Historyczne przyjaźnie i wiara według RatzingeraJoseph Ratzinger. Życie spędzone w służbie KościołaRatzinger, the "Papież teolog W licznych przemówieniach i dokumentach bronił potrzeby dialogu między filozofią a teologią jako części spotkania między wiarą a rozumem.
Ratzinger i filozofowie. Od Platona do Vattimo
Ale, jak zauważono we wstępie do niniejszej książki, "nie tylko rozwinął w swoich badaniach teorię rozwoju obu, ale w rzeczywistości także połączył je ze sobą", zarówno dla filozofii, jak i teologii. "Ratzinger i filozofowie".pod redakcją Alejandro Sada, Rudy Albino de Assunçao i Tracey RowlandKsiążka, która zawiera część tej współpracy, w szczególności to, co sam Benedykt XVI wniósł do swoich przemyśleń.
Podtytuł - "Od Platona do Vattimo" - wskazuje na jego chęć prowadzenia głębokiego i osobistego dialogu ze wszystkimi wielkimi tradycjami filozoficznymi. Książka ta zrodziła się z rozmów redaktorów projektu, którzy zdali sobie sprawę, że nie ma wystarczających systematycznych badań nad tym aspektem myśli Ratzingera. Rezultatem jest praca, która gromadzi eseje na temat dwudziestu dwóch myślicieli. To dobrze, że jest to praca zespołowa, nie tylko dlatego, że wymaga tego skala zadania, ale także dlatego, że na wszystkich stronach ma się poczucie bycia świadkiem wielu głosów podtrzymujących "ciągły dyskurs na temat fundamentalnych pytań", jak Whitehead scharakteryzował filozofię.
W rzeczywistości, jak wskazuje jedno z opracowań, "teologia Ratzingera zawsze będzie kon-teologią, teologią w ciągłym dialogu z wiarą Kościoła i innymi autorami, zarówno klasycznymi, jak i współczesnymi". Dlatego niezwykle interesujące jest czytanie odpowiedzi Ratzingera na filozofów tak odległych od chrześcijaństwa, jak Nietzsche, Marks czy Sartre; lub jego refleksje z nowszymi myślicielami, takimi jak Heidegger, Wittgenstein czy Popper, lub z innymi, z którymi miał bezpośredni kontakt, takimi jak Spaemann, Habermas czy Pieper.
I oczywiście zajmuje się również wpływem wielkich mistrzów, świętego Augustyna, świętego Bonawentury i świętego Tomasza. Jedną z mocnych stron książki - która pomaga zachować atmosferę filozoficznego dialogu - jest ciągłe odwoływanie się we wszystkich rozdziałach zarówno do dzieł Ratzingera, jak i do dzieł różnych filozofów i myślicieli. Rezultatem jest inne podejście, inna perspektywa niż zwykle, do myśli jednego lub drugiego, która jest wzbogacająca zarówno dla teologów, jak i filozofów. Niniejszy esej służy również lepszemu zrozumieniu dzieła Benedykta XVI, ponieważ podkreśla to, co uważał on za istotne problemy i dostarcza informacji na temat niektórych jego dzieł.
