Encyklika Ut unum sint w 25. rocznicę jej powstania"Kościół jest powołany do pielęgnowania daru jedności".Ekumenizm sercZ okazji nowego Vademecum Ekumenicznego ("....Biskup i jedność chrześcijan", opublikowany w dniu 4 grudnia 2020 r.), mający na celu sprzyjanie jedności chrześcijan od kościołów lokalnych i osób prywatnychPo pierwsze, warto zastanowić się nad wagą tego zadania, które nazywamy ekumenizmem. Po drugie, przedstawiamy najistotniejsze treści i aspekty dokumentu.
Jedność, zadanie dla wszystkich
1. Sobór nauczał, że popieranie jedności chrześcijan jest wkomponowane w wielką i niepowtarzalną "Misję". Kościoła (doprowadzić ludzkość do Boga), ponieważ Chrystus wyraźnie tego chciał. Chrystus stwierdził, że wypełniając tę misję, był Jedność chrześcijan jest warunkiem koniecznym, i dlatego modlił się za nią w modlitwie kapłańskiej tuż przed swoją męką: "Oby wszyscy stanowili jedno; jak Ty, Ojcze we mnie, a ja w Tobie, tak i oni w nas, aby świat uwierzył że mnie posłałeś". (J 17, 21).
Dlatego jedność chrześcijan, która jest dar Ducha Świętego zanim to będzie nasze zadanie, to ma model głęboka i najwyższa w jedności Trójcy Świętej. I ma swój cel w historii: "aby świat uwierzył", czyli cel misji. Wszyscy chrześcijanie mają obowiązek głoszenia Ewangelii.każdy zgodnie ze swoimi okolicznościami. Dlatego wszyscy musimy uczestniczyć także w zadaniu ekumenicznym, które jest ważnym elementem ewangelizacji.
Modlitwa z wiarą
Oprócz tej podstawowej przyczyny można podać inne powody. To na nie zwrócił uwagę Jan Paweł II pisząc o tej modlitwie Jezusa. "Inwokacja, która być jednym jest jednocześnie nakazem, który nas zmusza, siłą, która nas podtrzymuje i zbawiennym wyrzutem dla naszej gnuśności i ciasnoty serca. Pewność, że możemy osiągnąć, także w historii, pełną i widzialną komunię wszystkich chrześcijan, spoczywa na modlitwie Jezusa, a nie na naszych własnych zdolnościach". (List Novo millennio ineunte, 2001, n. 48).
Wcześniej papież Wojtyła zwrócił uwagę, że. "Kościół musi oddychać swoimi płucami".zachodniej i wschodniej (encyklika Ut unum sint, 25-V-1995).
W skrócie, zaangażowanie misyjne (lub ewangelizacyjne) i zaangażowanie ekumeniczne idą w parzeponieważ podstawowym świadectwem, jakie my chrześcijanie musimy dawać, aby realizować naszą misję ewangelizacyjną, jest przede wszystkim dzisiaj świadectwo naszej jednostki. Dlatego ta jedność jest pilna i dotyczy wszystkich chrześcijan. (Wśród innych tekstów fundamentalnych dla orientacji w sprawach ekumenizmu warto wymienić dekret Unitatis redintegratio, na stronie 1964, Soboru Watykańskiego II; Kodeks Kanonów Kościołów Wschodnich, 1990;. Katalog dla the aplikacja z zasady y zasady o na stronie ekumenizm, z 1993 r.; oraz encyklikę Jana Pawła II Ut unum sint 1995).
Kontynuacja prac ekumenicznych
2. To ekumeniczne vade-mecum jest więc w związku z encykliką Ut unum sint, Jana Pawła II (1993). Potwierdził w nim zobowiązanie ekumeniczne, jakie Kościół katolicki podjął na Soborze Watykańskim II. nieodwracalnie. Z okazji 25-lecia tej encykliki papież Franciszek ogłosił już m.in. "vademecum dla biskupów". w liście do Papieskiej Rady ds. Jedności Chrześcijan z 24 czerwca br.
To vademecum przypomina. obowiązek i powinność biskupów do promowania jedności chrześcijan w ich własnym Kościele. a także wśród wszystkich ochrzczonych (ponieważ biskup, jako członek kolegium biskupiego, uczestniczy także w "...").prośba do wszystkich Kościołów").
Dokument składa się ze wstępu i dwóch części.
We wstępie zwrócono uwagę na następujące aspekty: the poszukiwanie jedności ma zasadnicze znaczenie dla natury Kościoławiarę, którą inni chrześcijanie mają z wiernymi katolickimi wspólną królewska komuniaPrzekonanie, że jedność chrześcijan jest elementem niezbędnym, choć niepełnym; przekonanie, że. powołanie całego Kościoła (dotyczy także Kościołów lokalnych lub partykularnych, a więc biskupów jako widzialnych zasad jedności; posługa, którą biskupi chcą pełnić, to. vademecumjako przewodnik dla biskupa w jego roli rozeznania.
Promocja w Kościele i poza nim
Na stronie część pierwsza wskazuje na promowanie ekumenizmu w ramach Kościoła katolickiegow ich własnym życiu i strukturach, jako wyzwanie przede wszystkim dla katolików. Biskupi powinni promować dialog z innymi chrześcijanami, prowadząc i kierując inicjatywami ekumenicznymi w ramach wspólnot katolickich. W tym celu powinny one zorganizować struktury ekumeniczne i zająć się formacja ekumeniczna wszystkich wiernych (świeckich, seminarzystów i duchownych), a także mediów w tej sprawie.
