"Żywy lub martwy powrócę", doczesne szczątki papieża w końcu wracają do domu. Wydarzenie oczekiwane przez wiernych we wszystkich parafiach północnych Włoch i nie tylko: dziesięć dni spotkań i uroczystości w rejonie Treviso. Przed wyjazdem do Rzymu, gdzie miał wstąpić na tron papieski, ówczesny kardynał Giuseppe Sarto wypowiedział kilka słów. "Żywy czy martwy, wrócę".
To były straszne lata, wczesne lata XX wieku, pierwsza wojna światowa miała wkrótce wybuchnąć. Doczesne szczątki papieża Piusa X powróciły do Wenecji wiele lat później, w 1959 roku.
Teraz obietnica spełnia się po raz kolejny: od 6 do 15 października jego "Peregrinatio" odbędzie się między Treviso a Riese.
Piotra zostanie przetransportowana 545 kilometrów specjalnie przystosowanym pojazdem, aby uniknąć uszkodzeń spowodowanych wibracjami, a po dniu spędzonym w katedrze w Treviso zostanie przyjęta na ponad tydzień w Cendrole, wiosce w prowincji Riese, w której znajduje się kościół maryjny, w którym Bepi Sarto rozwijał swoją wiarę, zanim zostanie przewieziona do Padwy i Wenecji.
Z pewnością jest to wydarzenie religijne, ale także społeczne i kulturalne. W najnowszej historii Kościoła tylko raz zorganizowano "powrót do domu" papieża.
Stało się to w maju 2018 r. w rejonie Bergamo, gdzie szczątki Jana XXIII (który jako kardynał, pod nazwiskiem Roncalli, był jednym z największych zwolenników powrotu ciała Piusa X do Wenecji) wywołały bezprecedensowy masowy ruch.
Prawie pół miliona pielgrzymów dokonało rezerwacji na wizytę; nieznane są dane dotyczące liczby osób, które przejechały przez ten obszar bez rejestracji, jedynie w celach turystycznych.
Przygotowanie Peregrinatio
"Przez lata pracowaliśmy nad zorganizowaniem Peregrinatio"mówi Matteo Guidolin, prezes Fundacji Giuseppe Sarto i burmistrz Riese Pio X. "Zorganizowaliśmy logistykę naszej małej gminy.
Wioska Cendrole, w której mieszka zaledwie kilkadziesiąt rodzin, przyjmie tysiące pielgrzymów podczas dziesięciu dni wydarzeń, a jako wsparcie zorganizowaliśmy logistyczne centrum recepcyjne dwa kilometry dalej. To będzie wspaniałe wyzwanie. Wszystkie informacje dostępne są na stronie www.papapiox.it".
Oprócz wspierania renowacji i przebudowy kompleksu Casa Natale (w tym innowacyjnego podejścia do muzeum, które wkrótce zostanie zaprezentowane z możliwością zwiedzania go w rzeczywistości rozszerzonej), Riese przebudowało również ścieżkę Curiotto, ścieżkę, którą Sarto chodził jako młody człowiek, aby się modlić.
Ponadto utworzono ścieżkę rowerową z Cendrole do Spineda, która definitywnie połączy centrum miasta z centrum miasta. Sentiero degli Ezzelinii zaprojektował nowe meble uliczne.
Pielgrzymi mogą również odwiedzić wielokrotnie nagradzaną szopkę artystyczną (w żłobku parafialnym) oraz wystawę poświęconą rzeźbiarzowi Francesco Sartorowi (w Barchessa Zorzi).
Biskupi zaangażowali wszystkie parafie w północnych Włoszech w organizację autokarów i transferów, księża rozmawiali o tym tygodniami we wspólnotach. W rzeczywistości Pius X studiował w seminarium w Padwie, był kapelanem w Tombolo, arcykapłanem w Salzano, w rejonie Wenecji, kanonikiem katedry w Treviso, ojcem duchowym seminarium, biskupem w Mantui i patriarchą w Wenecji.
Treviso również wzięło udział w projekcie pielgrzymkowym: pierwszym przystankiem w podróży był kościół katedralny stolicy Marca Trevigiana (wieczorem 6 października). Następnie urna została przyjęta w kościele arcykapłańskim w jego rodzinnym mieście, Riese Pio X, a następnie w sanktuarium św. Madonna delle CendroleNastępnie urna zostanie przewieziona do Padwy i Wenecji. Odbędą się tam dziesiątki wydarzeń i inicjatyw duszpasterskich, dzięki którym wierni będą mogli oddać cześć i dowiedzieć się więcej o postaci świętego z Treviso.
Krótka biografia Piusa X
Urodził się w 1835 r. w rodzinie chłopskiej jako drugie z dziesięciorga dzieci.
Dzięki zainteresowaniu niektórych księży i patriarchy Wenecji, który wiedział o jego talentach, mógł studiować w Kolegium Castelfranco, gdzie przeszedł 8 km boso, aby nie zniszczyć butów.
W wieku 23 lat przyjął święcenia kapłańskie, a w 1884 r. został mianowany biskupem Mantui.
Dziewięć lat później został wybrany na kardynała patriarchę Wenecji, a w 1903 r. został zmuszony, pomimo swoich protestów, do przyjęcia wyboru na papieża.
Obdarzony wielką roztropnością, dyskrecją, dobrocią i pokorą, choć miał centralistyczną koncepcję rządu Kościoła, postanowił być "sługą wszystkich".
Był człowiekiem głębokiej modlitwy i prawdziwej miłości do ubogich, a także wyjątkowym organizatorem wewnętrznym Kościoła. Pius X uczynił wszystko, co możliwe, aby zapewnić duchowieństwu nie tylko formację duchową, ale także teologiczną, liturgiczną, kanoniczną i ekonomii społecznej.
Za jego pontyfikatu przeprowadzono reformę liturgiczną kalendarza, brewiarza i liturgii w ogóle, sprzyjając bardziej aktywnemu uczestnictwu wszystkich ludzi w niedzielnej Mszy świętej (centrum i szczyt życia chrześcijańskiego) oraz częstszej komunii eucharystycznej również dla dzieci.
Poznał Lorenza Perosiego, podziwiał jego talent muzyczny i powierzył mu reformę muzyki i śpiewu liturgicznego. Promował także odnowę katechezy, przygotowując katechizm, który do dziś nosi jego imię, oraz kodyfikację prawa kanonicznego. Zmarł w Rzymie 20 sierpnia 1914 r., pogrążony w smutku z powodu szalejącej w Europie wojny.