Wychodząc od wytycznych wskazanych przez temat Pokonaj obojętność i zdobądź pokójW napisanym na tę okazję Orędziu papież Franciszek zaprosił wszystkich ludzi dobrej woli do refleksji nad fenomenem "globalizacja obojętnościktóra jest przyczyną tak wielu sytuacji przemocy i niesprawiedliwości. Całe Orędzie jest znakiem prośby, że świat wreszcie może, na wszystkich poziomach, "urzeczywistnianie sprawiedliwości i praca na rzecz pokoju".. Ta, rzeczywiście, "jest darem Boga, ale powierzonym wszystkim mężczyznom i kobietom, którzy są powołani do wprowadzania go w życie".pisze Francisco.
Pomimo tego wszystkiego, zaproszenie Papieża jest jednak "nie tracić nadziei w możliwości człowieka". aby pokonać zło i nie poddawać się rezygnacji i obojętności. Istnieje wiele powodów, aby wierzyć w tę zdolność, począwszy od postaw współodpowiedzialności i solidarności, które są "u podstaw podstawowego powołania do braterstwa i życia wspólnego".. Każdy zresztą jest w stanie zrozumieć, że poza tymi relacjami skończylibyśmy jako "mniej ludzki". i że to właśnie obojętność stanowi "zagrożenie dla rodziny ludzkiej"..
Wśród różnych form zglobalizowanej obojętności papież na pierwszym miejscu stawia obojętność. "przed Bogiem, z którego również wypływa obojętność wobec innych i wobec stworzenia".które są skutkami "fałszywego humanizmu i materializmu praktycznego, połączonego z myśleniem relatywistycznym i nihilistycznym".. Przechodzi od braku poczucia dotknięcia dramatami, które trapią braci, bo jesteśmy znieczuleni nasyceniem informacjami, które pozwalają nam tylko mgliście wiedzieć o ich problemach, do braku "uwaga na otaczającą rzeczywistość, zwłaszcza tę najbardziej odległą".. Wielokrotnie papież potępiaNiektórzy wolą nie szukać, nie informować się i żyć w swoim dobrobycie i wygodzie obojętni na krzyk bólu cierpiącej ludzkości".stając się tym samym "niezdolny do współczucia"..
Wszystko to prowadzi do "zamknięte umysły i obojętność".i powoduje brak "o pokoju z Bogiem, z bliźnim i ze stworzeniem".jednocześnie karmiąc "sytuacje niesprawiedliwości i poważnej nierównowagi społecznej, które z kolei mogą prowadzić do konfliktów lub, w każdym razie, wytwarzać klimat niezadowolenia, który może zakończyć się, prędzej czy później, przemocą i brakiem bezpieczeństwa"..
Jako że Evangelii gaudiumżadna osoba nie powinna być zwolniona z obowiązku wniesienia wkładu "na miarę swoich możliwości i roli, jaką odgrywa w społeczeństwie".. Często jednak ta obojętność dotyka również sfery instytucjonalnej, przy czym realizacja polityki, która ma "Celem jest zdobycie lub utrzymanie władzy i bogactwa, nawet za cenę podeptania podstawowych praw i żądań innych osób".
Te tendencje można odwrócić tylko poprzez prawdziwe "nawrócenie serca", pisze Papież, "serce, które głośno bije wszędzie tam, gdzie zagrożona jest godność człowieka"..
Z pewnością nie brakuje przykładów godnego pochwały zaangażowania organizacji pozarządowych i grup charytatywnych, także niekościelnych, stowarzyszeń pomagających migrantom, operatorów relacjonujących trudne sytuacje, osób zaangażowanych w obronę praw człowieka mniejszości, kapłanów i misjonarzy, rodzin, które wychowują w zdrowych wartościach i przyjmują potrzebujących, wielu młodych ludzi, którzy poświęcają się projektom solidarności... wszyscy oni, pisze Franciszek, są demonstracją tego, jak każdy może "przezwyciężenie obojętności, jeśli nie odwraca się wzroku od bliźniego, i które stanowią dobre praktyki na drodze do bardziej humanitarnego społeczeństwa"..
Jubileusz Miłosierdzia stanowi wspaniałą okazję do podjęcia decyzji o przyczynieniu się do poprawy rzeczywistości, w której żyjemy, poczynając od państw, do których papież w swoim Orędziu wyraźnie zwraca się "konkretne gesty". y "akty odwagi wobec osób najsłabszych w społeczeństwie, w tym więźniów (zniesienie kary śmierci i amnestia), migrantów (przyjmowanie i integracja), bezrobotnych itp.) ("praca, ziemia i schronienie").) i chorych (dostęp do opieki medycznej).
Orędzie Pokoju kończy się potrójnym apelem do państw, aby powstrzymały się od angażowania "innych narodów do konfliktów lub wojen".Unia Europejska powinna zachęcać je do pracy na rzecz umorzenia międzynarodowego zadłużenia najbiedniejszych państw oraz do przyjęcia polityki współpracy, która szanuje wartości lokalnej ludności i chroni prawa najbiedniejszych krajów. "podstawowe i niezbywalne prawo dzieci nienarodzonych"..
