Tengamos la fiesta en paz" (Let's keep the party in peace) - propozycja zabawowa, muzyczna i rodzinna.Rok św. Józefa: dobry ojciecKoniec roku to zazwyczaj czas refleksji nad tym, co zrobiliśmy, a czego nie zrobiliśmy w ciągu ostatnich dwunastu miesięcy. Jest to również czas świętowania. Przyjście Jezusa w czasie Bożego Narodzenia sprawia, że wszyscy znów stajemy się trochę dziećmi i odnawiamy nasze oczekiwanie na Zbawiciela. A żeby wyraźnie zaznaczyć, że Jezus przyszedł na świat z ręki ojca i matki, w okresie Bożego Narodzenia obchodzimy święto Świętej Rodziny, bo bez Maryi i Józefa nie sposób wyobrazić sobie szopki.
To właśnie Święta Rodzina przypomina nam również o tej boskiej aureoli rodzin, o tym stałym przypomnieniu, że rodzice, twoi i moi, są bliskimi współpracownikami stworzenia.
Rodzina jest niewątpliwie pierwszą i ostatnią ostoją, dlatego też jest również celem materialistycznej ofensywy, która ma na celu jej odczłowieczenie i przekształcenie dzieci w zwykłe produkty, a rodziców w zwykłych reproduktorów.
Św. Jan Paweł II ostrzegał w 2004 roku: "Próba zredukowania rodziny do prywatnego doświadczenia afektywnego, społecznie nieistotnego, mylenie praw indywidualnych z prawami właściwymi jądru rodzinnemu ukonstytuowanemu przez więź małżeńską, zrównanie konkubinatu ze związkami małżeńskimi, jest jednym z wielu ataków, które zmierzają do zmiany struktury społeczeństwa". Następnie podkreślił, że "ataki na małżeństwo i rodzinę stają się coraz silniejsze i bardziej radykalne, zarówno w wersji ideologicznej, jak i na froncie normatywnym".
Wśród tej nieustannej napaści rodzina trzyma się niezłomnie razem. To właśnie ta jedność sprawi, że będzie ona trwała.
Mariángeles Castro Sánchez, z Instytutu Nauk o Rodzinie Uniwersytetu Austral w Argentynie, opisuje to w następujący sposób: "ideał jedności w rodzinie wymaga od nas przezwyciężenia tendencji do odłączania się, która dzisiaj stanowi wyzwanie dla nas jako społeczeństwa, w zrozumieniu, że nie będziemy mogli wzrastać bez zasady jedności, która zakłada integrację i konsolidację wspólnego projektu życia".
Pojawia się więc pytanie: czy rodzina jest naprawdę tak ważna? A odpowiedź przychodzi od José Ponsa, radnego hiszpańskiego Związku Dużych Rodzin: "Nie ma wątpliwości, że rodzina jest szkołą solidarności, odpowiedzialności, kreatywności i innowacji. Tego, czego nie nauczy się w rodzinie, trudno nauczyć się w szkole, na uczelni czy w pracy. To w rodzinie uczymy się dzielić, opierać, wartościować. Bardziej niż kiedykolwiek rodzina jest pierwszą komórką, pierwszą szkołą i podstawą społeczeństwa. Jeśli osłabiona jest tkanka rodzinna, nieodwracalnie osłabione jest społeczeństwo".
W wigilię Święta Świętej Rodziny zostajemy z kontemplacją Jezusa, Maryi i Józefa, prześladowanych i zagrożonych przez króla, który chciał się ich pozbyć, który chciał zabić dziecko. U innych bohaterów to prześladowanie trwa nadal ponad dwa tysiące lat później. Kluczem jest "zawsze i wszędzie wracać do rodziny". W pewności, że bycie częścią tej podstawowej i pierwotnej jednostki pozwoli nam stawić czoła wyzwaniom, oprzeć się burzom i, czemu nie, przetrwać katastrofę statku" (Mariángeles Castro Sánchez).
