Testo originale del articolo in inglese qui
Kościół spotkał się z papieżem w Rzymie, by podczas czterech intensywnych dni pracy dyskutować o przyszłości. W sobotę 27 sierpnia przed konsystorzem odbyła się uroczystość oficjalnej nominacji 20 nowych kardynałów z całego świata. Następnie, w dniach 29 i 30, około 200 kardynałów zebrało się przed zamkniętymi drzwiami, aby omówić aspekty. "Praedicate Evangelium", la Costituzione Apostolica in vigore dal giugno scorso.
Ponieważ całe Kolegium Kardynalskie składa się z 227 osób, z tej okazji wzięła udział zdecydowana większość, bardzo reprezentatywna dla wspólnoty kościelnej.
L'omelia di apertura
W przemówieniu inauguracyjnym papież Franciszek mówił do obecnych o ogniu, który Jezus przyszedł "rozniecić na ziemi", o ogniu, który Duch Święty rozpala także w sercach, rękach i stopach tych, którzy za Nim idą. Ogień, który może być potężny lub silny, w którym objawia się szczególny styl Boga, gdy komunikuje się z dobrocią, z wiernością, z bliskością i łagodnością.
"Podwójny sposób opisania ognia przypomina nam - mówił Franciszek - że człowiek gorliwości apostolskiej jest ożywiony ogniem Ducha, aby z odwagą stawić czoła zarówno rzeczom wielkim, jak i małym".
Tymi słowami wstępnymi Papież w pewien sposób zachęcił uczestników Konsystorza do odważnego zmierzenia się z omawianymi zagadnieniami.
W czym tkwi sinodalancja
Na spotkaniu centralnym najsilniej ujawniły się dwie obawy: zrozumienie, czym jest synodalność oraz wyjaśnienie okoliczności, w jakich świeccy mogą kierować dykasterią. W odniesieniu do pierwszego pytania niektóre instytucje zauważyły, że synodalność jest poważnym argumentem, sugerując przede wszystkim, że "synod tworzą wierni".
Inni prezbiterzy wyrażali różne perypetie związane z niewłaściwym używaniem terminu "synodalność", który obecnie byłby używany na oznaczenie wszystkiego, w tym rzeczy, które miałyby więcej wspólnego z komunią niż z synodalnością tak, jak ją zawsze rozumiano.
Rola świeckich
Inna poruszona kwestia dotyczyła świeckich. Zauważalne jest, że nowa konstytucja postuluje większy udział świeckich w strukturach wertepów, nie wnikając jednak dogłębnie w to zagadnienie. W niejednej grupie roboczej proponowano, aby wyliczyć dyktaty, które może przepisać osoba świecka, nie pozostawiając wszystkiego w ogólnej niepewności.
Na podstawie pierwszego dnia konsystorza niektórzy kardynałowie wysunęli pomysł określenia źródła jurysdykcji na poziomie doktrynalnym: czy jest nim sakrament święceń, czy najwyższa władza papieża? To nie są przypadkowe dyskusje, więc w najbliższym czasie będzie potrzeba wyjaśnień.
W dyskusjach można zauważyć, że pojawia się uwaga, aby rola wspólnoty chrześcijańskiej była "bardziej misyjna" i aby otworzyć drzwi dla większej obecności świeckich i kobiet, także poprzez częstsze spotkania i dyskusje.
Drugi dzień sumienności
Drugi dzień spotkań potwierdził centralność tematu laickości, który jest ewidentnie ważnym tematem w ewolucji Kościoła. Biorąc za punkt odniesienia "Praedicate Evangelium", obecni kardynałowie dyskutowali w grupach językowych, w których wysuwano propozycje, a następnie spotkali się na sesjach plenarnych.
Najserdeczniejszym tematem był wątek świeckich, nawiązujący do tego, co zostało zapisane w "Praedicate Evangelium", a mianowicie, że "każdy chrześcijanin na mocy Najświętszego Sakramentu jest uczniem-misjonarzem w takiej mierze, w jakiej odnalazł miłość Boga w Chrystusie Jezusie". Musi to zatem przewidywać udział świeckich, także w funkcjach zarządzania i odpowiedzialności.
Sukcesywnie potwierdzano myśl, że "są dykasterie, w których wygodnie jest mieć u steru obowiązki świeckie". Afirmację świeckich i ich roli dla niektórych łączy z rozwojem ducha misyjnego, wierząc, że "wcześniej czy później dojdziemy do innej świadomości, gdzie wszystko jest misyjne, także urzędy Kurii, co może wydawać się paradoksalne" (kard. Paolo Lojudice).
Bilancio
Kardynał arcybiskup Nowego Jorku, Timothy Dolan, podsumował swój udział mówiąc o "niezwykle budującym" spotkaniu.
"Abbiamo parlato da amici, da fratelli, con immensa carità e profondo amore per la Chiesa, di questioni molto concrete", ha detto il cardinale. "Sono contento che sia successo. Czekałem na nią z niecierpliwością".
Papież Franciszek zakończył spotkanie Mszą Świętą. W swojej homilii zdawał się nawiązywać do niektórych z wymienionych pytań o przyszłość Kościoła. "Se, insieme ai discepoli, rispondiamo alla chiamata del Signore e andiamo in Galilea, sul monte da Lui indicato, sperimentiamo un nuovo stupore. Tym razem tym, co nas zachwyca, nie jest sam projekt zbawienia, ale fakt - jeszcze bardziej zaskakujący - że Bóg włącza nas w swój projekt: jest to rzeczywistość misji apostołów z Chrystusem zmartwychwstałym... Słowa Risorto wciąż mają moc poruszania naszych serc dwa tysiące lat później. Niezgłębiona Boża decyzja, by ewangelizować świat zaczynając od tej nielicznej grupy uczniów, którzy - jak zauważa ewangelista - wciąż się wahali, nigdy nie wydaje się nas ogłupiać. Ma, a ben vedere, lo stupore che ci travolge non è diverso se guardiamo a noi, qui riuniti oggi, ai quali il Signore ha ripetuto quelle stesse parole, quella stessa missione".
