Sztuka, Piękno i Bóg. Gaudí, wcielenie boskiego pięknaRzym jest pełen miejsc do odwiedzenia, niektóre bardziej znane, inne mniej. "Trinità dei Monti" z pewnością zasługuje na to, by być znanym.
Znajduje się on na punkcie widokowym zwanym "PincioKościół, krużganek, dwa freski z anamorfozami w korytarzach krużganka, zegar słoneczny (tzw. astrolabium), refektarz namalowany przez jezuitę Andrea Pozzo oraz kaplica "..." to tylko niektóre z cudów, które są tam przechowywane od wieków.Mater Admirabilis".
Budynek został zbudowany w latach 1530-1570 przez króla Francji Karola VIII dla Minimów, zakonu założonego przez Franciszka z Paoli (1416-1507).
Kościół
Kościół z "Trinità dei Monti".Kościół, który dominuje nad Plaza de España swoimi dwoma dzwonnicami, został konsekrowany w 1594 roku.
Jak np. klasztor Swój początek zawdzięcza duchowej pomocy, jakiej św. Franciszek z Paoli udzielił królowi Francji, Ludwikowi XI, który wezwał go do siebie w Plessis-Lès-Tours (Francja).
W rzeczywistości w 1494 r. jego syn Karol VIII, wdzięczny za wsparcie, jakie otrzymał od ojca, zainaugurował budowę budynku na Mont Plessis, w którym mieli zamieszkać francuscy zakonnicy z Zakonu Minimów.
Prace trwały przez cały XVI wiek. Od tego czasu miejsce to miało być uważane za "romański kościół królów Francji". W roku kanonizacji Franciszka z Paoli (1519) budowa kościoła i klasztoru została w dużej mierze zakończona.
Kościół został początkowo zbudowany w stylu gotyckim, z kamieni pochodzących z regionu Narbonne, z pojedynczą nawą ograniczoną z każdej strony przez ciąg sześciu kaplic, do których dodano dwie kaplice transeptu. W XVIII wieku dokonano pewnych modyfikacji i usunięto oryginalne gotyckie struktury.
Dziś kościół posiada 17 kaplic, z których każda nosi nazwę jednej z rodzin obdarzonych patronatem w XVI wieku. Jego bogate dekoracje sprawiają, że kościół jest "Trinità dei Monti"niezwykłe świadectwo "manieryzmu rzymskiego".
Doskonałym przykładem jest kaplica Altoviti, nazwana tak na cześć florenckiego bankiera Gian-Battisty Altoviti. Drewniany ołtarz przedstawia chrzest Chrystusa, a freski na sklepieniu przedstawiają sceny z życia św. Jana Chrzciciela. Jest też kaplica Simonetta, poświęcona św. Franciszkowi Salezemu w rok po jego kanonizacji (1665).
Franciszka z Paoli i upamiętnia założyciela Minimów, pierwszych mieszkańców miasta. "Trinità dei Monti".
Kolejna kaplica poświęcona jest Lukrecji della Rovere, gdyż została podarowana siostrzenicy papieża Juliusza II w 1548 roku. W kaplicy Bonfilów można podziwiać słynne "Złożenie Krzyża" autorstwa Daniele da Volterra, ucznia Michała Anioła.
Klasztor
Jest siedzibą wspólnoty Najświętszego Serca i Monastycznego Bractwa Jerozolimskiego. Klasztor jest istną skarbnicą dzieł sztuki. W krużganku mieści się cykl fresków poświęconych życiu św. Franciszka z Paoli oraz galeria portretów królów Francji, natomiast w refektarzu, gdzie bracia żebrzący spożywali swoje skromne posiłki, znajdują się freski z efektami iluzjonistycznymi stworzone w 1694 r. przez jezuitę Andrea Pozzo, ze scenografią Wesela w Kanie.
Wielki trompe l'oeil zajmuje wszystkie ściany pomieszczenia, zaś sklepienie wsparte jest na fałszywych belkach, które zdają się niesamowicie znosić jego ciężar.
Anamorfoza
Na ścianach korytarzy klasztornych namalowano dwie anamorfozy. Są to freski, które dzięki zaskakującemu efektowi optycznemu zmieniają swój wygląd w zależności od miejsca, w którym się znajdują.
Anamorfizm jest złudzeniem optycznym, w którym obraz jest rzutowany na płaszczyznę w zniekształconej formie, dzięki czemu oryginalny obiekt jest rozpoznawalny tylko wtedy, gdy obraz jest obserwowany w określonych warunkach, np. z precyzyjnego punktu widzenia lub dzięki zastosowaniu instrumentów zniekształcających.
Autorami byli ojcowie minimaliści Emmanuel Maignan i François Nicéron, a przedstawili oni świętego Franciszka z Paoli. Przesuwając się w linii prostej wzdłuż ściany, postać świętego rozszerza się i deformuje, aż znika, stając się pejzażem ożywionym opowieścią o przejściu Franciszka przez Cieśninę Mesyńską.
Z kolei druga anamorfoza przedstawia św. Jana próbującego napisać Apokalipsę. Jeśli jednak spojrzeć na obraz z innego punktu widzenia, staje się on pejzażem z zaoranymi polami i wioskami!
Kaplica "Mater Admirabilis".
W XIX wieku siostry Najświętszego Serca, założone przez św. Madeleine Sophie Barrat, uzyskały własność Trinità dei Monti. W 1844 roku młoda nowicjuszka, Pauline Perdreau, namalowała w korytarzu fresk przedstawiający Matkę Boską. Miejsce to szybko zostało przekształcone w kaplicę w wyniku otrzymanych licznych łask, o czym świadczą wota pokrywające ściany.
Obraz przyjął nazwę "Mater Admirabilis"Obraz Matki Bożej sięga czasów papieża Piusa IX, który lubił tu przychodzić na modlitwę. Nabożeństwo do tego obrazu sprawiło, że jest on obecny we wszystkich szkołach Najświętszego Serca na całym świecie.
Astrolabium
Na stronie "Trinità dei Monti była nie tylko sztuką, ale i nauką. Pomiędzy tymi dwoma anamorfozami znajduje się skomplikowane i fascynujące astrolabium katoptryczne, zegar słoneczny ze sferą odbijającą. Małe lustro w oknie odbija światło słoneczne, tworząc świetlistą kulę, która w ciągu dnia przesuwa się po ścianie. Cztery łacińskie inskrypcje służą jako "instrukcje obsługi", wyjaśniające skomplikowane działanie zegara słonecznego.
