Boży szept w tragedii. Niszczycielskie pożary na Hawajach23 stycznia 1838 r. w Wielkim Księstwie Hesji (obecnie Niemcy) urodziła się święta Mariana Cope. Jej imię rodowe brzmiało Barbara, po matce. Kiedy miała zaledwie rok, jej rodzina przeniosła się do Stanów Zjednoczonych, do stanu Nowy Jork. Aby lepiej się zintegrować, zmienili swoje oryginalne nazwisko "Kobb" na "Cope". Ponadto ojciec rodziny stał się obywatelem USA, więc dzieci również stały się obywatelami USA.
W Nowym Jorku Mariana otrzymała katolickie wykształcenie w szkole parafialnej. W wieku dziesięciu lat przystąpiła do pierwszej komunii świętej, a kilka lat później, jako nastolatka, poszła do pracy w fabryce, aby pomóc rodzicom finansowo.
Od Barbary do Mariany Cope
Od najmłodszych lat przyszła święta wyrażała pragnienie wstąpienia do klasztoru, ale delikatna sytuacja rodzinna zmusiła ją do opóźnienia rozpoczęcia życia zakonnego.
Czekała cierpliwie przez jakiś czas, aż w wieku 24 lat Cope zdecydowała się porzucić wszystko. W 1860 r. złożyła śluby zakonne jako siostra zakonna. Trzeci Zakon Franciszkański i zmieniła imię z Barbara na Mariana.
Wspólnota religijna, do której dołączyła, otworzyła szpitale w Nowym Jorku. Tam święta dbała o wszystkich potrzebujących. Jej zdecydowany charakter pozwolił jej zostać wybraną prowincjałką w 1877 i 1881 roku. Wkrótce jednak opuściła to stanowisko, gdy otrzymała inne powołanie.
Transfer na Hawaje
Król Hawajów poprosił o pomoc w opiece nad trędowatymi na wyspach. Mariana opuściła stan Nowy Jork i przeniosła się na Molokai. Tam pracowała jako pielęgniarka w domu opieki. Jej poświęcenie było tak wielkie, że żyła w izolacji z pacjentami na wyspie Kalaupapa, kiedy założono tam kolonię trędowatych.
Oprócz troski o zdrowie chorych, święta Mariana Cope promowała budowę kościoła i szkoły dla dzieci z okolicy. Zorganizowała również pralnię dla kobiet i chór, aby ludzie mogli poświęcić swój czas pożytecznym zajęciom.
Pomimo apeli o obecność Mariany w Stanach Zjednoczonych w 1889 roku, zdecydowała się ona pozostać na Hawajach, aby opiekować się mieszkańcami przytułku. Pozostała niezłomna w swojej decyzji i zmarła 9 sierpnia 1918 r. w wieku 80 lat w Kalaupapa.
