Drogi Europy: Niemcy. Drogi germańskieW średniowieczu szczególne znaczenie miały następujące kwestie kobiety które zaznaczyły swoją obecność w świecie zdominowanym przez mężczyzn i wywarły trwały wpływ na społeczeństwo i Kościół. Co ważne, u zarania (Świętego) Cesarstwa Rzymsko-Germańskiego, przez prawie cały X wiek, pojawiły się cztery postacie kobiece, które odegrały kluczową rolę w konsolidacji królestwa.
W 919 r. Henryk I został wybrany na króla "królestwa wschodnich Franków", stając się pierwszym królem, który nie należał do dynastii Franków, ale do dynastii Liudolfingerów. Oznaczało to początek dynastii "Othonidów" lub "Sasów", ponieważ przed wyborem był księciem Saksonii. To przejście wyznaczyło początek historii Niemiec, konsolidując podział Imperium Karolingów na trzy części pod rządami wnuków Karola Wielkiego. Wschodnia część, rządzona od 843 r. przez Ludwika, znanego jako "germański", miała być kolebką Niemcy.
Pierwsza "niemiecka" królowa małżonka
Matylda to żona Henryka I, którą można uznać za pierwszą "niemiecką" królową małżonkę. Matylda była potomkinią Widukinów, którzy przez lata sprzeciwiali się planom ekspansji Karola Wielkiego na wschód; jej tytuł księcia Saksonii (a raczej dzisiejszej Westfalii) jest historycznie potwierdzony. Jego chrzest, po pokonaniu wojsk Franków w 785 r., był szczególnie celebrowany przez papieża Hadriana I.
Mechthild urodziła się około 896 roku; została wychowana przez swoją babkę, również o imieniu Mechthild, w klasztorze Herford. W 909 r. poślubiła Henryka, który trzy lata później został księciem Saksonii, a w 919 r., jak wspomniano powyżej, królem wschodniofrankijskim lub "niemieckim".
Mechtylda została matką cesarza, gdy jej pierworodny syn Otton I (912-973) został koronowany na cesarza w 962 roku; imperium romańsko-germańskie, które rozpoczęło się wtedy, istniało do 1806 roku. Ale Mechtylda przeszła również do historii jako "teściowa Europy", ponieważ wydała swoje córki za mąż za ważnych książąt, wyprzedzając o około 500 lat motto rodu austriackiego "Tu, felix Austria, cloud".
Poślubił swoją córkę Gerbergę (913-969) najpierw księciu Giselbertowi z Lotaryngii (Lotaryngia), a następnie karolińskiemu królowi Francji Ludwikowi IV; druga córka Hadwig (ok. 914-965) poślubiła Hugona Capeta; z pozostałych dwóch synów Heinrich (922-955) został księciem Bawarii w 948 roku, a Bruno (925-965) został wybrany arcyksięciem Bawarii w 948 roku.) poślubił Hugona Kapeta; z pozostałych dwóch synów, Heinrich (922-955) został księciem Bawarii w 948 r., a Bruno (925-965) został wybrany arcybiskupem Kolonii i księciem Lotaryngii (Lotaryngii), rozpoczynając w ten sposób "system Kościoła Cesarskiego", w którym biskupi przejęli ważne funkcje świeckie. W ten sposób dynastia ottońska, a później salicka, poradziła sobie z jedną z największych kwestii średniowiecza: relacją między "tronem" a "ołtarzem".
Promotor życia zakonnego
Jednak Mechthilda była również znana z promowania klasztorów żeńskich za życia swojego męża. Ale to po jego śmierci stworzyła najważniejszą fundację dla zachowania jego pamięci: opactwo św. Denisa i św. Sługi w Quedlinburgu, które stoi na wzgórzu zamku Quedlinburg, stało się najważniejszym ośrodkiem modlitwy i upamiętniania zmarłych w Cesarstwie Wschodniofrankijskim. Tutaj, podobnie jak w innych opactwach, córki szlachty były kształcone, a następnie wydawane za mąż za szlachtę, wzmacniając w ten sposób potęgę królestwa.
Mechthild założyła także inne opactwa, takie jak Enger i Nordhausen. Uzyskała również przywileje papieskie dla wszystkich klasztorów żeńskich we Wschodniej Saksonii. Za swoje oddanie dziełom miłosierdzia, na które przeznaczyła cały swój majątek, została kanonizowana jako "Mechthilda z Ringelheim".
