Zakończyła się "faza konsultacji lokalnych" (diecezje, konferencje biskupów, synody Kościoła Wschodniego) procesu synodalnego Kościoła powszechnego, którego zwieńczeniem będzie "faza powszechna" w październiku 2023 r. Od września tego roku podróż kontynuowana jest przez "fazę kontynentalną", która przewiduje nowe rozeznanie na temat tekstu pierwszego procesu synodalnego Kościoła powszechnego. Instrumentum Laboris -przygotowane przez Sekretariat Generalny Synodu, ale tym razem ograniczone do specyfiki kulturowej poszczególnych kontynentów.
W fazie, która właśnie się zakończyła, znajdują się "syntezy" przygotowane przez każdą z konferencji biskupich, które z kolei zebrały wkład Kościołów partykularnych. Zostały one przesłane do Sekretariatu Generalnego Synodu, integrując konsultację prawdziwie kapilarną i zanurzoną w terytorium, zgodnie z intencją papieża Franciszka. Nie jest przypadkiem, że otwierając tę rozległą drogę rozeznania duchowego i eklezjalnego, w październiku 2021 roku, Papież zaprosił do bycia "pielgrzymi zakochani w Ewangelii, otwarci na niespodzianki Ducha Świętego".bez utraty "okazje łaski do spotkania, do słuchania siebie nawzajem, do rozeznawania"..
Propozycje ze wszystkich krajów
Z dokumentów wysyłanych do Rzymu można się zorientować, co przechowywane jest w sercu i umyśle "lud Boży".Kościół dał mu możliwość bycia protagonistą i swobodnego wyrażania siebie, podążając szczegółową i zaprogramowaną drogą. Z pewnością nie wolno nam absolutyzować "odpowiedzi", a tym bardziej "propozycji", które - jak przypomniał sam Ojciec Święty, odnosząc się w szczególności do niemieckiej drogi synodalnej - będą musiały być następnie przeanalizowane w ramach Zwyczajnego Zgromadzenia Ogólnego Synodu Biskupów, które odbędzie się w Rzymie w 2023 r.
Dlatego syntezy te nie mają wartości "wykonawczej", ale nie można wykluczyć, że reprezentują prawdziwe odczucia w duszach wiernych. Będą one z pewnością dynamiką i treścią, którą należy uwzględnić na drodze Kościoła w tym trzecim tysiącleciu.
Nie chcąc wyczerpać tematu, przyjrzyjmy się niektórym wskazówkom, które wyłaniają się z wypowiedzi przesłanych do Sekretariatu Synodu przez główne Konferencje Episkopatów Europy: Hiszpanii, Włoch, Francji i Niemiec. Każdy dokument zawiera wprowadzenie dotyczące zdobytego doświadczenia, relacjonujące również niektóre liczby dotyczące zaangażowania grup roboczych różnych rzeczywistości kościelnych; listę tematów wstępnych, formalnie około dziesięciu; część końcową zawierającą konkretne propozycje kontynuowania podjętej drogi zaangażowania.
Hiszpania
W przypadku Kościoła hiszpańskiego w 14 tys. grup synodalnych uczestniczyło ponad 215 tys. osób, głównie świeckich, ale także osób konsekrowanych, zakonników, księży i biskupów. Uczestniczyło w nim ponad 200 klasztorów klauzurowych i 21 instytutów świeckich. Podobnie jak w przypadku innych krajów, uczestniczyły w nich osoby już zaangażowane w życie Kościoła, głównie kobiety; niewielki był udział młodzieży i rodzin oraz osób oddalonych lub niewierzących. Nie brakowało początkowych wątpliwości i niepewności co do tej "fazy słuchania", co do tego, czy rzeczywiście służy ona jakiemuś celowi.
Jeśli chodzi o dziesięć wyróżnionych punktów, to przede wszystkim rola kobiet, która jest postrzegana jako ważna kwestia, jest "jako troska, potrzeba i szansaObecność w organach Kościoła odpowiedzialnych i podejmujących decyzje jest postrzegana jako niezbędna. Obawy "niska obecność i uczestnictwo młodych ludzi w życiu Kościoła".natomiast rodzina jest postrzegana jako priorytetowy obszar ewangelizacji. Pojawia się też świadomość pytania o "rodzinę".nadużycie seksualne, nadużycie władzy i nadużycie sumienia".jak również konieczność zinstytucjonalizowania i wzmocnienia "duszpasterstwa świeckiewraz z "kwalifikowana obecność Kościoła w świecie wiejskim".w kierunku religijności ludowej, ze szczególnym uwzględnieniem osób starszych, chorych, migrantów, więźniów i innych wyznań religijnych.
"Potrafiliśmy słuchać siebie nawzajem, byliśmy wolni w mówieniu, doświadczyliśmy nadziei, radości, iluzji, odwagi do wypełnienia naszej misji, z silnym poczuciem wspólnoty, aby kontynuować naszą podróż i robić to razem. Jesteśmy głęboko wdzięczni za to, że mogliśmy być protagonistami w tym procesie" - mówią bohaterowie.
