Watykan

Spotkanie papieża z włoskimi bractwami

Podczas niedawnego spotkania z Konfederacją Bractw Diecezji Włoskich papież Franciszek zachęcił te stowarzyszenia wiernych do wyartykułowania swojej drogi według trzech podstawowych linii: Ewangelii, eklezjalności i ducha misyjnego.

Stefano Grossi Gondi-20 styczeń 2023-Czas czytania: 3 minuty
bractwa

Papież słucha pozdrowienia przewodniczącego włoskich bractw, Rino Bisignano, podczas spotkania ©CNS photo/Vatican Media

W dniu 16 stycznia br. Papież Franciszek przyjął w Watykanie przedstawicieli Konfederacji Bractw Diecezji Włoskich. Organizacja ta powstała w jubileuszowym roku 2000 i patrzy w stronę roku 2025, kiedy to będzie obchodzony kolejny jubileusz.

We Włoszech ma obecnie około 3200 rzeczywistości (w kraju jest tyle samo bractw, które nie są zarejestrowane w tym stowarzyszeniu) i dwa miliony członków.

Historia bractw

Doświadczenie bractw ma bardzo dawną historię, rozpoczynającą się około VIII wieku z równym udziałem osób konsekrowanych i świeckich.

Na długo przed powstaniem pierwszych zakonów, wiele bractw praktykowało już dzieła miłosierdzia i dobroczynności oraz działało na rzecz zwiększenia kultu publicznego i pobożności ludowej.

W XIV wieku nastąpił nowy rozwój wraz z powstaniem Spółek Ciała Chrystusa i Miłosierdzia, a później Spółek Miłosierdzia i Miłości Bożej, które zakładały szpitale i przytułki dla potrzebujących. W tym czasie praktycznie wszystkie zakony tworzyły Bractwa.

W XVI wieku nastąpiła ewolucja wraz z pojawieniem się archikonfraterni; należały one do sieci bractw, wykonywały więcej pobożnych dzieł i różnych obowiązków, korzystały z większych odpustów.

W późniejszych wiekach, gdy rozwinęło się zjawisko misji, Bractwa rozwijały się w nowych krajach, gdzie reprezentowały dzieła ewangelizacji.

W okresie napoleońskim prawie wszystkie bractwa zostały stłumione, a ich majątek skonfiskowany. Tylko te o charakterze czysto religijnym zdołały przetrwać.

We Włoszech w XIX wieku odróżniano bractwa, które miały cel charytatywny, od tych, które miały cel kultowy; bractwa, które prowadziły działalność charytatywną, były pod kontrolą władzy państwowej.

Ustawa z 1890 r. skonfiskowała cały majątek wszystkich bractw religijnych, pozostawiając jedynie oratoria i kościoły, a także zlikwidowała urzędy dobroczynne i zgromadzenie dobroczynne.

Jak już wspomniano, w 2000 roku nastąpiła reforma pożądana przez papieża Jana Pawła II, która powołała do życia Konfederację Bractw Diecezji Włoskich. Ta rzeczywistość Kościoła została więc w nowym wieku oficjalnie uznana, chroniona przez władzę kościelną.

W Europie bractwa rozwijają się ze znaczną liczbą nie tylko we Włoszech, ale także w innych krajach, z ogólną liczbą 27.000 bractw i ponad 6 milionami członków. Najbardziej imponująca jest obecność w Hiszpanii (13 000 z ponad trzema milionami członków).

Słowa papieża Franciszka

W spotkaniu poświęconym tej rzeczywistości Kościoła Papież nawiązał do Soboru Watykańskiego II na temat obecności świeckich w Kościele "powołanych przez Boga, by przyczyniali się, niemal od wewnątrz jak zaczyn, do uświęcenia świata".

W kontekście nowej ewangelizacji - powiedział Papież - pobożność ludowa jest potężną siłą głoszenia, która ma wiele do przekazania mężczyznom i kobietom naszych czasów. Zachęcam was do twórczego i dynamicznego zaangażowania w życie stowarzyszeniowe i w działalność charytatywną, które opierają się na darze Chrzest i wiążą się z podróżą wzrostu pod przewodnictwem Ducha Świętego. Bądźcie prowadzeni przez Ducha i chodźcie".

Zaproszenie Papieża skierowane do bractw dotyczyło wyartykułowania ich drogi według trzech podstawowych linii: ewangelii, eklezjalności i ducha misyjnego.

To wskazanie oznacza: chodzenie śladami Chrystusa poprzez pielęgnowanie codziennego słuchania Słowa Bożego, codzienne czytanie choćby małego fragmentu Ewangelii oraz centralności Chrystusa we własnym życiu w intensywnym życiu modlitwy osobistej i liturgicznej; chodzenie razem poprzez wspólnotowe chwile braterskiego dialogu, formacji, rozeznawania i rozważania oraz żywy kontakt z Kościołem lokalnym; chodzenie poprzez głoszenie Ewangelii, dawanie świadectwa swojej wiary i troskę o braci i siostry, zwłaszcza o nowe ubóstwo naszych czasów.

Na zakończenie przemówienia papież Franciszek zwrócił się do przedstawicieli bractw z czułymi słowami, ponawiając skierowane do nich zaproszenie, by "byli misjonarzami miłości i czułośćmisjonarze miłosierdzia Boga, który zawsze nam przebacza, zawsze na nas czeka i tak bardzo nas kocha".

AutorStefano Grossi Gondi

Biuletyn informacyjny La Brújula Zostaw nam swój e-mail i otrzymuj co tydzień najnowsze wiadomości z katolickim punktem widzenia.