"Droga" św. Josemarii inspiruje do podjęcia wielkopostnego wyzwania w HallowŚwięty Josemaría Escrivá de Balaguer (1902-1975), założyciel Opus Dei, "święty zwykłych ludzi", został kanonizowany przez świętego Jana Pawła II podczas wzruszającej ceremonii w Rzymie 6 października 2002 roku. Od tego czasu prywatne nabożeństwo, które rozpoczęło się 26 czerwca 1975 r., jego "dies natalis", rozprzestrzeniło się na cały świat aż do dnia dzisiejszego.
W Biurze Spraw Kanonizacyjnych Opus Dei nadal rejestrujemy, badamy i dziękujemy za te łaski, które otrzymujemy każdego dnia, ponieważ ukazują one dar Boga dla Jego dzieci i wyrażają, że ci, którzy otrzymali wszystko od Boga za swoje życie i dla Opus Dei, teraz nadal otrzymują dary i łaski od Boga, aby rozdawać je wszędzie i ludziom wszelkiego rodzaju i warunków.
To jest właśnie wielki dar komunii świętych. Bóg chce, abyśmy przychodzili do Niego przez świętych, ponieważ to dzięki przyjaźni i zaufaniu świętych możemy łatwiej dotknąć serca Boga. Co więcej, naśladując modlitwę współudziału ze świętymi, my również nauczymy się być dobrymi dziećmi Bożymi.
Stulecie święceń kapłańskich
W tym roku świętujemy Josemarii przez biskupa Miguela de los Santos Díaz Gómara w kościele św. Karola w Saragossie 28 marca 1925 r., a co za tym idzie, pierwszej uroczystej Mszy świętej, którą odprawił 30 marca w kaplicy Matki Bożej Filarowej. Będziemy obchodzić setną rocznicę utożsamienia się św. Josemarii z Jezusem Chrystusem, ponieważ w tym słowie "utożsamienie" streszcza się tajemnica łaski działającej w kapłańskiej duszy św.
Przez wiele lat całe Opus Dei na całym świecie, a w konsekwencji mężczyźni i kobiety każdej klasy i stanu, ofiarowali swoją Mszę, swoje życie, w intencji Mszy św. Ta tożsamość celów w jednym celu bezkrwawego odnowienia ofiary Kalwarii wyjaśnia ekspansję Opus Dei na całym świecie.
Saints next door
W 1933 r. św. Josemaría napisał do swojego spowiednika: "Zobacz, że Bóg prosi mnie o to, a ponadto konieczne jest, abym był świętym i ojcem, nauczycielem i przewodnikiem świętych", dlatego też uruchomiono kilka procesów wśród wiernych Opus Dei, którzy zmarli w opinii świętości i łask.
Logicznie rzecz biorąc, modele i orędownicy Ludu Bożego muszą być różnorodni, ponieważ, jak podkreślił papież Franciszek w adhortacji "...".Gaudete et exultate"Święci muszą być "z sąsiedztwa", "święci z sąsiedztwa", święci bliskości. Mężczyźni i kobiety, którzy słuchali tej samej muzyki, którzy bawili się w ten sam sposób, którzy obchodzili nasze święta i cierpieli te same niedogodności.
Powszechne kapłaństwo wiernych
Ostatnie słowa, jakie święty Josemaria wypowiedział na ziemi na kilka godzin przed odejściem do nieba, padły podczas rozmowy z grupą młodych profesjonalistów z rzymskiego Kolegium Santa Maria, którą kobiety z Opus Dei odbyły w Castel Galdonfo (Rzym) 26 czerwca 1975 roku. W rozmowie tej św. Josemaria ponownie mówił im o uświęcaniu pracy, uświęcaniu siebie w pracy i uświęcaniu innych poprzez pracę" i wyraźnie odniósł się do wspólnego kapłaństwa wiernych otrzymanego na chrzcie, które pozwala chrześcijanom być pośrednikami między Bogiem a ludzkością.
Rzeczywiście, poprzez wspólne kapłaństwo wszyscy chrześcijanie przynoszą dary nieba naszej rodzinie, naszym przyjaciołom i naszemu środowisku. Jednocześnie każdego dnia, jako pośrednicy, uczestniczymy we Mszy Świętej i tam, wraz z ofiarami, przynosimy materialne i duchowe potrzeby ludzi wokół nas.
Stulecie święceń kapłańskich św. Josemarii to szczególny czas, aby zastanowić się nad znaczeniem i wagą Mszy Świętej. Św. Josemaria odnosił się do tej wszechogarniającej tajemnicy, jak przypomniał Benedykt XVI, jako do "centrum i korzenia" życia chrześcijańskiego.
Świętość i Eucharystia
Jakże często słyszeliśmy, jak odnosił się do owoców Mszy Świętej w duszy Kościoła i poszczególnych chrześcijan jako: "Intratrynitarny strumień miłości Boga do ludzkości". Musimy tylko zatrzymać się, aby delektować się słowami, które kapłan może wypowiedzieć na początku Mszy: "Łaska naszego Pana Jezusa Chrystusa, miłość Ojca i komunia Ducha Świętego niech będą z wami wszystkimi". Jest to fundament utożsamienia się kapłana z Jezusem Chrystusem w momencie Mszy Świętej: być "ipse Christus, alter Christus". Zaprawdę, ludzkość żyła Mszą Świętą przez tak wiele wieków i będzie nią żyła aż do końca czasów.
Pamiętam, że kardynał Castrillón, który był prefektem Dykasterii ds. Duchowieństwa, kiedy był przewodniczącym CELAM, przybył, aby zainaugurować pierwsze sympozjum "Historia Kościoła w Hiszpanii i Ameryce: od XVI do XX wieku" w Sewilli w maju 1990 roku. Atmosfera wielkiego oczekiwania została stworzona, gdy Castrillón, otoczony przez całą światową prasę, oficjalnie zainaugurował wydarzenia V Stulecia Odkrycia Ameryki, dziękując Hiszpanii i Hiszpanom za przybycie do Ameryki i za odprawienie Mszy Świętej na plaży wyspy Salwador oraz za zarezerwowanie Eucharystii na tych nowo odkrytych ziemiach. Przynieśli tam zmartwychwstałego Jezusa Chrystusa i ta obecność nadal ożywia życie tych ludów.
Wszystko pochodzi z Mszy Świętej. Nauczmy się więc celebrować i uczestniczyć we Mszy Świętej i żywej liturgii Kościoła, a będziemy mogli nadal szerzyć chrześcijaństwo na całej ziemi, napełniając świat nadzieją, o co prosiłeś nas w tej medytacji. Rok jubileuszowy Papież Franciszek: "Spes non confundit" (Rz 5,5) ". Fundamentem naszej nadziei jest Jezus Chrystus, który oddał ostatnią kroplę swojej drogocennej krwi na krzyżu.
