Ubóstwo jako brak środków i jako cnota chrześcijańska"Jezus pokazuje nam, do jakiego stopnia Bóg jest Ojcem".Błogosławieństwa, czyli plan świętości. Czwarta niedziela czasu zwykłego (A)Papież Franciszek wykorzystał modlitwę Anioł Pański, wraz ze zwyczajową medytacją przed nią, aby mówić o ubóstwie ducha. Papież Franciszek jako podstawę swojego rozważania wykorzystał niedzielne czytania, a w nich fragment Ewangelii św. Mateusza, który mówi o błogosławieństwach.
Ojciec Święty zwraca uwagę, że pierwszym i podstawowym z tych błogosławieństw jest to, które odnosi się do ubóstwa ducha. Ubodzy w duchu "to ci, którzy wiedzą, że sami sobie nie wystarczają, że nie są samowystarczalni, i żyją jako żebracy Boga: czują się w potrzebie i uznają, że dobro pochodzi od Niego, jako dar, jako łaska. Ci, którzy są ubodzy w duchu, cenią to, co otrzymują; dlatego nie chcą, aby jakikolwiek dar się zmarnował.
Papież wskazuje na tę bardzo konkretną cechę: że nic nie powinno się zmarnować. "Jezus pokazuje nam, jak ważne jest niemarnowanie, na przykład po rozmnożeniu chlebów i ryb, kiedy prosi, aby zebrać resztki jedzenia, aby nic nie zginęło. Nie marnowanie pozwala nam docenić wartość nas samych, ludzi i rzeczy. Ale niestety jest to zasada często zaniedbywana, zwłaszcza w najbogatszych społeczeństwach, gdzie dominuje kultura marnotrawstwa i wyrzucania.
Wyzwania związane z odpadami
Biorąc ten przykład z Chrystusa, Franciszek proponuje trzy wyzwania, aby walczyć ze skłonnością do marnotrawstwa. Po pierwsze, "nie zmarnować daru, jakim jesteśmy. Każdy z nas jest wartością, niezależnie od cech, które posiada. Każda kobieta, każdy mężczyzna jest bogaty nie tylko w talenty, ale w godnośćjest kochany przez Boga". To nie jest zwykły dowcip, ale ma swoje podstawy w Ewangelii. "Jezus przypomina nam, że jesteśmy błogosławieni nie z powodu tego, co mamy, ale z powodu tego, kim jesteśmy". To wyzwanie implikuje zatem działanie, które papież konkretyzuje w następujący sposób: "Walczmy, z Bożą pomocą, z pokusą uważania się za niedostatecznych, niewłaściwych i użalania się nad sobą".
Drugie wyzwanie jest następujące: "nie marnować darów, które mamy". W tym kontekście Franciszek wspomina o dużej ilości żywności, która jest co roku wyrzucana, co zderza się z globalnym kryzysem głodu. Dlatego Papież apeluje, aby "zasoby stworzenia nie mogły być wykorzystywane w ten sposób; dobra muszą być strzeżone i dzielone, aby nikomu nie brakowało tego, co niezbędne. Nie marnujmy tego, co mamy, ale szerzmy ekologię sprawiedliwości i miłości!".
Trzecie i ostatnie wyzwanie to "nie odrzucać ludzi". Kultura wyrzucania, która dziś dominuje, ma tendencję do wykorzystywania ludzi, dopóki nie są już użyteczni, "a dotyczy to zwłaszcza najbardziej wrażliwych: nienarodzonych, starszych, potrzebujących i pokrzywdzonych. Ale ludzi nie można wyrzucać, nigdy! Każdy jest świętym i niepowtarzalnym darem, w każdym wieku i w każdym stanie. Szanujmy i promujmy życie zawsze!"
Krótki rachunek sumienia
Papież kończy swoje kazanie zapraszając nas do zrobienia krótkiego rachunku sumienia, do analizy naszych serc. Pytania, które stawia Franciszek brzmią: "Przede wszystkim, jak przeżywam ubóstwo ducha? Czy umiem zrobić miejsce dla Boga? bogactwoCzy wierzę, że On mnie kocha, czy też miotam się w smutku, zapominając, że jestem darem? A potem: czy uważam, by nie marnować, czy jestem odpowiedzialny w używaniu rzeczy, dóbr? I czy jestem dyspozycyjny, by dzielić się nimi z innymi? Wreszcie: czy uważam najbardziej kruchych za cenne dary, o które Bóg prosi mnie, abym się nimi opiekował? Czy pamiętam o ubogich, o tych, którzy są pozbawieni tego, czego potrzebują?".
Ojciec Święty oddaje nas wszystkich pod opiekę świętej Maryi, "Niewiasty Błogosławieństw", aby pomagała nam "dawać świadectwo radości, że życie jest darem, i piękna bycia darem".