Włochy
Na froncie włoskim powstało 50 tys. grup synodalnych na łączny udział pół miliona osób.
"The synodalność nie było tylko mówione, ale przeżywane, biorąc pod uwagę również nieuniknione zmęczenie: w pracy zespołu, w dyskretnym i troskliwym towarzyszeniu parafiom i zaangażowanym rzeczywistościom, w kreatywności duszpasterskiej wprowadzanej w życie, w zdolności planowania, weryfikowania, zbierania i powrotu do wspólnoty" - mówi włoska synteza, wskazując, że "doświadczenie było ekscytujące i generujące" dla osób zaangażowanych.
W odniesieniu do "dziesięć rdzeni Wokół refleksji wyłaniających się z syntez diecezjalnych - zebranych na około 1500 stronach - wyłoniła się wielość tematów, priorytetów, które dla Kościoła we Włoszech stanowią aż "dzieła" do pracy w najbliższych latach.
Część potrzeby "słuchać" wszystkich aktorów życia społecznego, od młodzieży po osoby z marginesu, "powitanie". W ten sposób zbliża się do siebie wielość sytuacji i warunków życia, które zamieszkują dane terytorium. Znaczenie "relacje"z "obchody" centralność "komunikacja"silne pragnienie "udział". i nieuchronność "dialog". Każda wspólnota kościelna powinna być przeżywana jako "home". a nie jako klub, unikając autoreferencyjności i zamkniętości. Wreszcie trzeba być po stronie ludzi. "w każdym stanie życia".. Wszystko to musi być przeprowadzone za pomocą "metoda" w oparciu o zasady rozmowy duchowej, aby kontynuować ten proces słuchania.
Francja
150 tys. osób uczestniczyło w procesie synodalnym w fazie krajowej we Francji od października 2021 do kwietnia 2022 r. Po raz kolejny ich udział był mile widziany. We wstępie do dokumentu syntezy stwierdza się, że propozycje nie mają wartości orzeczenia teologicznego, ale mają ukierunkować późniejsze rozeznanie w Kościele, dotyczące prawdziwego "wyzwania, które pojawiły się w wyniku tych konsultacji"..
Nie brakowało trudności w słuchaniu "głosy najbardziej wrażliwych, docieranie i mobilizowanie młodych ludzi". lub zaangażować księży w sposób bardziej kapilarny. Biorąc pod uwagę, że praca była prowadzona w czasie, gdy we Francji szalał raport niezależnej komisji na temat nadużyć seksualnych, który odbił się także echem na całym świecie, jednym z istotnych punktów procesu było ożywienie "konieczność dbania o siebie".wraz z inspiracją "Kościół bardziej braterski.
Inne aspekty dotyczyły pilnej potrzeby postawienia na pierwszym miejscu Słowa Bożego, jak również uznania równej godności wszystkich ochrzczonych poprzez realizację posług, które są "w służbie spotkania z Bogiem i spotkania z ludźmi".. Równa godność musi być zarezerwowana dla mężczyzn i kobiet, a różne charyzmaty muszą być uznane i wspierane. Ważny punkt poświęcony jest liturgii, która powinna być wyrazem "....głębia i komunia"..
Niemcy
Wreszcie Niemcy, zanurzone już we własnej "podróży synodalnej" od 2019 roku i często będące w centrum wielu kontrowersji. W tym przypadku odzew był znacznie niższy i mniej entuzjastyczny, prawdopodobnie właśnie dlatego, że było to doświadczenie "równoległe". Dokument przyznaje zresztą, że liczba zaangażowanych wiernych nie sięgała nawet 10 % i że w rzeczywistości niemożliwe było zaangażowanie osób oddalonych od Kościoła lub niewierzących.
W wielu punktach podkreśla się krytyczne aspekty samego procesu synodalnego, takie jak bierny udział świeckich, powszechne wątpliwości, czy Kościół jest szczery w swoim pragnieniu prawdziwego słuchania, brak duchowej głębi i wiary, autoreferencyjny język samego vade-mecum zaproponowanego przez Sekretariat Synodu....
Z raportu wyłania się jednak pragnienie przywrócenia znaczenia Eucharystii, być może poprzez "interpretacja obrzędów, konkretny i zrozumiały język, który przemawia do rzeczywistości ludzi".. Wspomina się o możliwości podkreślenia charyzmy kobiet poprzez bardziej aktywny udział. Jeśli chodzi o dialog Kościoła ze społeczeństwem, katolicy są podzieleni "między tymi, którzy chcą się zdystansować od świata, a tymi, którzy z drugiej strony odczuwają krytyczno-konstruktywistyczną współczesność". z dzisiejszym światem. W tym kontekście "istnieje potrzeba zwiększonej współpracy i wspólnego świadectwa chrześcijańskiego także w ekumenizmie"..
