W tym roku, od 6 stycznia 2021 do tego samego dnia w 2022, rodzina dominikańska obchodzi Rok Jubileuszowy, który mimo pandemii podkreśla wpływ tego uniwersalnego świętego, którego charyzmat głoszenia Ewangelii przybiera nowe formy w świecie komunikacji cyfrowej, zachowując jednocześnie ducha dialogu i spotkania swojego założyciela.
Fra Juan Carlos Cordero Dominika w Prowincji Hispani i rozmawiał z Omnes o tym Roku Jubileuszowym, który określa jako "piękną okazję do podjęcia postaci św. Dominika z Guzman".
Z nowymi językami i nowymi wyzwaniami, święty Dominik z Guzman jest świętym, który ma wiele do powiedzenia w dialogu z dzisiejszymi ludźmi.
Fra Juan Carlos Cordero
W tym roku rodzina dominikańska obchodzi 800-lecie Dies Natalis swojego założyciela. Co po tych ośmiu wiekach życia znaczy dla dzisiejszego świata św. Dominik z Guzman?
- 800 lat po swojej śmierci św. Dominik jest postacią, która nie tylko stoi na piedestale, ale jest wciąż obecna w życiu rzeszy mężczyzn i kobiet. Przede wszystkim w życiu tych, którzy tworzą Zakon Dominikański, rozprzestrzeniony w dużej części świata i realizujący misję głoszenia Ewangelii dzisiaj. Z nowymi językami i nowymi wyzwaniami, św. Dominik z Guzman jest świętym, który ma wiele do powiedzenia w dialogu z dzisiejszymi ludźmi.
Od stycznia obchodzicie intensywny Rok Jubileuszowy. Jak przeżywacie ten Jubileusz naznaczony pandemią?
- To prawda, że pandemia w dużej mierze uwarunkowała obchody Jubileuszu. Z drugiej strony, ten czas jest piękną okazją do podjęcia na nowo postaci św. Dominika. Jubileusz rozpoczął się 6 stycznia 2021 roku w Bolonii, gdzie pochowany jest św. Dominik, i potrwa do 6 stycznia 2022 roku. Świętujemy jego dies natalisJego prawdziwe narodziny do życia wiecznego.
Hasło "Przy stole ze św. Dominikiem" odnosi się do tej tabuli, tej XIII-wiecznej tablicy Mascarella, która jest jednym z najwcześniejszych przedstawień św. Dominika, a która uległa rozproszeniu. Przedstawia ona św. Dominika wśród swoich braci, siedzących przy stole. Została ona ponownie połączona i jest obecnie wystawiona w Bolonii. Hasło przypomina nam, że św. Dominik jest ciągle obecny. Kiedy miał umrzeć, powiedział do tych kilku braci, którzy byli z nim i którzy płakali: "nie smućcie się, bo z nieba będę wam bardziej przydatny". Taki jest zamysł: jest wciąż obecny i wciąż zachęca i prowadzi nas, przy tym stole dialogu, braterstwa. Stół, który nikogo nie wyklucza, który musi być otwarty dla wszystkich mężczyzn i kobiet, ponieważ chodzi o dzielenie się przesłaniem miłości Boga do wszystkich.
Rodzina dominikańska ma w swoim charyzmacie głoszenie Ewangelii. Nie możemy zapominać na przykład, co oznaczały ośrodki studiów i uniwersytety promowane przez Zakon Kaznodziejski. W dzisiejszym świecie, naznaczonym "interkomunią", jak aktualizuje się ta misja dominikanów?
- Jest rzeczą oczywistą, że na różnych kapitułach Zakonu, od generalnej po lokalną, te nowe środki komunikacji i przepowiadania są przyjmowane. Podstawowym problemem jest zawsze to, jak głosić Słowo Boże, Ewangelię, współczesnym mężczyznom i kobietom.
Aby przepowiadanie było dziś ewangeliczne, musi opierać się na dialogu ze wszystkimi. Dialog, który zakłada słuchanie, przyjmowanie drugiego, stawianie się na miejscu drugiego i dzielenie się tym poszukiwaniem, poszukiwaniem Prawdy, Dobra, Boga, dobroci, piękna... w skrócie Miłości.
Nie chodzi o głoszenie poprzez narzucanie sloganów, ale o głoszenie Boga, który dialoguje, do tego stopnia, że Syn jest Słowem, które stało się ciałem, które przyjmuje naszą ludzką kondycję, aby postawić się na naszym poziomie, aby rozmawiać z nami i pokazać nam horyzont ludzkiego życia.
Jak dziś zorganizowana jest rodzina dominikańska?
- Zakon Dominikanów jest jeden, 800-letni, bez podziałów i odłamów. Dominikanie mają przełożonego generalnego i radę generalną w Rzymie w bazylice Santa Sabina, a bracia są zgrupowani w prowincjach, z których niektóre powstały za życia św. Dominika, jak Francja, Anglia i Hiszpania.
Od bardzo wczesnych czasów dominikanie organizowali się w klasztory złożone z kilku braci oddających się studiom i głoszeniu kazań, którzy wybierali swoich przełożonych. Przełożeni klasztorów na danym terenie tworzą kapituły. Co cztery lata wybierany jest przełożony prowincji. Co dziewięć lat przełożeni ci wraz z innymi przedstawicielami wybierają Mistrza Zakonu, następcę św. Dominika. Ponadto podczas kapituł Zakon poświęca dwa lub trzy tygodnie na obecność, życie i misję w dzisiejszym świecie, jak żyją nasze wspólnoty, jak mogą być bardziej wierne temu, czego chciał św. Dominik, jak mogą być bardziej spójne, bardziej ewangeliczne i bardziej adekwatne do czasów, w których żyjemy.
Święty Dominik jest wciąż obecny i wciąż zachęca i prowadzi nas, przy tym stole dialogu, braterstwa.
Fra Juan Carlos Cordero
Jedną z najciekawszych rzeczy dotyczących dominikanów jest to, że zakonnice, żeńska gałąź dominikanów, poprzedzały męski Zakon Kaznodziejski. Święty Dominik uważał, że dzieło przepowiadania musi być wsparte kontemplacją, dlatego w 1206 roku, dziesięć lat przed braćmi, założył w Perugii pierwszą wspólnotę mniszek kontemplacyjnych, która stanie się zalążkiem dominikanek.
Kluczowe daty
6 sierpnia- 14 listopada
WystawaDomingo de Guzmán. Geneza uniwersalnego świętego", w Królewskim Klasztorze Matek Dominikanek w Caleruega. Wystawa obejmuje takie eksponaty jak chrzcielnica, w której w 1170 roku ochrzczono świętego Dominika de Guzmán, a która od 1605 roku znajduje się w klasztorze Santo Domingo el Real w Madrycie i w której chrzczono królów i niemowlęta urodzone w Hiszpanii.
25 marca - 7 października 2021 r.
Wystawa "Przy stole z Santo Domingo (A tavola con S. Domenico) w Bazylice San Domenico w Bolonii, gdzie "Tablica z Mascarelli" zostanie wystawiona po raz pierwszy w całości.
22- 25 września z 2021 r.
Kongres historyczny "Dominik i Bolonia: geneza i ewolucja Zakonu Braci Kaznodziejów".
6 stycznia 2022 r.
Zakończenie Roku Jubileuszowego