Część druga zagłębia się w relacje Kościoła katolickiego z innymi chrześcijanami. Wyjaśnij różne modalności zadania ekumenicznego w tym zaangażowaniu w inne wspólnoty chrześcijańskie. Należy zauważyć, że w praktyce wiele działań ekumenicznych będzie obejmować kilka z tych modalności jednocześnie.
Sposoby działalności ekumenicznej
1) W "...ekumenizm duchowy" (oparte na modlitwie, nawróceniu i świętości ze strony wszystkich).
Podkreśla znaczenie Pisma Świętego, "oczyszczenia pamięci" (które rozpoczął św. Paweł VI w czasie Soboru Watykańskiego II, a do którego Franciszek przyczynił się w 2017 r. upamiętniając 500-lecie reformacji protestanckiej) oraz "ekumenizmu krwi" (z powodu prześladowań i męczeństwa chrześcijan).
2) W "...dialog dobroczynności"oparte na ludzkim braterstwie, a przede wszystkim na chrzcie. Takie są ramy "kultury spotkania" promowanej przez Franciszka.
3) Program "dialog prawdy"Jest to dialog, który nie zmierza do najmniejszego wspólnego mianownika, ale raczej do. Jest to dialog, który nie zmierza do najmniejszego wspólnego mianownika, ale który "musi się to odbywać z akceptacją całej prawdy". (encyklika Ut unum sint, 36). Dialog ten przybiera formę dialogu teologicznego na poziomie międzynarodowym, krajowym i diecezjalnym, i wymaga "recepcji" (czyli rozeznania i przyswojenia przez wspólnoty chrześcijańskie autentycznie chrześcijańskiego nauczania).
4) W "...dialog życiaMisja Kościoła ma być "misją ewangelizacyjną i duszpasterską, w służbie świata i poprzez kulturę, z cierpliwością i wytrwałością".
W tym czwartym kontekście można wyróżnić trzy obszary:
Ekumenizm pastoralny, praktyczny i kulturowy
(a) Co nazywa się "ekumenizm pastoralny"Misją Kościoła jest wspieranie jedności chrześcijan poprzez duszpasterstwo, misje, katechezę, życie sakramentalne i liturgię oraz przyjmowanie tych, którzy pragną wejść w pełną komunię z Kościołem katolickim".
b) W "ekumenizm praktyczny"Dokonuje się to poprzez wspólną współpracę chrześcijan w różnych dziedzinach etyki i sprawiedliwości społecznej, opieki nad potrzebującymi, troski o życie i świat stworzony itp. Podkreśla się wspólną służbę chrześcijan jako świadectwo ich wiary i nadzieiPromują one integralną chrześcijańską wizję godności osoby.
Ważne jest również. dialog międzyreligijny między chrześcijanami a innymi tradycjami religijnymiJej celem jest współpraca i nawiązanie dobrych relacji z wyznawcami różnych religii, choć jest to zadanie odmienne od ekumenicznego. Jak już wskazano w Dyrektorium Ekumenicznym z 1993 r., dzięki tej wzajemnej współpracy ekumenicznej w dialogu z innymi religiami, Chrześcijanie mogą pogłębić stopień wspólnoty, która istnieje między nimii może zwalczać antysemityzm, fanatyzm religijny i sekciarstwo.
c) Program "ekumenizm kulturowy"Celem jest promowanie zrozumienia kultur drugiej strony i promowanie inkulturacji Ewangelii poprzez konkretne wspólne projekty kulturalne (akademickie, naukowe lub artystyczne).
Prawdziwy dialog
Jak powiedziano w ostatnich dniach, ekumenizm ma wiele wspólnego z dialog. Dlatego biskupi muszą być ludźmi dialogu, muszą promować dialog jako metodę ewangelizacji i zachęcać do istnienia przestrzeni dialogu na wszystkich poziomach. Na pewno, dialog został uznany za ikonę ekumenizmu. Dialog nie zastępuje głoszenia wiary, ale jest sposobem i drogą, którą przeszedł sam Jezus, aby doprowadzić nas do prawdy i pełni życia.
To vademecum oferuje wytyczne i "praktyczne zalecenia" dotyczące uprawiania ekumenizmu w Kościołach lokalnych i partykularnych. Jest to dobra okazja, by na nowo rozpalić wiarę i modlitwę, zaangażowanie i odpowiedzialność chrześcijan w tej dziedzinie, która jest tak ważna z wielu powodów - czytamy w zakończeniu dokumentu, "śmierć i zmartwychwstanie z Chrystus znak the zwycięstwo ostateczny z Bóg o na stronie sin y the podział; zwycięstwo o the niesprawiedliwość y o wszystkie formularz z niegodziwość"..
Dlatego, jak słusznie zauważył kardynał Ouellet podczas prezentacji, "Katolik nigdy nie męczy się, by zrobić pierwszy krok w kierunku zbliżenia, ponieważ zamieszkujące go miłosierdzie zobowiązuje go do przebaczenia, dzielenia się i wytrwałości w zaangażowaniu"..
Można też przeczytać komentarz do nowego vademecum byłego egzarchy apostolskiego dla katolików obrządku bizantyjskiego w Grecji, o. Nin.
