Kobiety w historii średniowiecza: Adelajda, święta regentkaKobiety - bohaterki średniowiecznej historii: Teofanes, wielka cesarzowaPrzez całe średniowiecze istniały kobiety, które umacniały swoją pozycję w świecie zdominowanym przez mężczyzn i wywierały trwały wpływ na społeczeństwo i Kościół. Co ważne, u zarania (Świętego) Cesarstwa Rzymsko-Germańskiego, praktycznie przez cały X wiek, pojawiły się cztery postacie kobiece, które odegrały kluczową rolę w konsolidacji królestwa. Ostatnią postacią w tej serii artykułów, która rozpoczęła się od Mechthildy, żony Henryka I, jest inna Mechthilda, opatka.
Opatka Mechthild, szwagierka Teofanesa, była córką Ottona I i Adelajdy, a tym samym siostrą Ottona II i ciotką Ottona III. Urodzona w 955 r., została opatką Quedlinburga w wieku jedenastu lat, zastępując swoją babkę, św.
Jego konsekracja miała miejsce w 966 r., podczas ceremonii, w której uczestniczył jego ojciec oraz wszyscy biskupi i arcybiskupi cesarstwa, co podkreśliło nadzwyczajny charakter tego aktu. Papieskie potwierdzenie jego konsekracji zostało udzielone przez Jana XIII w kwietniu 967 roku.
Przedstawiciel Imperium
Od śmierci swojej babki 14 marca 968 r., która nie tylko przyczyniła się do nominacji, ale także do edukacji młodej Mechthildy, aż do powrotu jej ojca z Włoch pod koniec 972 r., była jedynym przedstawicielem domu cesarskiego na północ od Alp przez prawie cztery lata. Taka sytuacja, w której opatka przejęła odpowiedzialność za sprawy cesarskie pod nieobecność cesarza, była do tego czasu bezprecedensowa.
Po powrocie swojego ojca, cesarza Ottona I, z Włoch, świętował Wielkanoc 973 r. w Quedlinburgu, podkreślając znaczenie tego miasta w czasach, gdy nie było stolicy Imperium. Z tej okazji otrzymał "międzynarodową" reprezentację: słowiańskich (polskich) możnowładców, takich jak Mieszko i Bolesław, a także "wysłanników Greków, Benawentanów, Węgrów, Bułgarów, Duńczyków, Słowian i wszystkich wielkich z całego królestwa", według kronikarza Thietmara z Merseburga. Chociaż nie istnieją żadne pisemne zapisy, można założyć, że opatka Mechthilda była obecna podczas tego historycznego wydarzenia.
Rozbudowa opactwa
Z jednej strony opactwo Quedlinburg zaczęło rozszerzać swoje wpływy. Po tym, jak Otton III podarował swojej ciotce pałac Wallhausen, jedno z ulubionych miejsc Ottonów - tutaj Henryk I i (św.) Mechthilda pobrali się w 909 r. i tutaj Otton I urodził się prawdopodobnie w 912 r. - w 985 r., posiadłości opactwa rozprzestrzeniły się u podnóża Harzu, zakładając i przyłączając inne opactwa, takie jak klasztor Münzenberg w 986 r., ku pamięci jego brata Ottona II. System został ukończony w 997 r. wraz z założeniem Walbeck. Łącznikiem między opactwami i klasztorami było upamiętnianie i modlitwa za zmarłych.
Mechthild odegrała kluczową rolę w rozwoju Quedlinburga, który Otton III podniósł do rangi miasta w 994 r., nadając mu rynek, walutę i komorę celną, czyniąc go tym samym najważniejszym ośrodkiem politycznym dynastii. Podczas drugiej podróży Ottona III do Włoch w 997 r. powierzył on swojej ciotce Mechthildzie reprezentowanie Imperium, powtarzając odpowiedzialność, którą przyjął na siebie w latach 968-972.
"Domina imperialis
Mechthilda zwołała i poprowadziła sejm w Derenburgu w 998 r., który zgromadził najbardziej wpływowych ludzi imperium, gdzie nawet wymierzyła sprawiedliwość. Działania te przyniosły jej tytuł "domina imperialis" od Otho III, który nadał jej również tytuł "matricia" - przez analogię do "patricius" - jak wspomniano w inskrypcji na jej grobie.
Mechthild zmarła w lutym 999 r. w wieku 44 lat. Została pochowana obok swojej babki w opactwie Quedlinburg; jej następczynią została jej siostrzenica Adelajda, najstarsza córka cesarza Ottona II i cesarzowej Teofano.
