ludu Bożego".nie można sprowadzić do prostego kwestionariusza, ponieważ prawdziwym wyzwaniem synodalności jest wzajemny szacunek i wspólnotowe rozeznanie.".
Wymaga to również czterech aspektów, których nie należy lekceważyć: specyficzny trening słuchania i rozumienia, co nie zawsze jest normą; konieczność unikania autoreferencyjności w spotkaniach grupowych, zamiast tego docenienie doświadczeń każdego członka; większe zaangażowanie młodzieży, jak również osób żyjących na obrzeżach rzeczywistości kościelnej; próba przezwyciężenia dezorientacji wyrażanej przez niektórych duchownych.
Oprócz radości i dynamizmu, które niewątpliwie inspiruje nowość procesu synodalnego, cały proces należy wprowadzić w życie ze spokojem, aby każdy członek synodu mógł rzeczywiście na nowo odkryć siebie jako istotnego członka Ludu Bożego.
