Relikwie naszego Pana: obrus z Ostatniej WieczerzyRelikwie naszego Pana: Święta szata JezusaZ Pisma Świętego dowiadujemy się, że żołnierze rzymscy włożyli na głowę Jezusa podczas Jego męki koronę cierniową. Konkretnie w kanonicznych Ewangeliach Mateusza (27, 29), Marka (15, 17) i Jana (19, 2).
Czym jest korona cierniowa? Opowiadanie ewangeliczne i pobożność ludowa
Mesjasz, skazany na śmierć, wydany w ręce żołnierzy, ubiczowany, a następnie ukoronowany cierniem. W tych fragmentach jest wyśmiewany przez swoich katów obraźliwymi zwrotami odnoszącymi się do jego królewskości: "Cześć, królu żydowski" - będą na niego krzyczeć. I oczywiście król zasługuje na koronę, ale w przypadku tego, który podawał się za króla żydowskiego, skazanego na śmierć, żołnierze upokorzyli go i zranili, robiąc koronę z cierni i wkładając ją na jego głowę.
Jako praktyka pobożności, w odmawianie różańca świętego jest misterium, trzecie z tych bolesnych, poświęcone temu fragmentowi. Ponadto, zgodnie z pobożnym zwyczajem odmawianie drogi krzyżowej ta scena występuje również jako szósta stacja.
Czym dokładnie jest korona cierniowa z Notre Dame, gdzie jest przechowywana i jakie są jej ciernie?
Relikwia składa się z obwodu splecionych gałęzi lub trzciny, o średnicy 21 cm. Zachował się on w. Katedra Notre DameBrakuje cierni, które jej towarzyszyły, gdyż zostały one rozłożone w ciągu wieków jako częściowe relikty korony.
Już w V wieku pojawiają się wzmianki o koronie w Jerozolimie, lokalizując ją sto lat później w bazylice na Syjonie, a także przenosząc ją w VII wieku do Konstantynopola w trakcie najazdu perskiego.
Wydaje się, że w czasie kryzysu gospodarczego X wieku korona przeszła w ręce weneckich moneylenderów, aż wróciła do monarchii francuskiej. Z Sainte Chapelle, gdzie została zdeponowana w XIII wieku, w czasie rewolucji francuskiej przeszła do Biblioteki Narodowej Francji, a w XIX wieku stała się własnością Kościoła i ostatecznie została zdeponowana w katedrze Notre Dame, gdzie notabene w 2019 roku została uratowana przed pożarem, który zdewastował dużą część paryskiej katedry.
Według różnych badań, ciernie mogą pochodzić z różnych roślin, wśród których wyróżnilibyśmy azofaifo, cierń pimpernel lub tarninę.
Ponieważ ciernie włożone w koronę znajdują się fragmentarycznie, każdy z nich jest uważany za relikwię niższej kategorii, gdyż pierwszą kategorią - że tak powiem - byłyby te z Jezusa, które zachowały się w stanie nienaruszonym - analizowane w poprzednich faskach - lub kawałki ciał świętych.
Ciernie, jak powiedzieliśmy, są rozrzucone po całym świecie, a ich łączna liczba wynosi około 700, z czego 140 znajduje się we Włoszech. W Rzymie około 20 odbiera publiczną cześć, w tym w Bazylice św. Piotra i św. Jana na Lateranie.
Trudno jest datować proweniencję większości cierni, na przykład tych znalezionych w klasztorze El Escorial czy w katedrze w Barcelonie w Hiszpanii. Nie tak jak ta czczona w klasztorze Santa María de la Santa Espina, w Valladolid, gdyż udokumentowano, że była ona darem otrzymanym przez infantkę-królową Sanchę Raimúndez od króla Francji na początku XII wieku, co zostało odnotowane w klasztorze cystersów, który król założył, aby zapewnić jej cześć.
To już koniec serii krótkich artykułów, które publikowaliśmy na temat pewnych istotnych aspektów niektórych relikwii naszego Pana.Ich przeznaczenie? Aby trochę lepiej poznać Jezusa Chrystusa, Jego życie i osobę. A przede wszystkim - bo to właśnie możemy zrobić tu, w tym życiu - traktować go z większą pobożnością, poprzez te święte relikwie, które dała nam tradycja i pobożność ludowa, a za które możemy być tylko wdzięczni i zabiegać o ich cześć i lepsze zachowanie.
