W dniach 24-26 czerwca papież Franciszek odbędzie podróż apostolską do Armenii, która ma być nowym kamieniem milowym w stosunkach ekumenicznych. Podróż zakończy się podpisaniem wspólnej deklaracji z Katolikosem Apostolskiego Kościoła Ormiańskiego.
- Miguel Pérez Pichel
Przyjazd papieża Franciszka do Armenii 24 czerwca jest częścią jego wizyty w tym kraju. wezwanie do ewangelizacji zarówno na geograficznych, jak i egzystencjalnych peryferiach. Wpisuje się także w potrzebę wspierania dialogu ekumenicznego i zacieśniania więzi między Kościołem katolickim a Ormiańskim Kościołem Apostolskim. W tym sensie papież Franciszek ogłosił. Ormiański święty zakonnik Grzegorz Narek jako Doktor Kościoła 12 kwietnia 2015 r. podczas Mszy św. odprawionej z okazji setnej rocznicy ludobójstwa Ormian w St.
Armenia to kraj liczący 3 060 631 mieszkańców i zajmujący powierzchnię 29 800 km2, graniczący z Turcją, Gruzją, Azerbejdżanem i Iranem. Ludność ormiańska jest w większości prawosławna. 94,7 % ludności należy do Apostolskiego Kościoła Ormiańskiego (o tradycji prawosławnej). 4 % to katolicy lub protestanci, 1,3 % to Jazydzi, jest też niewielka społeczność muzułmańska.
Ormiański Kościół Apostolski wywodzi się z ewangelizacji prowadzonej przez apostołów Bartłomieja i Tadeusza. Armenia przyjęła chrześcijaństwo jako oficjalną religię w 301 roku za panowania Tiridatesa III dzięki pracy św. Grzegorza Iluminatora. Tym samym było to pierwsze państwo na świecie, które ogłosiło się chrześcijaninem. W 428 r. imperium perskie Sassanidów podbiło królestwo, choć Ormianie zdołali zapewnić sobie wolność religijną i pewną autonomię. W 506 roku chrześcijanie ormiańscy przyjęli monofizytyzm. W VII wieku kalifat islamski, który powstał na Półwyspie Arabskim, wchłonął Armenię. Po buncie w 780 r. Armenia zdołała ustanowić szeroką autonomię od władzy arabskiej. Odzyskała niepodległość w 885 r. Od tego czasu Ormianie musieli zmagać się z bizantyjskimi i arabskimi pretensjami ekspansjonistycznymi, a także z najazdami Turków, Mongołów i innych ludów azjatyckich. Sytuacja ta pozostawiła królestwo ormiańskie wyczerpane w obliczu rosnącej potęgi osmańskiej w późnym średniowieczu.
