Świadomość tego, że "ewangelizacyjna moc rodzinyjest słabo rozwinięta w wielu kontekstach kościelnych, co ogranicza prawdziwą realizację jej "...".wymiar apostolski"co dobrze wskazał już Sobór Watykański II w Lumen Gentiumdzwoniąc pod numer "specjalny sakrament"Szkoła par excellence świeckiego apostolatu" małżeństwa i życia rodzinnego.
Wyjaśniła to Gabriella Gambino, podsekretarz dykasterii ds. świeckich, rodziny i życia, podczas konferencji nt. Rodzina jako podstawowy podmiot ewangelizacjipromowane przez Centrum Studiów Prawnych nad Rodziną, na Wydziale Prawa Kanonicznego Papieskiego Uniwersytetu Świętego Krzyża.
Integralna opieka duszpasterska
Zdaniem profesora, jednym z rozwiązań pozwalających na realizację tego rodzaju "eklezjologii integralnej" - uznającej rzeczywistą aktywną rolę małżonków i rodziny wspólnot chrześcijańskich - jest zainicjowanie "duszpasterstwa integralnego" opartego na uznaniu skutecznej "współodpowiedzialności" świeckich i duszpasterzy, rodzin i duszpasterzy, tak aby można było osiągnąć lepsze zrozumienie "...".niezastąpione zadanie, jakie Bóg powierza "Kościołowi domowemu" w misji głoszenia/świadczenia kerygmatu"Jest to wciąż trudne do zrozumienia w wielu kontekstach kościelnych.
Zdaniem podsekretarza, znaczenie umieszczenia "Kościoła domowego" - rodzin osób zjednoczonych z Bogiem i złączonych ze sobą poprzez życie sakramentalne Kościoła - w centrum misji ewangelizacyjnej pozwala lepiej zrozumieć, że istnieje pierwsze "terytorium misyjne", które jest sprawowane z relacji między małżonkami, rodzicami i dziećmi, na zewnątrz i w relacjach z innymi rodzinami.
Wymiar apostolski
Ten "wymiar apostolski" jest nierozerwalnie związany z samą rodziną i stanowi "...wymiar rodziny...".jest nieustannie odnawiany w sakramencie ślubu, wibrującym miejscu obecności Chrystusa.Przesłanie Ewangelii przenika wtedy każde codzienne działanie rodziców i dzieci, "...", które następnie przechodzi w impregnację każdego codziennego działania rodziców i dzieci przesłaniem Ewangelii, "...".formowanie wszystkich w cnotach chrześcijańskich i przenikanie różnych kontekstów życia żywym i splecionym świadectwem wiary i wartości chrześcijańskich.".
Nie należy zapominać, podkreśla Gambino, który "Rodzina jest bezpośrednim świadkiem obecności Chrystusa w zwykłym życiu i Jego odkupieńczej mocy.natomiast więź małżeńska łącząca małżonków stanowi "(...)".jego pierwszy akt misyjny"ponieważ "zostali wybrani i posłani, aby stanowić jedno ciało w Chrystusie"Tym samym nabiera ona znaczenia eklezjalnego.
Piękno partnerstwa
Jedną z zapowiedzi, która musi wyjść od rodziny, jest piękno, które wypływa właśnie ze związku pary: "...".to właśnie przed nim podziwia się wielkość wielkiej tajemnicy"ponieważ jest to sam związek "Ten, który daje harmonię i pokój tym, którzy patrzą i zbliżają się". Tu znów leży specyfika "różnicy seksualnej", która właśnie w małżeństwie "...".staje się sakramentemZapowiedź podają dokładnie "...", oraz "relacje damsko-męskie", a zapowiedź podają dokładnie "...", oraz "...".fizyczna i psychiczna struktura bycia mężczyzną i kobietą".
Misja edukacyjna
Natomiast pierwsza misja, zdaniem podsekretarza dykasterii, ma miejsce w samej rodzinie, poprzez wychowanie dzieci, którym należy cierpliwie towarzyszyć w rozeznawaniu ich powołania w świecie, a także "...w życiu rodziny....".odkryć miłość, z jaką zostali upragnieni przez Ojca, który powołuje ich do wypełnienia misji w historii.". Zadanie, z którego z pewnością nie może być zwolniona cała wspólnota kościelna, która musi formować i towarzyszyć małżonkom w tym "...".powołanie apostolskie we własnym małżeństwie".
Gambino przedstawił następnie propozycję dla wielu kościołów domowych, aby "podjąć działaniepoprzez duszpasterstwo, które nie czyni już rodzin "...".Bierni odbiorcy nabożeństw i katechezy"ale zachęcić ich do bycia sobą".podmioty i protagoniści duszpasterstwa, w którym muszą czuć się zaangażowani."ewangelizacji świata", a więc wzajemnego przejęcia odpowiedzialności za ewangelizację przy stałej pomocy pasterzy.
Liturgia życia rodzinnego
Rodziny muszą odkryć, że życie chrześcijańskie nie ogranicza się tylko do uczestnictwa w parafii czy formalnego przyjęcia sakramentów, ale w rzeczywistości już się zaczyna "...".w domudo tego stopnia, że każda codzienna czynność mogłaby stanowić rzeczywistą "czynność dnia". "liturgia życia rodzinnegooznaczony przez "praktyka relacji(miłość, szacunek, słuchanie...), z "..." (miłość, szacunek, słuchanie...), z "..."praktyka obrzędów rodzinnych(o chrześcijańskich postawach w pracy, w relacjach rodzinnych, w modlitwie...), a także praktyka "chrześcijaństwa w świecie".udzielanie własnej pomocy i poświęcanie czasu innym".
Kształcenie rodzin, aby żyły tym "życiem rodzinnym".liturgiaspecjalne - powiedział Gambino - reprezentuje w końcu.konkretny sposób formowania umysłów, sumień, serc i codziennego postępowania małżonków i ich dzieci do prawdziwie chrześcijańskiego stylu życia". Także dlatego, że - jak podsumował - sama Ewangelia, przez swoją historyczność, jest sama w sobie wydarzeniem rodzinnym.
