Ziemia Abrahama, czyli Irak, który chce odwiedzić papieżIrak: w oku burzySpójrz z pierwszej ręki na Irak, do którego przyjedzie papieżNa dzień przed historycznym rozpoczęciem podróży apostolskiej papieża Franciszka do Iraku, wysłał on wiadomość wideo w ramach przygotowań do swojego rychłego przybycia do ziemi Abrahama.
"Drodzy bracia i siostry w Iraku, assalam lakum [pokój niech będzie z wami]!
Za kilka dni wreszcie będę wśród was. Tęsknię do spotkania z wami, do zobaczenia waszych twarzy, do odwiedzenia waszej ziemi, starożytnej i niezwykłej kolebki cywilizacji. Przybywam jako pielgrzym, jako pielgrzym pokutujący, aby błagać Pana o przebaczenie i pojednanie po latach wojny i terroryzmu, aby prosić Boga o pocieszenie serc i uleczenie ran. A ja przychodzę między was jako pielgrzym pokoju, aby powtórzyć: "Wszyscy jesteście braćmi" (Mt 23, 8). (Mt 23, 8). Tak, przybywam jako pielgrzym pokoju w poszukiwaniu braterstwa, ożywiony pragnieniem wspólnej modlitwy i wspólnej wędrówki, także z braćmi i siostrami innych tradycji religijnych, w znaku Ojca Abrahama, który łączy muzułmanów, Żydów i chrześcijan w jedną rodzinę.
Drodzy bracia i siostry chrześcijanie, którzy dali świadectwo wiary w Jezusa pośród najtrudniejszych prób, czekam na was. To dla mnie zaszczyt spotkać Kościół, który został zamęczony: dziękuję za wasze świadectwo! Niech wielu, zbyt wielu męczenników, których poznałeś, pomoże nam wytrwać w pokornej sile miłości. Wciąż macie w oczach obrazy zniszczonych domów i zbezczeszczonych kościołów, a w sercach rany zerwanych więzi i opuszczonych domów.
Nie poddawajmy się rozprzestrzenianiu się zła: starożytne źródła mądrości w waszych krainach prowadzą nas gdzie indziej.
Pragnę przynieść wam czułą pieszczotę całego Kościoła, który jest bliski wam i udręczonemu Bliskiemu Wschodowi i zachęca was do dalszej pracy. Nie pozwólmy, aby zapanowały straszne cierpienia, których doświadczyłaś i które tak bardzo mnie smucą. Nie poddawajmy się rozprzestrzenianiu się zła: starożytne źródła mądrości na waszych ziemiach prowadzą nas gdzie indziej, abyśmy postępowali tak, jak Abraham, który choć opuścił wszystko, nigdy nie porzucił nadziei (por. Rz 4, 18); i ufając Bogu, zrodził potomków tak licznych jak gwiazdy na niebie. Drodzy bracia i siostry, spójrzmy w gwiazdy. Jest nasza obietnica.
Drodzy bracia i siostry, w tych latach wiele myślałem o was, o was, którzy tak wiele wycierpieliście, ale nie upadliście. Do was, chrześcijan, muzułmanów; do was, ludów, jak Jazydów, Jazydów, którzy tak wiele, tak wiele wycierpieli; do was wszystkich bracia, do was wszystkich. Teraz przychodzę do waszej błogosławionej i zranionej ziemi jako pielgrzym nadziei. Od Ciebie, w Niniwie, rozbrzmiało proroctwo Jonasza, które zażegnało zniszczenie i przyniosło nową nadzieję, nadzieję Boga.
A w tych trudnych czasach pandemii pomagajmy sobie nawzajem, by umacniać braterstwo, by wspólnie budować przyszłość pokoju.
Pozwólmy się zarazić tą nadzieją, która zachęca nas do odbudowy i rozpoczęcia na nowo. A w tych trudnych czasach pandemii pomagajmy sobie nawzajem, by umacniać braterstwo, by wspólnie budować przyszłość pokoju. Razem, bracia i siostry wszystkich tradycji wiary. Od ciebie, tysiące lat temu, Abraham rozpoczął swoją podróż.
Dziś do nas należy jej kontynuacja, w tym samym duchu, idąc razem po ścieżkach pokoju. Dlatego wzywam na was wszystkich pokoju i błogosławieństwa Najwyższego. I proszę was wszystkich, abyście zrobili tak jak Abraham: abyście chodzili w nadziei i nigdy nie przestali patrzeć w gwiazdy. I proszę was wszystkich o połączenie się ze mną w modlitwie. Shukran! [Dziękuję!
