Ideologia gender i wizja chrześcijańskaPrawda i dobroczynność w debacie na temat ideologii genderNie wybiegając zbyt daleko, przynajmniej na Zachodzie, coraz częściej zdarzają się przypadki "transpłciowych, płynnych płciowo przyjaciół", których znajdujemy wokół siebie. Rzeczywistość ta jest szczególnie powszechna wśród młodych ludzi.
Szybkość i rozległość, z jaką kwestia gender wkroczyła do społeczeństwa, a tym samym także do Kościoła, nie była dobrym towarzyszem dla spokojnych rozważań i owocnego dialogu. Wręcz przeciwnie, w tej dziedzinie uprzedzenia, brak zrozumienia i dialogu wydają się być motywem przewodnim po "obu stronach". Układanka, której elementy wielokrotnie okazywały się trudne do ułożenia.
Ta pokoleniowa, społeczna i duszpasterska przepaść, która zawsze wydaje się otwierać wokół tej kwestii, jest dokładnie tym, czego Marta Rodríguez stara się uniknąć. Płeć, młodzież i Kościółwydanej przez Encuentro, która jest przedstawiona jako niezbędna bibliografia do pracy duszpasterskiej z młodymi ludźmi.
Płeć, młodzież i Kościół
Marta Rodríguez Díaz, opierając się na swoim doświadczeniu pedagoga i życia z młodymi ludźmi, zaczyna od tej pozornie nierozwiązywalnej opozycji, aby zająć się nie tylko wpływem teorii płci w społeczeństwie, ale także tym, jak radzić sobie z tymi, którzy w taki czy inny sposób znajdują się w tym skomplikowanym środowisku i ich rodzinach.
W rzeczywistości, Rodríguez Díaz, dyrektor akademicki kursu "Płeć, seks i edukacja", na Uniwersytecie im. Uniwersytet Francisco de Vitoria we współpracy z Regina Apostolorumbył odpowiedzialny za Dykasterię ds. Świeckich, Rodziny i Życia.
Termin "Gender
Szczególnie interesujące jest stanowisko książki w sprawie założenia lub nie terminu gatunektakże w Kościele. W tym sensie Marta Rodríguez Díaz opowiada się za krytycznym przyjęciem terminu gender w celu nawiązania owocnego dialogu z dzisiejszym społeczeństwem i uniknięcia zranień lub nieporozumień ze strony wszystkich podmiotów.
Autor podchodzi do tej relacji z punktu wyjścia, jakim jest bliskość. Od przyjaciela dziecka, ucznia w szkole, w której uczy się klasa, etc., co sprawia, że patrzymy na tę rzeczywistość innymi oczami.
Zaskakująca jest otwartość umysłu i koncepcyjna otwartość, z jaką autor zajmuje się tymi przypadkami, nie rezygnując z najmniejszego doktrynalnego lub moralnego gruntu w kwestii płci.
W tym sensie książka zachęca do odważnej postawy akceptacji, zwłaszcza ze strony członków rodziny i wychowawców, ale bez legitymizowania zachowań. Rodríguez nie wypowiada się z teoretycznego punktu widzenia, ale proponuje, w oparciu o doświadczenie i kontakt z młodymi ludźmi, szereg bardzo interesujących zasad współistnienia, a przede wszystkim towarzyszenia młodym ludziom, którzy określają się jako LGTBI+.
Akompaniament i słuchanie
Być może najważniejszym terminem w tej książce jest właśnie ten ostatni, akompaniament a obok niego, ten z posłuchaj. Dla tych, którzy pracują w duszpasterstwie młodzieżowym i rodzinnym w Kościele, Rodríguez Díaz zaleca podjęcie zadania towarzyszenia, a nie przekonywania tych, którzy żyją w sytuacjach dalekich od moralności i doktryny Kościoła na temat odpowiedzialności seksualnej.
Autor nie ukrywa potrzeby ciągłego, otwartego i świadomego szkolenia tych, którzy towarzyszą tym młodym ludziom.
Nie unika też potrzeby cierpliwości i elastyczności ze strony towarzysza. Oprócz cierpliwego towarzyszenia, autor podkreśla wartość prawdziwego słuchania tych ludzi.
Marta Rodríguez Díaz rozwija to stanowisko z przekonaniem, że w głębi duszy ci, którzy bronią lub żyją sposobem życia naznaczonym teorią płci, podzielają tęsknotę za związkiem prawdziwej miłości.
Interesująca książka, szczególnie przydatna dla rodziców i wychowawców, która pomaga bez lęku stawić czoła zadaniu dialogu ze światem naznaczonym przez gender, w którym Kościół musi nadal pełnić rolę matki, nauczyciela, a przede wszystkim towarzysza i przewodnika najmłodszych.