Zakończenie Roku Życia Konsekrowanego
Od 28 stycznia do 2 lutego będzie trwał ostatni tydzień Roku Życia Konsekrowanego, a w Rzymie zgromadzi się około 6 tys. osób konsekrowanych z całego świata. Wśród pierwszych spotkań wspólnoty będzie czuwanie modlitewne w Bazylice św. Piotra wieczorem 28 stycznia, natomiast 1 lutego odbędzie się audiencja z papieżem Franciszkiem w Auli Pawła VI połączona z debatą na temat Roku Życia Konsekrowanego. Konsekrowani dzisiaj w Kościele i w świecie, sprowokowani przez Ewangelię. W ostatnim dniu tygodnia, 2 lutego, w uroczystość Ofiarowania Pańskiego, osoby konsekrowane będą przeżywać swój Jubileusz Miłosierdzia, pielgrzymując do bazylik św. Pawła za Murami i św. Marii Większej, a wieczorem wezmą udział we Mszy św. odprawionej przez Ojca Świętego w Bazylice św. Piotra na zakończenie Roku Życia Konsekrowanego.
Tymczasem w ostatnich tygodniach Kongregacja ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego wydała nowy dokument poświęcony "Tożsamość i misja brata zakonnego w Kościele".Książka, która skupia się właśnie na tym szczególnym powołaniu do świeckiego życia zakonnego mężczyzn i kobiet, została wydana przez Zgromadzenie. Jak wyjaśnił kardynał Joao Braz de Aviz, prefekt Zgromadzenia, powołanie brata zakonnego wyraża się w sposób pełny w jego sposobie życia "rys osoby Chrystusa". związane właśnie z "braterstwo".. "Brat zakonny odzwierciedla oblicze Chrystusa - brata, prostego, dobrego, bliskiego ludziom, gościnnego, hojnego, sługi...". dodał. Obecnie bracia zakonni stanowią około jednej piątej wszystkich zakonników płci męskiej.
Przyczyny świętych
W ostatnim miesiącu Kongregacja Spraw Kanonizacyjnych została upoważniona przez papieża do promulgowania licznych dekretów dotyczących zarówno cudów, jak i heroiczności cnót.
Najbardziej znaczącym było niewątpliwie zatwierdzenie cudu przypisywanego wstawiennictwu Matki Teresy z Kalkuty, beatyfikowanej przez św. Jana Pawła II w 2003 r., która zostanie kanonizowana podczas tego Jubileuszu Miłosierdzia. Zatwierdzono także dekrety dotyczące cudów przypisywanych wstawiennictwu bł. Marii Elżbiety Hesselblad, Szwedki, założycielki Zakonu Najświętszego Zbawiciela św. Brygidy; Sługi Bożego Ladislava Bukowińskiego, ukraińskiego kapłana diecezjalnego, zmarłego w Kazachstanie w 1974 r; i Sług Bożych Maria Celeste Crostarosa, neapolitańska założycielka Sióstr Najświętszego Odkupiciela, zmarła w 1755 r.; Maria de Jesus (Carolina Santocanale), Włoszka, założycielka Zgromadzenia Sióstr Kapucynek Niepokalanej z Lourdes; Itala Mela, benedyktynka oblatka klasztoru św. Pawła w Rzymie, zmarła w 1957 r.
Ojciec Święty upoważnił również do promulgacji dekretów o heroiczności cnót Sług Bożych Angelo Ramazzottiego, patriarchy Wenecji, zmarłego w 1861 r.; Josepha Vithayathila, który założył w Indiach Zgromadzenie Sióstr Świętej Rodziny; José María Arizmendiarrieta, kapłana diecezjalnego urodzonego w Markinie w Hiszpanii; Giovanni Schiavo, kapłan profesor Zgromadzenia św. Józefa, zmarł w Brazylii w 1967 r.; Venanzio Maria Quadri, zakonnik profesor Zakonu Sług Maryi; William Gagnon, zakonnik profesor Zakonu Szpitalnego św. Jana Bożego, zmarł w Wietnamie w 1972 r.; Nikolaus Wolf, świecki i ojciec rodziny; Tereso Olivelli, świecki zmarł w 1945 r. w obozie koncentracyjnym w Hersbruck (Niemcy); Giuseppe Ambrosoli, z Misjonarzy Comboni Serca Jezusowego; Leonardo Lanzuela Martínez, z Instytutu Braci Szkół Chrześcijańskich; Heinrich Hahn, świecki, który zmarł w 1882 r.; oraz Służebnice Boże Teresa Rosa Fernanda de Saldanha Oliveira e Sousa, która założyła Zgromadzenie Sióstr Dominikanek św. Katarzyny ze Sieny, która zmarła w 1916 r; Maria Emilia Riquelme Zayas, również Hiszpanka, założycielka Instytutu Sióstr Misjonarek Najświętszego Sakramentu i Najświętszej Maryi Panny Niepokalanej; Maria Esperanza de la Cruz, urodzona w Monteagudo (Hiszpania) i współzałożycielka Sióstr Misjonarek Rekolektanek Augustyńskich; Emanuela Maria Kalb, siostra profeska ze Zgromadzenia Sióstr Kanoniczek Ducha Świętego z Saksonii, zmarła w Krakowie w 1986 r.
