Stolica Apostolska opublikowała dziś rano Orędzie na Wielki Post 2025 papieża Franciszka, który nadal przebywa w szpitalu Gemelli w Rzymie. Głównym tematem jego przesłania jest "Chodźmy razem z nadzieją".
W końcowej części znajdują się słowa Papieża, które wywołują pewien wstrząs. Nadzieja jest kotwicą duszy, a "Kościół modli się, aby "wszyscy byli zbawieni" (1 Tm 2, 4) i ma nadzieję, że pewnego dnia będzie w chwale nieba zjednoczony z Chrystusem, swoim Oblubieńcem".
"Uważnie obserwuj", mówi papież
A Franciszek kontynuuje: "Tak wyraziła to św. Teresa od Jezusa: 'Czekaj, czekaj, nie wiesz, kiedy nadejdzie dzień ani godzina. Czuwaj uważnie, bo wszystko szybko przemija, chociaż twoje pragnienie sprawia, że to, co pewne, jest wątpliwe, a to, co krótkie, długie" (Wyznania duszy do Boga, 15, 3)".
Papież kończy modlitwą, aby "Dziewica Maryja, Matka Nadziei, wstawiała się za nami i towarzyszyła nam w naszej wielkopostnej podróży". Orędzie datowane jest na Rzym, św. Jana na Lateranie, 6 lutego 2025 r., wspomnienie św. Santos Pablo Miki i towarzyszy, męczenników.
Chodźmy razem w nadziei
Refleksje Orędzia składają się z trzech części: 1) "Pierwsze wezwanie do nawrócenia, ponieważ wszyscy jesteśmy pielgrzymami w życiu. 2) "Po drugie, odbywajmy tę podróż razem. Powołaniem Kościoła jest iść razem, być synodalnym".
I 3) Po trzecie, idźmy razem tą drogą w nadziei obietnicy. Niech nadzieja, która nie zawodzi (por. Rz 5, 5), centralne przesłanie Jubileuszu, będzie dla nas horyzontem wielkopostnej wędrówki ku wielkanocnemu zwycięstwu.
Benedykt XVI w Spe Salvi
W tej kwestii papież Franciszek wspomina Benedykta XVI: "Jak nauczał nas papież Benedykt XVI w encyklice Spe SalviCzłowiek potrzebuje bezwarunkowej miłości. Potrzebuje tej pewności, która każe mu powiedzieć: "Ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani zwierzchności, ani teraźniejszość, ani przyszłość, ani moce, ani wysokość, ani głębokość, ani jakiekolwiek stworzenie nie zdoła nas odłączyć od miłości Boga, która objawiła się w Chrystusie Jezusie, Panu naszym" (Rz 8:38-39). Jezus, nasza miłość i nasza nadzieja, zmartwychwstał, żyje i króluje w chwale. Śmierć została przemieniona w zwycięstwo i w tym leży wiara i nadzieja chrześcijan, w zmartwychwstanie Chrystusa".
"Jest to zatem trzecie wezwanie do nawrócenia: nadziei, zaufania Bogu i Jego wielkiej obietnicy życia wiecznego" - powiedział papież.
Popiół
5 marca przypada Środa Popielcowa, którą papież rozpoczyna słowami: "Drodzy bracia i siostry: z pokutnym znakiem popiołu na głowie, z wiarą i nadzieją rozpoczynamy doroczną pielgrzymkę Wielkiego Postu. Kościół, matka i nauczycielka, zaprasza nas do przygotowania naszych serc i otwarcia się na Bożą łaskę, abyśmy mogli z wielką radością świętować wielkanocny triumf Chrystusa, Pana, nad grzechem i śmiercią, jak wołał św. Paweł: "Śmierć została zwyciężona. Gdzie jest twoje zwycięstwo, śmierci? Gdzie jest twoje żądło?" (1 Kor 15, 54-55).
Wezwanie do konwersji
Następnie, po przypomnieniu motta JubileuszFranciszek nawiązuje do pierwszego punktu: "Tutaj pojawia się pierwsze wezwanie do nawrócenia, ponieważ wszyscy jesteśmy pielgrzymami w życiu. Każdy z nas może zadać sobie pytanie: w jaki sposób pozwalam, by ten stan był dla mnie wyzwaniem? Czy naprawdę jestem w drodze, czy też jestem trochę sparaliżowany, statyczny, przestraszony i beznadziejny; czy też jestem zadowolony w mojej strefie komfortu?
"Dobrym ćwiczeniem wielkopostnym byłoby skonfrontowanie się z konkretną rzeczywistością imigranta lub pielgrzyma, pozwalając im rzucić nam wyzwanie, aby odkryć, o co Bóg nas prosi, abyśmy byli lepszymi podróżnikami w kierunku domu Ojca. To dobry "egzamin" dla wędrowca".
"Odbądźmy tę podróż razem".
Podejmijmy tę podróż razem, zachęca papież". Powołaniem Kościoła jest iść razem, być synodalnym Chrześcijanie są wezwani do wspólnej podróży, nigdy jako samotni podróżnicy. Duch Święty przynagla nas, byśmy wychodzili poza siebie, byśmy szli ku Bogu i ku naszym braciom i siostrom, i nigdy nie zamykali się w sobie".
"Chodzenie razem - dodaje - oznacza bycie rzemieślnikami jedności, wychodząc od wspólnej godności dzieci Bożych (por. Ga 3, 26-28); oznacza chodzenie ramię w ramię, bez deptania lub dominowania nad innymi, bez zazdrości lub hipokryzji, nie pozwalając nikomu pozostać w tyle lub czuć się wykluczonym. Zmierzamy w tym samym kierunku, do tego samego celu, słuchając siebie nawzajem z miłością i cierpliwością".
Badanie
"Zapytajmy się przed Panem, czy potrafimy współpracować jako biskupi, kapłani, osoby konsekrowane i świeccy, w służbie Królestwa Bożego; czy mamy postawę przyjęcia, z konkretnymi gestami, wobec tych, którzy przychodzą do nas i tych, którzy są daleko; czy sprawiamy, że ludzie czują się częścią wspólnoty, czy też ich marginalizujemy. To jest drugie wezwanie: nawrócenie do synodalności.
Po trzecie, "idźmy razem tą drogą w nadziei obietnicy. Niech nadzieja, która nie zawodzi (por. Rz 5, 5), centralne przesłanie Jubileuszu, będzie dla nas horyzontem wielkopostnej wędrówki ku wielkanocnemu zwycięstwu".
