Kościół święty, czy Kościół świętych?"Łucja, męczennica z Syrakuz, przypomina nam swoim przykładem, że najwyższa godność osoby ludzkiej polega na dawaniu świadectwa prawdzie, podążaniu za własnym sumieniem za wszelką cenę, bez dwulicowości i bez kompromisów. Papież Franciszek, zaledwie rok temu, zwrócił się w ten sposób do członków Włoskiego Związku Niewidomych i Niedowidzących (UICI), przyjętych na audiencji w Sali Clementina, w przeddzień liturgicznego wspomnienia świętej Łucji, patronki osób niedowidzących lub niepełnosprawnych wzrokowo.
Kruchość jest zasobem: "Oznacza to bycie", dodał Ojciec Święty, "po stronie światła, w służbie światła, jak przywołuje samo imię Łucja. Bądźcie jasnymi, przejrzystymi, szczerymi ludźmi; komunikujcie się z innymi w sposób otwarty, jasny i pełen szacunku. W ten sposób pomagacie szerzyć światło w środowiskach, w których żyjecie, aby uczynić je bardziej ludzkimi, bardziej nadającymi się do zamieszkania".
Dziś, 13 grudnia, obchodzimy święto świętej Łucji, chrześcijańskiej męczennicy, która została ścięta w 304 roku za panowania cesarza Dioklecjana. Od XV wieku popularna pobożność uznała świętą Łucję za patronkę wzroku, a w wielu krajach na całym świecie odbywają się uroczystości ku jej czci.
Historia Łucji rozpoczyna się w Syrakuzach, między 280 a 290 rokiem naszej ery. Urodzona w zamożnej rodzinie, zostaje osierocona i wydana za patrycjusza. Jej życie zmienia się diametralnie, gdy jej matka, Eutychia, zapada na poważną chorobę. Podczas pielgrzymki do grobu św. Agaty, Łucja modli się o wyzdrowienie matki, w tym momencie ma wizję, w której św. Agata ogłasza jej przeznaczenie jako przyszłej patronki Syrakuz. Po wyzdrowieniu matki Łucja poświęciła swoje życie służbie Bogu, rozdając swój majątek ubogim. Była prześladowana za odmowę małżeństwa, ale pomimo tortur i groźby śmierci, Łucja pozostała niezachwiana w swojej wierze chrześcijańskiej aż do dnia, w którym została ścięta.
Wbrew powszechnemu przekonaniu, 13 grudnia nie pokrywa się z najkrótszym dniem w roku, ponieważ przypada na przesilenie zimowe, 22 grudnia. Jednak w okresie od 13 do 14 grudnia można podziwiać niebiański spektakl z Geminidami, podobny do Perseidów w sierpniu.
Mówi się, że po nawróceniu na chrześcijaństwo święta Łucja straciła wzrok, a nawet wyłupiła sobie oczy, próbując oprzeć się grzechowi. We Włoszech istnieje tradycja, że przynosi ona dzieciom prezenty, co wywodzi się z gestu hojności przypisywanego świętej. Po jej śmierci, zgodnie z legendą, święta Łucja powraca na ziemię, aby przynieść szczęście dzieciom w nocy 13 grudnia, symbolizując światło, które przyniosła światu. Postać świętej Łucji rozwinęła się zatem we włoskim folklorze jako rodzaj Ojca Bożego Narodzenia z wyprzedzeniem, który przynosi radość i prezenty najmłodszym, w geście naładowanym duchowym znaczeniem. Ta tradycja, zakorzeniona w hojności i symbolice, pomogła ukształtować ikonografię świętej jako świetlistej i dobroczynnej postaci, szczególnie kochanej przez dzieci.
Na całym świecie odbywają się różne i atrakcyjne uroczystości związane ze świętą Łucją. W Syrakuzach, mieście, którego jest patronką, Narodowy Festiwal Światła i Odnowy odbywa się 12 grudnia w oczekiwaniu na procesję ze srebrnym posągiem ulicami w dniu święta. W Szwecji dziewczęta ubrane na biało niosą w procesji ciasteczka i szafranowe bułeczki, ubrane w białe sukienki symbolizujące czystość. W Toskanii "Fiera di Santa Lucia" oferuje typowe produkty, słodycze i ozdoby świąteczne, podczas gdy we Florencji choinka jest zapalana przy muzyce i toastach.
W innych częściach Włoch, takich jak Lucca, szpital San Luca organizuje inicjatywy na ten dzień poświęcony patronowi wzroku. Jedną z tradycji tego święta jest błogosławieństwo oczu, a także koncert zespołu brygady spadochronowej Folgore. Katedra w Mediolanie, również zaangażowana w obchody święta, przechowuje kopię jej posągu, na którym Łucja jest przedstawiona z oczami na spodku, co symbolizuje fakt, że jest patronką kamieniarzy.
